کوثری: هاشمی عامل بازداشت و رهبری عامل آزادی ام بودند
پارسینه : موضوع بازداشت یک شبه اسماعیل کوثری فرمانده سابق لشکر ۲۷ محمد رسول الله در سالهای پایانی دهه 60 بعد از گذشت یک ربع قرن هنوز هم محل چالش است و بر سر اینکه چه کسی مسبب بازداشت و آزادی او بوده اختلاف نظر وجود دارد.
اسماعیل کوثری 59 ساله که اکنون نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی است، از فرماندهان سپاه پاسداران، فرمانده سابق لشکر ۲۷ محمد رسول الله و جانشین اسبق قرارگاه ثار الله تهران بود.
او در سال های پایانی دهه 60 با شکایت عیسی کلانتری وزیر جهاد کشاورزی وقت به دلیل استقرار پادگان لشگر 27 محمد رسول الله در یکی از املاک این وزارتخانه در کرج برای تربیت نیروهای «سپاه ترویج آبادانی»، یک شب را در بازداشت به سر برد.
کوثری بعد از آزادی نامه‌ای گلایه آمیز خطاب به هاشمی رفسنجانی نوشت گویی که وی را مقصر بازداشت خود می داند.
هاشمی رفسنجانی: دستور آزادی کوثری را دادم
هاشمی رفسنجانی در خاطرات سال ۶۸ خود با اشاره به بازداشت سردار کوثری می گوید که محسن رضایی او را تلفنی از بازداشت اسماعیل کوثری مطلع کرده و او از علی فلاحیان معاون وزیر اطلاعات خواسته برای آزادی‌اش اقدام کند و تلفنی به علی رازینی رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح در خصوص بازداشت کوثری اعتراض کرده و دستور آزادی او را داده است.
البته کوثری به این بخش از خاطرات هاشمی رفسنجانی واکنش نشان داد و گفت که این ماجرا در سال ۶۹ بوده، نه سال ۶۸ و برخلاف خاطرات هاشمی، نه تنها وی نقشی در آزادی من از بازداشتگاه نداشته، بلکه عامل بازداشت من نیز بوده است.
او گفت که هاشمی رفسنجانی به عنوان رییس جمهور و جانشین فرمانده کل قوا به جای تصمیم‌گیری در مورد شکایت وزیر کشاورزی کابینه اش از او، موضوع را به سازمان قضایی نیروهای مسلح ارجاع داده و موجب بازداشت وی در بازداشتگاه سپاه شد.
سردار فضلی: عصبانیت هاشمی از بازداشت کوثری
سردار علی فضلی، جانشین فرمانده بسیج در یک برنامه تلویزیونی با اشاره به بازداشت اسماعیل کوثری، هاشمی رفسنجانی را عامل آزادی او را عنوان کرد و حتی گفت که هاشمی رفسنجانی بعد از مطلع شدن از بازداشت کوثری از این موضوع عصبانی شده است.
فضلی در اظهارات خود گفت: «اجازه پادگانی را در کنار حاج محمد آقا در کرج برای مرکز آموزش گرفته بودم. زمانی ما را به سازمان قضایی احضار کردند. آن موقع من در تهران نبودم و به حاج محمد آقا پیغام دادم که شما هم نروید چرا که به نظر می رسید سناریویی است برای شکستن رزمنده ها. ما خلاف دستور و تدبیر عمل نکردیم که برای توضیحات برویم؛ حاج محمد آقا رفت و وی را چند ساعتی نگاه داشتند.
من به هاشمی که جانشین حضرت امام (ره) در دفاع مقدس بود رجوع کردم و وی نسبت به برخورد قضایی واکنش نشان داد چرا که آن پادگان با هماهنگی جانشین امام (ره) در اختیار ما قرار گرفته بود؛ من به ایشان گفتم که پادگانی که با اجازه شما برای تربیت کادر اموزش گرفته بودیم حالا دارد این گونه با احکام قضایی رفتار می‌شود و برادر کوثری هم بازداشت کردند. ایشان به شدت برافروخته شدند با بخش قضایی برخورد تندی داشتند و گفتند که چرا با رزمنده ها این گونه رفتار می شود. هنوز عرق این بچه ها خشک نشده است.
بعد هم مرکز آموزش در آن پادگان ادامه یافت. در جایی هیاتی از ستاد کل نیروهای مسلح برای بازرسی آمده بودند که شهید صیاد شیرازی در این هیات بازرسی بود، جمع بندی ایشان بر این بود که بهتر است سپاه این پادگان را تخلیه کند؛ زمانی که فرمان مولای ما رسید به والله لحظه ای درنگ نشد، فرمان تخلیه ابلاغ شد؛ پادگان شهید همت را به وزارت محترم کشاورزی تحویل دادیم.»
کوثری: آقا دستور آزادی من را صادر کردند
سایت پارسینه در گفت و گویی اختصاصی با محمد اسماعیل کوثری توضیحات وی را در مورد ماجرای بازداشتش جویا شده است.
کوثری در توضیحات خود درباره نحوه استقرار پادگان لشگر 27 محمد رسول الله در ملک وزارت کشاورزی، می گوید: «من و شهید همت سال 61 خدمت آقا که رییس جمهور بودند رسیدیم و ایشان گفتند که اگر آقای زالی وزیر وقت جهاد کشاورزی آنجا را در اختیار لشگر می‌گذارد، می‌توانید از آن استفاده کنید. بعدا آقای فضلی قسمت دیگری از آنجا را گرفت. بنابراین این اجازه را حضرت آقا دادند و گفتند تا پایان جنگ دست شما باشد. پایان جنگ هم فرمانده کل قوا باید این موضوع را اعلام می‌کرد.»
وی اضافه می کند: «بعد از ماجرای بازداشت حضرت آقا به دلیل اینکه خودشان از این موضوع مطلع بودند دستور آزادی را دادند.»
او درباره اظهارات سردار فضلی مبنی بر مطلع نبودن هاشمی رفسنجانی از بازداشت وی می گوید: «آقای هاشمی دستورش را داده بود که سازمان قضایی نیروهای مسلح به این موضوع رسیدگی کند. پس چطور می‌شود که ایشان در جریان این موضوع نبوده اند؟»
او می افزاید: « من از اینکه میگویند حاج علی آقا(سردار فضلی) نزد آقای هاشمی رفته بود مطلع نیستم و اسناد و مدارکی در این زمینه وجود ندارد و فقط آقای فضلی این موضوع را مطرح کرده است.»
انجام جراحی نادر برای خروج میلگرد یک متری از سر یک کارگر در تهران
جراح مغز و اعصاب بیمارستان حضرت رسول جزئیات یکی از نادرترین‌های عمل‌های جراحی برای خروج میلگرد یک متری از سر یک کارگر را تشریح کرد.
دکتر علیرضا طبیب خوئیی گفت: بیمار توسط اورژانس تهران به بیمارستان حضرت رسول اکرم به همراه اسکورت گروه آتش نشانی آورده شد.
وی با بیان اینکه در بدو ورود بیمار، بی قرار بود و هوشیاری کامل نداشت، افزود: اما از نظر پزشکی با توجه به اینکه هنوز با افت هوشیاری شدیدی مواجه نبودیم به این معنی بود که ما احتمالا زمان برای انجام روند تشخیصی و درمانی مناسب خواهیم داشت.
این پزشک با بیان اینکه میلگرد به طول حدود یک متر از پیشانی بیمار در سمت راست وارد و از استخوان پشت سری در سمت چپ خارج شده بود گفت: دو صفحه فرضی در جمجمه وجود دارد که مغز را به دو نیمه راست و چپ و یا دو نیمه جلو و عقب تقسیم می کنند؛ جسم خارجی که هر دو این صفحات را قطع کند مشابه این بیمار شانس وی را برای زنده ماندن کاهش می دهد، خصوصآ که این جسم کاملآ آلوده هم بوده و دقیقآ از نواحی مرکزی مغز عبور کرده باشد که با مناطق حیاتی مجاورت دارد؛ تنها نکته مثبت فیکس شدن میلگرد داخل جمجمه از دو محل ورود و خروج بود که در غیر این صورت هر حرکت کوچکی در آن حین جابه جایی بیمار، آسیب وارده را شدید و شدیدتر می کرد؛ با این حال جهت جلوگیری از هر گونه جابجایی، بیمار با داروهای خواب آور آرام شد.
طبیب خوئیی گفت: پیش از شروع جراحی، انجام سی تی اسکن می توانست اطلاعات بیشتری را در اختیار پزشکان قرار دهد اما سر بیمار با میلگرد یک متری وارد دستگاه نمی شد، به ناچار به کمک پرسنل آتش نشانی با دستگاه هوا برش بدون هیچ لرزش یا حرکتی در میلگرد طول آن کوتاه شد. پس از انجام سی تی اسکن و بررسی مسیر عبور میلگرد و عروق مجاور آن و با بررسی ناهمواری های دو سمت میلگرد تصمیم به خارج کردن جسم از پشت سر گرفته شد تا آسیب بیشتری به مغز وارد نشود. بیمار به اتاق عمل منتقل شد و بعد از بیهوشی سر وی در وضعیت خوابیده به پهلو فیکس شد. داروهای ضد عفونی کننده جهت کاهش حجم آلودگی قسمتی از میلگرد که خارج از جمجمه و در دسترس ما بود بکار رفت و بعد از انجام اقدامات اولیه محل ورود و خروج میلگرد برش داده شد.
وی افزود: استخوان های اطراف با دریل ظریف تراشیده شدند تا جسم آزاد شود، پرده های اطراف مغز دور تا دور میلگرد باز شدند و خونریزی موضعی مغز کنترل شد و سپس با کمک دستیاران بدون ایجاد تغییری در مسیر عبور، میلگرد به آرامی از پشت سر بیمار خارج شد. هر گونه جابجایی بعد از آزاد شدن میلگرد می توانست باعث تشدید آسیب مغزی شود. بعد از خارج شدن کامل میلگرد، خونریزی مسیر خروج کنترل شد و پرده های مغز و پوست ترمیم شدند.
این پزشک با بیان اینکه این جراحی از ابتدا تا انتها حدود سه ساعت به طول انجامید، گفت: خوشبختانه در طول جراحی مشکل خاصی که روند پیش بینی شده ما را مختل کند اتفاق نیفتاد و در زمان خارج کردن میلگرد آسیبی به عروق مجاور که سبب خونریزی داخل مغز شود روی نداد و خونریزی سطحی مغز کنترل شد.
طبیب خوئیی با بیان اینکه در حال حاضر بیمار کاملا هوشیار است و تکلم و حرکات اندامها کاملا طبیعی است، افزود: عفونت مغزی (مننژیت) ثانویه به جسم آلوده که قابل پیش بینی بود با آنتی بیوتیک درمان شده و طی روزهای آینده دوره درمانی آن به پایان می رسد و بیمار قابل ترخیص خواهد بود.
وی گفت: بیمار قبل از جراحی هوشیار نبود و به دلیل بی قراری و جهت پرهیز از تشدید آسیب در اورژانس به وی داروهای خواب آور تجویز شده بود.
این پزشک در مورد فراوانی این حوادث گفت: چنین حوادثی گرچه گزارش شده اند اما نادر بوده و معمولا هر کدام ویژگی منحصر به فرد خود را دارند. در مرکز ما نمونه های دیگری مثل ورود سلاح سرد، تیغ سنگ بری، گلوله و ... در سالهای اخیر وجود داشته که تحت درمان قرار گرفته اند و درمان بعضا موفق یا ناموفق بوده اما جدا از سرنوشتی که برای این افراد روی می دهد، مسئله مهم پیشگیری از تکرار چنین حوادثی است که در بسیاری موارد در محیط کار روی داده و با رعایت اصول ایمنی از جمله استفاده از کلاه ایمنی ضروری است.
یک دستگاه اتومبیل پیکان اهدایی محمد رضا پهلوی به نیکلای چائوشسکو رئیس جمهور وقت رومانی به حراج گذاشته شد.
این اتومبیل اکنون در حراجی خصوصی «آرتمارک» در پایتخت رومانی، بخارست، در معرض فروش قرار گرفته است. این پیکان با دوهزار کیلومتر کارکرد، به عنوان جزیی از کلکسیون شخصی چائوشسکو بوده و قیمت اولیه ۴ هزار یورو (نزدیک ۵ هزار دلار آمریکایی) تعیین شده است.
با حجم موتور یک و نیم لیتری و قدرت ۵۴ اسب این قطعه آنتیک ظاهرا می‌تواند حداکثر ۱۴۵ کیلومتر در ساعت برود.
یک نماینده مجلس ایران خواستار اعدام فرزند هاشمی رفسنجانی شد
مهدی هاشمی
العربیه :حمید رسایی نماینده اصولگرای مجلس شورای اسلامی ایران، خواستار اعدام مهدی هاشمی فرزند اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام این کشور شد.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، رسایی در نطق میان دستور خود در جلسه روز سه شنبه ۳۰ دسامبر مجلس ایران گفت: «مردم وقتی جرایم مهدی هاشمی را با فاضل خداداد و امیر منصور آریا مقایسه می‌کنند، حداقل انتظارشان حکم مشابه آنها در مورد مهدی هاشمی است.» مه آفرید امیر خسروی متهم اصلی پرونده اختلاس سه هزار میلیارد تومانی از سیستم بانکی ایران، شنبه ۲۴ ماه می۲۰۱۴ با حکم قضایی در زندان اوین تهران اعدام شد.
حمید رسایی درباره روند قضایی پرونده مهدی هاشمی گفت: «آیا در دادگاه مهدی هاشمی به این اقاریر مهم مهدی هاشمی رسیدگی می‌شود؟ بعید می‌دانم. چرا باید فرزند یک کارگر، فرزند یک کشاورز، فرزند یک طلبه، یک کارمند، یک معلم، یک راننده تاکسی و توده‌های عمومی مردم اگر تخلفی کنند، به سریع‌ترین زمان ممکن و با جدیت رسیدگی شود ولی در خصوص فرزندان برخی مسئولین تا این حد مماشات شود؟»
این نماینده اصولگرای مجلس ایران ادامه داد: «مردم منتظر رأی دادگاه مهدی هاشمی هستند تا عدالت در دستگاه قضا را محک بزنند و ما اعتماد داریم به دستگاه قضا. قاضی پرونده مهدی هاشمی در همین دادگاه انقلاب برای انتشار چند کامنت ذیل یک خبر، برای دانشجوی بسیجی و مدیر یک سایت، حکم سه سال حبس تعزیری را صادر کرده است. با مشاهده چنین احکامی، مردم با مقایسه جرایم و تخلفات مهدی هاشمی و جرایم مثل این دانشجو، با خود خواهند گفت که این قاضی حتما برای جناب جونیور حداقل به ۳۰ سال زندان در نظر خواهد گرفت.»
رسایی ابراز عقیده کرد: «مردم وقتی جرایم مهدی هاشمی را با فاضل خداداد و امیر منصور آریا مقایسه می‌کنند، حداقل انتظارشان حکم مشابه آنها در مورد مهدی هاشمی است. دستگاه قضا باید به شکلی عمل کند تا از این پس، فرزندان همه مسئولین از یاد نبرند که نباید در سایه نام پدرانشان تخلف کنند و جرم مرتکب شوند و پدران مسئول مثل ما بدانیم که اگر فرزندانمان تخلف و جرمی مرتکب شدند، هر چقدر هم گردن کلفت باشیم در برابر قانون نمی‌توانیم مقاومت کنیم. اگر این‌گونه عمل کردیم آن وقت، کارگر، کارمند، کشاورز، معلم، کوچک و بزرگ با تمام وجود اصل ۱۹ قانون اساسی را حس می‌کنند که اصل ۱۹ می‌گوید هیچ نژادی بر نژادی دیگر برتری نیست.»
مهدی هاشمی پس از انتخابات جنجال برانگیز ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ ایران، این کشور را به مقصد بریتانیا ترک کرده بود. در آن زمان سفر او «ماموریتی» و به منظور سرکشی به واحدهای دانشگاه آزاد در آکسفورد عنوان شد.
مدتی پس از آغاز ناآرامی‌های پس از انتخابات، مقام‌های قضایی از تشکیل پرونده‌ای قضایی برای مهدی هاشمی به اتهام دست داشتن در ناآرامی‌ها سخن گفتند.
سرانجام او پس از بازگشت به ایران، به همراه وکیلش، به دادسرای اوین مراجعه کرد که در پی آن بازداشت شد. مدتی بعد مهدی هاشمی با قرار مثیقه از زندان آزاد شد. گفته می‌شود بخشی از اتهام‌های مهدی هاشمی، مالی است.
هواداران حکومت ۹ دی امسال در شهرهای مختلف تجمعاتی برگزار کردند
به دنبال تجمع هواداران حکومت ایران در روز ۹ دی ۱۳۸۸، رسانه‌های رسمی و محافظه‌کاران سرمایه‌گذاری تبلیغاتی چشمگیری روی این تجمع کردند و از آن پس این تجمع را به عنوان نقطه پایان اعتراضات خیابانی سال ۱۳۸۸ معرفی می‌کنند.
این در حالی است که بعدتر، در ۲۲ بهمن ۱۳۸۸ و ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ هم هزاران نفر از معترضان باز به خیابان‌ها آمده بودند.
۹ دی در تقویم رسمی به عنوان روز "بصیرت و میثاق امت با ولایت" نامیده شد، در مقابل ابوالفضل قدیانی، از چهره‌های مطرح مخالفان، می‌گوید این روز را باید "روز نکبت استبداد دینی" خواند.
به جز تجمعاتی که روز گذشته (۹ دی) برگزار شد و یا کارهایی مثل برگزاری "همایش علمی بررسی نقش دولت انگلیس در فتنه"، در روزهای اخیر رسانه‌های حکومتی و مقام‌های مختلف جمهوری اسلامی مکررا مطالبی را علیه معترضان سال ۸۸ بیان کرده‌اند.
به خصوص حملات به رهبران مخالفان یعنی میرحسین موسوی و مهدی کروبی تشدید شده است.
چند روز پیش محمدتقی مصباح یزدی، روحانی تندرو، در گفتگو با هفته‌نامه‌ای که نامش هم ۹ دی است گفت که مجازات آقایان موسوی و کروبی اعدام بود، اما حکم حکومتی مانع از آن شد.
روزنامه کیهان ضرورت مجازات شدید معترضان را 'فراموش نمی‌کند'
از نظر هواداران حکومت اعتراضات ۸۸ تمام شده، اما انگار بحث درباره آن تمام شدنی نیست.
'فراموش نمیکنیم'
هواداران حکومت به جز خیابان‌ها و سخنرانی‌ها در اینترنت هم بحث ۹ دی را ادامه می‌دهند.
از جمله وبسایتی با عنوان "افسران جنگ نرم" حرکتی با شعار "فراموش نمیکنیم" به راه انداخته است.
در این کارزار اینترنتی برخی چهره‌ها، از محمد غرضی و مهدی چمران گرفته تا الهام چرخنده و فرج‌الله سلحشور، با نشان دادن پلاکاردهایی میگویند که چه چیزهایی را از وقایع ۸۸ فراموش نمی‌کنند.
الهام چرخنده 'هتک حرمت عاشورا' را فراموش نمی‌کند
تظاهرات معترضان در روز عاشورای ۸۸ یکی از نکات اصلی است که هواداران حکومت میگویند آن را فراموش نمی‌کنند. به نظر آنها معترضان در این روز با اقدامات خود به امام سوم شیعیان توهین کردند.
آنها همچنین میگویند قانون‌شکنی معترضان را فراموش نمی‌کنند. اتهام وابستگی به دشمنان خارجی و طرفداری از آنها هم از مسائلی است که در مطالب و توییت‌های هواداران حکومت و "افسران جنگ نرم" به چشم می‌خورد.
کاربری به نام تقی دژاکام در گوگل پلاس عکسی از تظاهرات روز قدس ۸۸ را منتشر کرده و نوشته است: "به یاد جنبش سبزی که 'اسرائیل' و 'صهیونیست»'ها را دشمن نمی‌دانست!"
در این عکس شعار مرگ بر اسرائیل روی پلاکارد به مرگ بر روسیه تغییر داده شده است.
در پوستر وبسایت رهبر کوهستان سبزی رو به رشد دیده می‌شود که در سال ۸۸ پرتگاهی سرخ در آن به وجود آمده. در متن آن رهبر می‌پرسد چرا برخی این را فراموش می‌کنند؟
کاربری به نام مهدی فخر هم توییت کرده: "حمایت مالی دولت آمریکا از توییتر برای استفاده اغتشاشگران را #فراموش_نمیکنیم"
اما این تنها هواداران حکومت نیستند که از برچسب و هشتگ #فراموش_نمیکنیم برای بیان نظراتشان استفاده می‌کنند.
مخالفان نیز با به اشتراک گذاشتن عکس‌های سرکوب تظاهرات، قربانیان اعتراضات و رهبران جنبش سبز یادآوری می‌کنند که آنها هم اتفاقات سال ۱۳۸۸ را فراموش نکرده‌اند.
آنها روایت رسمی حکومت از اتفاقات سال ۱۳۸۸ را مردود می‌دانند. کشته شدن چند نفر از معترضان در بازداشتگاه کهریزک و اینکه رهبر ایران اعلام کرد نظرش به نظر محمود احمدی‌نژاد نزدیکتر است از جمله محورهای مطالب و توییت‌های منتقدان حکومت است.
برخی از آنها هم به فسادهای مالی گسترده در سالهای اخیر اشاره می‌کنند. یا کاربری به اسم محی‌الدینتوییت کرده: "حالا که دستتون تو کاره بی زحمت این #اسید_پاشی رو هم بذارید تو اون رف #فراموش_نمیکنیم"
شماری از کاربران شبکه‌های اینترنتی میگویند که به راه انداختن این حرکت از طرف هواداران حکومت کاری هوشمندانه نبوده، چرا که مخالفان حکومت در شبکه‌های مجازی مخاطبان بیشتری دارند و با داغ شدن این بحث روایت مخالفان از اتفاقات بیشتر به چشم می‌آید.
منتقدان حکومت میگویند کسانی را که مانند سهراب اعرابی در تظاهرات کشته شدند 'فراموش نمی‌کنند'
کاربری به طعنه گفته است برچسب/هشتگ مورد تایید رهبر جمهوری اسلامی، #فراموش_نمیکنیم نیست بلکه #کش_ندهید است. اشاره او به جمله‌ای از آیت‌الله خامنه‌ای است که خواسته بود رسانه‌ها مسائل مربوط به فساد را کش ندهند.
استفاده مخالفان از برچسب/هشتگ موافقان حکومت سال گذشته نیز با برچسب "نابخشودنی" اتفاق افتاده بود. هرچند هواداران حکومت میگویند که استفاده مخالفان از برچسب آنها حرکتی واکنشی و منفعلانه است.
روحانی وعده‌هایش را فراموش کرده؟
مساله فراموش کردن یا نکردن اتفاقات سال ۱۳۸۸ به اینترنت محدود نیست. یکی از مسائل مورد توجه این است که آیا حسن روحانی وعده خود برای آزادی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی را فراموش کرده است؟
هواداران آقای روحانی به روشنی خواسته‌شان برای آزادی آقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد را بیان کرده‌اند اما با ادامه بازداشت خانگی آنها این سوال مطرح شده که آیا وعده‌های او در مورد رفع حصر رهبران اعتراضات ۸۸ پوچ بود؟
آقای روحانی خود در ۹ دی گفت این روز "به معنای بیعت مجدد با جمهوری اسلامی ایران، رهبری، انقلاب اسلامی، اصل ولایت فقیه" بوده است. رضا اکرمی، رئیس شورای فرهنگی ریاست جمهوری هم با ادبیاتی مشابه محافظه‌کاران به رهبران معترضان حمله کرده است.
دانشجویان هوادار حسن روحانی از او می‌خواهند به وعده خود برای آزادی زندانیان سیاسی و رفع حصر عمل کند
محمدتقی کروبی، فرزند مهدی کروبی، در این باره از دولت آقای روحانی انتقاد می‌کند که "۱۷ ماه از زمان به قدرت رسیدن این دولت گذشته، اما دولت به آزادی‌های مدنی توجه خاصی نداشته و فضای امنیتی به فضای سیاسی تبدیل نشده است."
علی مطهری، نماینده مجلس، دیروز به روزنامه مردم امروز گفت: "رئیس جمهور طبق اصل ۱۱۳ قانون اساسی مسئول اجرای قانون اساسی است و این حصر اصول متعدد قانون اساسی را نقض کرده است. در واقع در این زمینه آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور کوتاهی کرده است."
او می‌گوید که آقای روحانی می‌تواند از طریق شورای عالی امنیت ملی مساله را حل کند. به گفته آقای مطهری "رئیس جمهور رئیس شورای عالی امنیت ملی است، که این شورا دستور حصر داده و البته دستور آن فقط تا پایان آشوب‌های خیابانی نافذ بوده است و ادامه حصر نیاز به حکم قضایی داشته است."
عیسی سحرخیز هم می‌گوید که راه حل مسئله از مسیر شورای عالی امنیت ملی است.
در مقابل، محمدصادق جوادی حصار معتقد است که دولت با توجه به هزینه و فایده‌های مساله رفع حصر "نمی‌خواهد خود را به آب و آتش بزند."
با این حال او معتقد است که این امکان برای دولت وجود دارد که برای یافتن راه حلی میانه، که در آن هم معترضان و هم حکومت برنده باشند، میانجیگری کند، چرا که به اعتقاد او مسائل سال ۱۳۸۸ سپری شده و به تاریخ پیوسته‌است.
هرچند به نظر نمی‌رسد کاربرانی که برچسب/هشتگ #فراموش_نمیکنیم را داغ کرده‌اند با نظر آقای جوادی حصار موافق باشند.
کریسمس سالی یک بار می‌آید – مگر اینکه در بیت‌لحم زندگی کنید. این‌جا سه شاخه مختلف مسیحیت سه روز مختلف را جشن می‌گیرند.
این‌جا، در اتحادیه زنان عرب بیت‌لحم که بینگو بازی می‌کنند، خبری از اصطلاح‌هایی که موقع بازی در بریتانیا به کار می‌برند نیست. بازی آنها یک فرق مهم دیگر هم با بازی در بریتانیا دارد: این‌جا برنده به‌جای پول، کالا می‌گیرد، چیزهایی که در هر خانه لازم است: پودر لباسشویی، دستمال توالت، یا اگر خوش‌شانس باشد، پتوی برقی.
اساسا بازی بینگو بین زنان خانه‌دار این‌جا محبوب است. اما بازی‌های هفتگی اتحادیه به‌طور مشخص برای پول جمع کردن برای امور خیریه برگزار می‌شود.
نزدیک کریسمس، اتحادیه برای کودکان محروم جشن راه می‌اندازد. ده‌ها کودک جمع می‌شوند، نهار می‌خورند، دلقک برایشان نمایش اجرا می‌کند، و دست آخر هم کادویی می‌گیرند و می‌روند.
زنان عضو اتحادیه احساس وظیفه می‌کنند که پیام مهر و امید کریسمس را زنده نگه دارند.
ویرجینیک قنواتی، رئیس اتحادیه که خودش یک مادربزرگ است، می‌گوید: "کریسمس ضیافت ملی و ضیافت شهر ماست." خانم دیگری به اسم سوزی نصر، که از قضا همان موقع برنده شده، می گوید: "اگر خوشحال با خانواده‌ات توی خانه خودت نشسته باشی و همسایه‌ات چیزی نداشته باشد، آن کریسمس کریسمس نیست." بعد اضافه می‌کند: "فقیر در بیت‌لحم زیاد است. از همه‌جای کرانه غربی بیشتر بیکار داریم. مردم هر یک ذره پولی که می‌خواهند خرج کنند باید کلی فکر کنند."
اوایل همین ماه من هم یک بار بازی کردم، و اتفاقا جایزه هم بردم: یک بطری نرم‌کننده پارچه و یک بسته دستمال تر برای گردگیری. بعد از بازی وقتی نان و پنیر و سبزی می‌خوردیم خانم‌های عضو اتحادیه از برنامه‌شان برای شام کریسمس گفتند.
مسیحی‌های بیت‌لحم درخت بزرگی را در میدان مهد تزئین می‌کنند
این‌جا کسی بوقلمون و مخلفات نمی‌خورد. گرچه من یک بار برای مادر و پدرم که سفر آمده بودند – و به غذای از فر درآمده عادت دارند – از قصابی بوقلمون تازه که همان موقع کشته بودند خریدم و سورپریزشان کردم.
اما در کل مسیحی‌های این‌جا سالاد عربی و گوشت و برنج را ترجیح می‌دهند. گاهی هم دلمه می‌خورند، یا بادمجان و کدو.
همه سعی می‌کنند برای روزهای جشن لباس نو بخرند، اما کسی در کادو دادن آن‌طور که در کشورهای غربی مرسوم است، بریز و بپاش نمی‌کند. در عوض خود جشن به‌مراتب طولانی‌تر از غرب است. این‌جا در بیت‌لحم به‌جای یک روز کریسمس سه روز کریسمس دارند.
کاتولیک‌ها ۲۵ دسامبر مراسم می‌گیرند. در همان مسیر سنتی زیارت از بیت‌المقدس به کلیسای مهد دسته راه می‌اندازند.
بعد نوبت ارتدوکس‌های یونانی می‌رسد که اکثریت مسیحی‌های فلسطینی از این دسته‌اند. برای اینها کریسمس روز ۷ ژانویه است.
نزدیک کریسمس بازار چراغ و تزئینات در بیت‌لحم پررونق است
این سیزده روز اختلاف بین دو کریسمس به‌خاطر فرق تقویم‌های دو گروه است. تقویم کلیسای ارتدوکس لاتین تقویم گریگوری است که پاپ گریگوری در قرن شانزدهم میلادی درست کرد. اما تقویم کلیساهای ارتدوکس شرقی همچنان هم تقویم کهن جولین است، که ۴۵ سال پیش از میلاد مسیح، دوران حکومت ژولیوس سزار، ابداع شد.
اما داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود. یازده روز بعد از ارتدوکس‌های یونانی، تازه ارمنی‌ها کریسمس را جشن می‌گیرند.
شب پیش از هر کدام از روزهای کریسمس، کشیش‌ها و اسقف‌ها در میان استقبال گرم مردم شهر پا به میدان مهد بیت‌لحم می‌گذارند. مردم معتقد هم در حالی که بابانوئل‌های شکلاتی می‌خورند و ثعلب می‌نوشند، به تماشای دسته‌هایی که راه افتاده می‌ایستند.
در شهر بیت‌جلا که من زندگی می‌کنم – و در همسایگی بیت‌لحم است – هفته‌هاست که هر روز صدای نی‌انبان و طبل دسته‌ها که برای جشن تمرین می‌کنند می‌آید.
برنامه اجرا کردن گروه‌های پیش‌آهنگی از دورانی که بریتانیایی‌ها فلسطین را اداره می‌کردند (۱۹۲۰ تا ۱۹۴۸ میلادی ) باب شده و بین دخترها و پسرهای جوان بسیار پرطرفدار است.
سرپرست گروه پیش‌آهنگی عرب‌های ارتدوکس پسر جوانی است به نام خالد قصص. چهره‌اش کمی خسته است. قرار است برای کریسمس یک بازارچه راه بیاندازند و خیابان‌ها را تمیز کنند. دسته نوازندگان هم آن پشت تمرین می‌کنند.
کلیسای مهد بیت‌لحم، جایی که مسیحیان معتقدند عیسی به‌دنیا آمده
با وجود خستگی خوشحال است، به‌خاطر جایی که در برنامه روز کریسمس برای گروه پیش‌آهنگی‌شان در نظر گرفته‌اند. می‌گوید: "ما پیش‌آهنگ‌ها اهل خودنمایی نیستیم. اما خب گروه‌مان به‌خاطر اجراهای خوب معروف است."
بسیاری از مسیحی‌های فلسطینی خودشان را پاسدار کریسمس و سنت‌ها رنگارنگ‌اش می‌دانند. کم‌شدن جمعیت‌شان در سرزمین مقدس به‌نوعی احساس مسئولیت‌شان را هم بیشتر کرده. کم نیستند جوان‌هایی که به‌خاطر شرایط سخت اقتصادی و اجتماعی برآمده از اشغال اسرائیل، کرانه غربی را ترک می‌کنند.
در کلیسای آرام و خلوت مریم مقدس در بیت‌جلا با پدر روحانی، پدر جورج، صحبت می‌کنم. هوای کلیسا لبریز از بوی عود است. پدر می‌گوید این موقع سال از لحاظ معنوی و سیاسی اهمیت دارد: "این جشن‌ها فرصتی است که به دنیا نشان بدهیم بیت‌لحم شهر آرام و امنی است. این‌جا محل تولد مسیح است. ما قدیمی‌ترین کلیسای دنیا ایم. اگر این درخت و چراغ و آویزها نباشد، کم‌کم از بین می‌رویم."
سال ۲۰۱۴ میلادی، مثل هر سال دیگری، برای هر کسی اخبار خوب و بد خود را داشت؛ اما در این سال پرحادثه، در سطح بین‌المللی خبرهای جنگ، بیماری و فاجعه بیشتر در صدر بود.
این مطلب مروری است بر برخی از مهمترین خبرها. (اخبار مهم مربوط به ایران، افغانستان و تاجیکستان جداگانه و در پایان سال خورشیدی مرور می‌شوند)
ژانویه: آغاز بحران اوکراین
اوکراین ماه‌ها صحنه تنش سیاسی میان هواداران روسیه از سویی و گروه‌های طرفدار غرب و ملی‌گرایان دست راستی از سوی دیگر بود.
اواخر ماه ژانویه و به دنبال حمله معترضان به ساختمان‌های دولتی، پارلمان اوکراین قوانینی را برای محدود کردن اعتراضات وضع کرد.
کمی بعد نخست‌وزیر استعفا داد و اعتراضات گسترش پیدا کرد. خشونت‌ها شدت گرفت و در روزهای ۱۹ و ۲۰ فوریه ظرف ۴۸ ساعت دست کم ۸۸ نفر کشته شدند. ویدئوها تک‌تیراندازان یونیفرم‌پوشی را نشان می‌داد که معترضان را هدف می‌گرفتند.
ویکتور یانوکوویچ، رییس جمهور و رهبران مخالفان در ۲۱ فوریه توافقنامه‌ای امضا کردند.
اما در ۲۲ فوریه معترضان ساختمان ریاست جمهوری را تصرف کردند و پارلمان به خلع رئیس جمهور و انتخابات زودرس رای داد. ویکتور یانوکوویج از انظار عمومی پنهان شد و در پیامی تلویزیونی "کودتا" را محکوم کرد.
کمی بعدتر پارلمان استفاده از زبان روسی به عنوان زبان رسمی دوم را منع کرد و حکم بازداشت ویکتور یانوکوویچ صادر شد. دولتی موقت روی کار آمد.
۸ مارس: هواپیمای مالزی ناپدید شد
در ۸ مارس سازمان هواپیمایی مالزی اعلام کرد که ارتباط یک فروند بویینگ ۷۷۷ مسافربری که با ۲۳۹ سرنشین میان کوالالامپور و پکن در حرکت بود، با برج مراقبت قطع شده است.
نیروهای چندین کشور روزها در دایره‌ای وسیع به جستجوی این هواپیما پرداختند، اما به شکل اسرارآمیزی هیچ نشانه‌ای از سرنوشت آن پیدا نشد.
دو ایرانی نیز در میان سرنشیان هواپیما بودند که گذرنامه‌هایشان جعلی بود. ابتدا این فرضیه مطرح شد که آنها در ربودن هواپیما دست داشته‌اند اما کمی بعد روشن شد که آنها تنها می‌خواستند با پاسپورت جعلی خود را به اروپا برسانند و درخواست پناهندگی کنند.
۱۶ مارس: الحاق کریمه به روسیه
به دنبال سقوط ویکتور یانوکوویچ و بالا گرفتن احساسات ضدروسی در غرب اوکراین و روی کار آمدن دولت موقت، ناآرامی‌هایی در شرق این کشور بروز کرد.
کیف عملا کنترل خود بر شبه‌جزیره کریمه، با اکثریت روس‌تبار را از دست داد و دولت محلی مستقلا اداره امور را در دست گرفت.
در ۱۶ مارس کریمه همه‌پرسی برای استقلال از اوکراین و پیوستن به روسیه برگزار کرد که شرکت‌کنندگان در آن با اکثریت قاطعی رای به پیوستن به روسیه دادند. هرچند اقلیت‌های غیر روس‌تبار، از جمله مسلمانان تاتار، همه‌پرسی را تحریم کرده بودند.
روسیه نتیجه همه‌پرسی را پذیرفته و رسما کریمه را به خاک خود منضم کرد. اوکراین، اتحادیه اروپا و آمریکا به شدت با این رفراندوم و جدایی کریمه مخالفت کردند. مجمع عمومی سازمان ملل هم این همه‌پرسی را غیرقانونی دانست.
مارس: شیوع ابولا
از اواسط ماه مارس گزارش‌ها از شیوع ابولا در چند کشور آفریقایی منتشر شد.
در کشور گینه، که یک مورد ابتلا به ابولا در آخر سال ۲۰۱۳ گزارش شده بود، در مارس ۲۰۱۴ اعلام شد که ۶۰ نفر بر اثر این بیماری جان باخته‌اند.
ظرف مدت کوتاهی این بیماری به کشورهای مالی، لیبریا و سیرالئون هم سرایت کرد.
ویروس ابولا به تب، خونریزی، ضعف، درد ماهیچه‌ها، تهوع و اسهال منجر می‌شود و ممکن است در نهایت بیمار در اثر خونریزی داخلی بمیرد.
یک سال پس از گسترش ابولا بیشتر از پنج هزار نفر در اثر آن درگذشتند و تا پیش از پایان دسامبر شمار قربانیان از ۷ هزار نفرگذشت. کشورهای مختلف کمک‌های پزشکی در اختیار کشورهای بحران‌زده گذاشتند و داوطلبان بسیاری برای کمک به این کشورها شتافتند.
برخی از این داوطلبان، از جمله در آمریکا و در اسپانیا و بریتانیا، خود به این بیماری دچار شدند.
۱۴ آوریل: بوکوحرام دختران را ربود
در شب ۱۴ آوریل گروه اسلام‌گرای تندروی بوکوحرام به یک دبیرستان دخترانه شبانه‌روزی در ایالت بورنوی نیجریه حمله کرد و بیشتر از ۲۰۰ دانش‌آموز دختر را ربود.
این گروه، با نام رسمی عربی "جماعت اهل السنت للدعوت و الجهاد"، بیشتر از ده سال است که در مناطقی از سه کشور همسایه نیجریه و کامرون و نیجر فعالیت می‌کند.
چند ماه پس از ربوده شدن دختران دانش‌آموز نیجریه‌ای توسط بوکوحرام، ارتش نیجریه اعلام کرد که برای آزادی آنها با بوکوحرام توافق کرده است. اما کمی بعدتر ابوبکر شکائو، رهبر این گروه در پیغامی ویدئویی خبر توافق را تکذیب کرد و گفت ۲۰۰ دختر ربوده شده اسلام آورده‌اند و به عقد مردان درآمده‌اند.
شماری از گروگان‌های بوکوحرام موفق شدند فرار کنند، در میان آنان بعضی از دختران دبیرستان شبانه‌روزی چیبوک نیز بودند. نجات یافتگان گفتند که در کمپی نگهداری می‌شدند و مکررا به آنها تجاوز می‌شده است.
۱۶ آوریل: غرق کشتی کره جنوبی
در ۱۶ آوریل یک کشتی مسافربری کره جنوبی در سواحل غربی این کشور غرق شد.
کشتی به هنگام غرق شدن بیش از ۴۵۰ سرنشین داشت که بیشتر آنها دانش‌آموزان دبیرستانی بودند. با پایان عملیات نجات و جستجو بیش از ۱۷۰ نفر نجات یافتند و جنازه ۲۹۵ نفر پیدا شد. ۹ نفر از سرنشیان هم مفقود شدند.
معاون مدرسه‌ای که دانش‌آموزانش سوار کشتی بودند جزو نجات یافتگان بود، اما پس از مدت کوتاهی خودکشی کرد. نخست‌وزیر کره جنوبی هم در واکنش به اعتراضات از مقام خود استعفا داد.
ناخدای این کشتی مورد انتقاد بود که به موقع دستور تخلیه نداده است. او به همراه چند نفر از خدمه بازداشت شد. دادستانی کره‌جنوبی به خاطر "قتل غیر عمد به واسطه سهل‌انگاری عمدی" برای او تقاضایمجازات مرگ کرد.
او به ۳۶ سال حبس محکوم شد. مالک کشتی، مهندس سازنده و شماری از خدمه نیز به حبس محکوم شدند.
۱۳ مه: فاجعه معدن سوما
در اثر انفجار در معدن زغال سنگ سوما، در غرب ترکیه، صدها کارگر معدنچی زیر زمین حبس شدند. با پایان عملیات نجات مشخص شد که ۳۰۱ نفر از کارگران در این حادثه کشته شدند.
رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر وقت ترکیه، سفر خارجی خود را لغو و به شهر سوما سفر کرد. معترضان خشمگین به هنگام بازدید او از سوما خواهان استعفایش شدند.
اتحادیه‌های کارگری اعلام اعتصاب کردند. اعتراضات گسترش یافت و به خشونت کشیده شد. در یکی از عکس‌های اعتراضات مشاور نخست‌وزیر دیده می‌شد که به معترضی که روی زمین افتاده لگد می‌زند.
یکی از انتقادات معترضان این بود که مجلس تحت کنترل حزب عدالت و توسعه تنها چند هفته پیش از فاجعه با طرح تحقیق و تفحص از معادن مخالفت کرده بود.
ژنرال عبدالفتاح سیسی، فرمانده سابق ارتش مصر، که پس از کودتا علیه محمد مرسی در دولت بود، در انتخابات با اکثریتی بالا به ریاست جمهوری مصر رسید. هرچند بنا به برآوردها کمتر از نیمی از واجدان شرایط در انتخابات شرکت کردند.
عبدالفتاح سیسی برای رسیدن به ریاست جمهوری از سمت نظامی خود استعفا داد.
با پیروزی او رشته پیوسته روسای جمهور نظامی در مصر، که از سال ۱۹۵۰ تاکنون تنها در دوره کوتاه محمد مرسی گسسته شده بود، ادامه پیدا کرد.
منتقدان عبدالفتاح سیسی بازگشت او را به معنی احیای رژیم حسنی مبارک می‌دانند.
ژوئن: سقوط شهرهای عراق
پیکارجویان گروه موسوم به دولت اسلامی عراق و شام، داعش، در عملیاتی برق‌آسا شهرهای بزرگ عراق را تصرف کردند.
نیروهای ارتش عراق از مقابل آنان گریختند و نخست موصل و سپس تکریت به دست آنها افتاد. ماه‌ها پیش از آن شهرهای فلوجه و رمادی نیز مدتی به دست شورشیان سنی افتاد بود اما پیروزی‌های داعش در ماه ژوئن بسیار بزرگتر بود.
آنها ده‌ها نفر از سربازان عراقی را اعدام کردند، اعضای عشیره‌هایی را که با آنان همراه نشدند قتل‌عام کردند، گروگان‌هایشان را سر بریدند و زنان را به بردگی جنسی کشیدند.
این گروه نام خود را نیز به "دولت اسلامی" تغییر داد، هرچند بسیاری هنوز آن را به نام خلاصه قبلی (داعش) خطاب می‌کنند.
۸ ژوئیه تا ۲۶ اوت: عملیات لبه دفاعی اسرائیل در غزه
به دنبال گم شدن سه نوجوان طلبه اسرائیلی در نزدیکی یک شهرک یهودی‌نشین در کرانه باختری تنش میان اسرائیل و فلسطینی‌ها بالا گرفت.
ارتش اسرائیل عملیات جستجوی گسترده‌ای را آغاز کرد که طی آن بیش از ۴۰۰ فلسطینی دستگیر و پنج نفر کشته شدند. سرانجام جنازه این سه نوجوان پیدا شد.
کمی بعد یک نوجوان فلسطینی به دست یهودیان تندرو ربوده و سوزانده شد. این اتفاقات به تشدید درگیری‌ها منجر شد.
اسرائیل عملیاتی با عنوان لبه دفاعی را در غزه آغاز کرد و در مقابل حماس به شلیک راکت‌هایی اقدام کرد که عموما به وسیله سیستم دفاعی اسرائیل خنثی می‌شدند.
حملات اسرائیل نخست هوایی بود اما پس از مدتی نیروهای زمینی اسرائیلی نیز به غزه فرستاده شدند.
در جریان ۵۰ روز درگیری بیشتر از ۲۱۰۰ فلسطینی، که اکثر آنها غیرنظامی بودند در نوار غزه کشته شدند. در طرف اسرائیلی نیز ۶۶ سرباز و ۶ غیرنظامی کشته شدند. سرانجام آتش‌بسی بین دو طرف برقرار شد.
۱۷ ژوئیه: سرنگونی هواپیمای مالزی در اوکراین
با تغییر دولت اوکراین، شرق این کشور با مناطقی با اکثریت روس‌تبار صحنه ناآرامی شد و دولت کیف از کنترل برخی مناطق بازماند.
جدایی‌طلبان هوادار روسیه برخی مناطق شرق اوکراین را در دست داشتند و در آنها همه‌پرسی خودمختاریبرگزار کردند.
شرق اوکراین ماه‌ها صحنه درگیری شبه‌نظامیان جدایی‌طلب و نیروهای نظامی وفادار به کیف بود. در میانه این درگیری‌ها و در روز ١٧ ژوئیه، هواپیمای مسافربری بویینگ ٧٧٧ شرکت هواپیمایی مالزی که با ۲۹۸ سرنشین از آمستردام هلند به کوالالامپور در مالزی می‌رفت، در شرق اوکراین سقوط کرد.
همه سرنشینان، که بسیاری از آنان هلندی بودند، کشته شدند.
هم جدایی‌طلبان و هم ارتش اوکراین نقش خود در این حادثه را رد کرده و طرف مقابل را عامل آن معرفی کردند. آمریکا هم گفت هواپیمای مالزیایی با شلیک موشکی زمین به هوا که از داخل محدوده تحت کنترل جدایی‌طلبان اوکراین پرتاب شده هدف قرار گرفته است.
۸ اوت: جنگ دوباره آمریکا در خلیج فارس
داعش به دنبال تصرف بخش‌هایی از عراق و سوریه با ارتش عراق، ارتش سوریه، پیشمرگ‌های کرد عراق، یگان‌های مدافع خلق کرد سوری، شبه نظامیان شیعه عراقی و عشایر سنی عراق و همچنین دیگر گروه‌های شورشی مخالف بشار اسد و برخی گروه‌های اسلام‌گرای دیگر نظیر جبهه نصرت درگیر بود.
در پی سقوط شهرهای عراق، آمریکا به دولت عراق و نیروهای کرد کمک می‌رساند اما از ۸ اوت آمریکا خود مستقیما حملات هوایی علیه داعش را آغاز کرد.
این حملات در سوریه نیز انجام شد و آمریکا هدایت ائتلافی را در دست گرفت که از جمله چند کشور عربی در آن مشارکت کردند و حملات هوایی علیه داعش انجام دادند.
با این حملات، پیشروی‌های داعش در عراق متوقف شد و در پایان سال ۲۰۱۴ برآورد شده است که حملات ائتلاف ضد داعش در سوریه به کشته شدن بیش از هزار عضو آن انجامیده است.
۹ اوت: جرقه اعتراض به نژادپرستی در پلیس آمریکا
در ۹ اوت دارن ویلسون، مامور پلیس سفیدپوست فرگوسن میسوری در آمریکا، مایکل براون، جوان سیاهپوست ۱۸ ساله را به ضرب گلوله کشت.
مایکل براون اسلحه‌ای با خود نداشت و حتی برخی شاهدان عینی می‌گفتند او دستان خود را به نشانه تسلیم بالا برده بود، با این حال مامور پلیس چند بار به او شلیک کرد.
این اتفاق به سرعت به اعتراضاتی در شهر فرگوسن منجر شد که مدت‌ها ادامه یافت و به بازداشت ده‌ها نفر، وضع مقررات منع رفت و آمد، به کارگیری هزاران نیروی گارد ملی و گسترش تظاهرات به شهرهای دیگر انجامید. معترضان پلیس را به برخورد نژادپرستانه متهم می‌کردند.
با کشته شدن سیاهپوستانی دیگر به دست پلیس، نظیر مورد اریک گارنر و همچنین تبرئه ماموران پلیس، تظاهرات اعتراضی ادامه پیدا کرد. شعارهای اصلی معترضان اینها بود: "جان سیاهان مهم است" و "نمی‌توانم نفس بکشم"
کارشناسان حقوق بشری سازمان ملل اعلام کردند شواهد روشنی وجود دارد که در مواردی ماموران پلیس آمریکا از تبعات برخورد خشن با قربانیانی از اقلیت‌های نژادی مصون می‌مانند.
در پایان سال ۲۰۱۴ این اعتراضات همچنان ادامه داشته است.
۱۰ اوت: پیروزی اردوغان
رجب طیب اردوغان، رهبر حزب عدالت و توسعه و نخست‌وزیر ترکیه، توانست در ۱۰ اوت در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور به پیروزی برسد. کمی پیشتر حزب اسلام‌گرای عدالت و توسعه انتخاباتشهرداری‌های ترکیه نیز برده بود.
هرچند رجب طیب اردوغان محبوبیت کم‌سابقه‌ای میان بخش‌های زیادی از مردم ترکیه دارد، منتقدانش نیز در مخالفت با او بسیار سرسختند و به همین دلیل برخی متهمش می‌کنند جامعه ترکیه را دوقطبی کرده است.
انتظار می‌رود که رئیس‌جمهور جدید ترکیه هرچه بیشتر این سمت را، که بیشتر جایگاهی تشریفاتی داشت، به ابزاری برای تمرکز قدرت در دستان خود تبدیل کند. او کاخ عظیمی برای خود ساخته و برخی میگویند می‌خواهد جایگاهی شبیه آتاتورک برای خود بسازد.
نیمه سپتامبر: محاصره کوبانی
پیکارجویان گروه موسوم به 'دولت اسلامی' (داعش) با پیروزی‌هایی در سوریه به مناطق کردنشین نزدیک شدند و در اواسط ماه سپتامبر با استفاده از سلاح‌های سنگین و توپخانه شهر کوبانی، در مرز ترکیه و سوریه رامحاصره کردند.
محاصره و آتشباری داعش هزاران نفر از ساکنان را آواره ترکیه کرد. کشوری که اعتراض اقلیت کرد آن به حکومت، به خاطر حمایت نکردن از کردهای مدافع کوبانی به درگیری‌های مرگبار منجر شد.
نیروهای کرد ماه‌ها از کوبانی دفاع کرده‌اند. شماری از پیشمرگ‌های کرد عراقی هم برای کمک به آنان پیوستند. به غیر از این نیروهای ائتلاف ضدداعش، پیکارجویان این گروه را در اطراف کوبانی بارها هدف گرفتند.
مقاومت کوبانی همدلی بسیاری را در کشورهای مختلف جهان از بریتانیا گرفته تا ایران جلب کرد.
۱۸ سپتامبر: بریتانیا تجزیه نشد
حزب ملی اسکاتلند از نخستین ماه‌های به قدرت رسیدن در پارلمان محلی، در پی ترک پادشاهی متحده بریتانیا و تشکیل اسکاتلندی مستقل بود. الکس ساموند، رهبر این حزب و وزیر اول اسکاتلند، در سال ۲۰۱۲ با دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا برای برگزاری همه‌پرسی استقلال به توافق رسیده بود.
با نزدیک شدن به زمان همه‌پرسی نظرسنجی‌ها حاکی از افزایش تعداد موافقان استقلال بود و در روزهای پایانی مانده به همه‌پرسی موافقان و مخالفان استقلال شانه به شانه در نظرسنجی‌ها پیش می‌رفتند.
رهبران احزاب اصلی بریتانیا همه تلاش خود را کردند تا مردم اسکاتلند را به دادن رای "نه" ترغیب کنند. آنان از جمله تعهد دادند اختیارات بیشتری به اسکاتلند بدهند. کمی مانده به برگزاری همه‌پرسی چند بانک و شرکت بزرگ هم اعلام کردند که در صورت رای مردم اسکاتلند به استقلال از این کشور می‌روند.
سرانجام همه‌پرسی در روز ۱۸ سپتامبر برگزار شد و اکثریت شرکت‌کننده به استقلال رای نداد.
۲۶ سپتامبر: چه به سر دانشجویان مکزیکی آمد؟
در ۲۶ سپتامبر، ۴۳ دانشجوی مکزیکی که با اتوبوس برای بیان اعتراضشان به محل سخنرانی همسر شهردار ایگوالا می‌رفتند، گم شدند.
کمتر از دو هفته بعد و در ۵ اکتبر گوری دسته‌جمعی در نزدیکی شهر ایگوالا کشف شد که قربانیان در آن شکنجه و زنده سوزانده شده بودند.
کمی بعد اعلام شد که اجساد کشف‌شده متعلق به این دانشجویان نیست اما تحقیقات روی چهار گور کشف‌شده دیگر در جریان است.
سرانجام مقام‌های مکزیکی اعلام کردند که بنا به تحقیقات آنها پلیس محلی پس از درگیری با دانشجویان و بازداشتشان، آنها را به یک باند تبهکار تحویل داده که دانشجویان را کشته و سوزانده است. گفته شد این اقدامات به دستور شهردار انجام شدند.
منطقه خودمختار هنگ کنگ در چین فضای سیاسی بازتری نسبت به دیگر مناطق چین دارد و بارها شاهد تظاهرات اعتراضی بوده است.
در ۲۶ سپتامبر عده‌ای از معترضان طرفدار دموکراسی جنبشی با عنوان "تسخیر مرکز" به راه انداختند (نامی مشابه جنبش تسخیر وال‌استریت) که هدفش گرفتن فضاهای مرکز شهر بود.
هزاران نفر با تجمع و چادر زدن اعتراض خود را بیان کردند ولی دولت محلی و دولت چین اقدام آنها را غیرقانونی دانستند. پلیس با آنان برخورد کرد، دولت ضرب‌الاجلی تعیین کرد اما اعتراض آنها ادامه یافت.
خواسته اصلی معترضان برگزاری انتخاباتی کاملا آزاد در سال ۲۰۱۷ بود.
در جریان اعتراضات فعالیت‌های نهادهای دولتی و خصوصی در هنگ کنگ مختل شد، معترضان و پلیس در نزدیکی مقر دولت درگیر شدند، پلیس ده‌ها نفر از آنها را بازداشت کرد و سرانجام پس از بیش از دو ماه و کم شدن تعداد معترضان، پلیس آنها را که مانده بودند بازداشت کرد و چادرهایشان را برچید.
۳۰ اکتبر: سوئد فلسطین را به رسمیت شناخت
در ۳۰ اکتبر دولت سوئد اعلام کرد که فلسطین را به عنوان کشور و دولتی مستقل به رسمیت می‌شناسد.
بسیاری از کشورهای مسلمان، عرب و آمریکای لاتین فلسطین را از دههها پیش به رسمیت می‌شناخته‌اند. پیش از سوئد هم چندین کشور اروپای شرقی فلسطین را به رسمیت شناخته بودند اما سوئد بزرگترین کشوری است که در اروپای غربی فلسطین را به رسمیت شناخته است.
اسرائیل و آمریکا از این امر ابراز نارضایتی کردند، با این وجود تلاش‌هایی در جریان است تا دیگر کشورهای غربی، از جمله قدرت‌هایی چون بریتانیا و فرانسه نیز فلسطین را به رسمیت بشناسند.
پارلمان‌های هر دو کشور به شناسایی فلسطین رای داده‌اند.
۹ دسامبر: گزارش شکنجه سیا
کمیته اطلاعاتی سنای آمریکا پس از مدت‌ها تاخیر گزارش تفصیلی خود از برخورد ماموران سیا با مظنونان عملیات تروریستی را منتشر کرد.
مطابق این گزارش سیا شبکه‌ای از بازداشتگاه‌های مخفی در کشورهای دیگر داشته و پس از ۱۱ سپتامبر دست کم ۱۱۹ نفر را با شیوه‌های خشن و بعضا به کارگیری شکنجه‌های سخت بازجویی کرده است.
یکی از یافته‌های اصلی این گزارش این بود که شکنجه‌ها به گرفتن اطلاعات حساس و مفید منجر نشدند. همچنین سیا اطلاعات غلط درباره بازجویی‌های خود به مقام‌های دیگر می‌داده است.
به دنبال انتشار این گزارش دیک چنی، معاون جورج بوش در زمان ریاست جمهوری او، از شکنجه‌ها دفاع کرد و گفت جورج بوش هم در جریان آن بوده است. رئیس سازمان سیا هم گفت این شیوه‌های خشن بازجویی به گرفتن اطلاعاتی منجر شده که جان انسان‌ها را نجات داده است.
۱۶ دسامبر: کشتار مدرسه پیشاور
در این روز نیروهای طالبان پاکستان به مدرسه‌ای در پیشاور که توسط ارتش اداره می‌شد حمله کرده و با ورود به کلاس‌ها دانش‌آموزان را به گلوله بستند. آنها همچنین در مدرسه مواد منفجره کار گذاشتند.
طالبان در این حمله ۱۴۵ نفر را، که ۱۳۲ نفر آنها دانش‌آموزان ۸ تا ۱۸ ساله بودند، کشت. مهاجمان نیز که هفت نفر بودند همگی کشته شدند.
افکار عمومی در پاکستان، و جهان، به شدت از این حمله متاثر شد و دولت پاکستان اعلام کرد که برای مظنونان به دست داشتن در عملیات تروریستی دادگاه نظامی تشکیل می‌دهد.
در پی این حمله همچنین اجرای حکم اعدام در پاکستان پس از پنج سال از سر گرفته شد.
۱۷ دسامبر: رابطه آمریکا و کوبا پس از نیم قرن
در این روز اعلام شد که آمریکا و کوبا پس از ۵۴ سال روابط دیپلماتیک خود را از سر می‌گیرند. باراک اوباما گفت آمریکا سفارت خود در هاوانا را بازمی‌گشاید، شرایط سفر و تجارت با کوبا را آسان می‌کند و برای لغو تحریم‌های وضع‌شده علیه کوبا قدم‌هایی برمی‌دارد.
تصمیم به از سرگیری روابط بین دو کشور با استقبال کشورهای مختلف و از جمله ایران همراه بود.
رائول کاسترو، رئیس‌جمهور کوبا، تاکید کرد که رابطه با آمریکا به معنی تغییر نظام کمونیستی کشور نیست.
۲۸ دسامبر: سقوط هواپیمایی دیگر
در این روز تماس رادیویی با ایرباس هواپیمایی ایرآسیا که با ۱۶۲ سرنشین از شهری در اندونزی به سنگاپور می‌رفت قطع و این هواپیما مفقود شد.
اکثر سرنشینان این هواپیما اندونزیایی بودند.
دو روز بعد از سقوط مقامات اندونزی تایید کردند که بقایای این هواپیما و اجساد برخی از مسافران را در دریای جاوه پیدا کرده‌اند. علت سقوط این هواپیما هنوز روشن نیست.
سال ۲۰۱۴ میلادی، مثل هر سال دیگری، برای هر کسی اخبار خوب و بد خود را داشت؛ اما در این سال پرحادثه، در سطح بین‌المللی خبرهای جنگ، بیماری و فاجعه بیشتر در صدر بود.
این مطلب مروری است بر برخی از مهمترین خبرها. (اخبار مهم مربوط به ایران، افغانستان و تاجیکستان جداگانه و در پایان سال خورشیدی مرور می‌شوند)
ژانویه: آغاز بحران اوکراین
اوکراین ماه‌ها صحنه تنش سیاسی میان هواداران روسیه از سویی و گروه‌های طرفدار غرب و ملی‌گرایان دست راستی از سوی دیگر بود.
اواخر ماه ژانویه و به دنبال حمله معترضان به ساختمان‌های دولتی، پارلمان اوکراین قوانینی را برای محدود کردن اعتراضات وضع کرد.
کمی بعد نخست‌وزیر استعفا داد و اعتراضات گسترش پیدا کرد. خشونت‌ها شدت گرفت و در روزهای ۱۹ و ۲۰ فوریه ظرف ۴۸ ساعت دست کم ۸۸ نفر کشته شدند. ویدئوها تک‌تیراندازان یونیفرم‌پوشی را نشان می‌داد که معترضان را هدف می‌گرفتند.
ویکتور یانوکوویچ، رییس جمهور و رهبران مخالفان در ۲۱ فوریه توافقنامه‌ای امضا کردند.
اما در ۲۲ فوریه معترضان ساختمان ریاست جمهوری را تصرف کردند و پارلمان به خلع رئیس جمهور و انتخابات زودرس رای داد. ویکتور یانوکوویج از انظار عمومی پنهان شد و در پیامی تلویزیونی "کودتا" را محکوم کرد.
کمی بعدتر پارلمان استفاده از زبان روسی به عنوان زبان رسمی دوم را منع کرد و حکم بازداشت ویکتور یانوکوویچ صادر شد. دولتی موقت روی کار آمد.
۸ مارس: هواپیمای مالزی ناپدید شد
در ۸ مارس سازمان هواپیمایی مالزی اعلام کرد که ارتباط یک فروند بویینگ ۷۷۷ مسافربری که با ۲۳۹ سرنشین میان کوالالامپور و پکن در حرکت بود، با برج مراقبت قطع شده است.
نیروهای چندین کشور روزها در دایره‌ای وسیع به جستجوی این هواپیما پرداختند، اما به شکل اسرارآمیزی هیچ نشانه‌ای از سرنوشت آن پیدا نشد.
دو ایرانی نیز در میان سرنشیان هواپیما بودند که گذرنامه‌هایشان جعلی بود. ابتدا این فرضیه مطرح شد که آنها در ربودن هواپیما دست داشته‌اند اما کمی بعد روشن شد که آنها تنها می‌خواستند با پاسپورت جعلی خود را به اروپا برسانند و درخواست پناهندگی کنند.
۱۶ مارس: الحاق کریمه به روسیه
به دنبال سقوط ویکتور یانوکوویچ و بالا گرفتن احساسات ضدروسی در غرب اوکراین و روی کار آمدن دولت موقت، ناآرامی‌هایی در شرق این کشور بروز کرد.
کیف عملا کنترل خود بر شبه‌جزیره کریمه، با اکثریت روس‌تبار را از دست داد و دولت محلی مستقلا اداره امور را در دست گرفت.
در ۱۶ مارس کریمه همه‌پرسی برای استقلال از اوکراین و پیوستن به روسیه برگزار کرد که شرکت‌کنندگان در آن با اکثریت قاطعی رای به پیوستن به روسیه دادند. هرچند اقلیت‌های غیر روس‌تبار، از جمله مسلمانان تاتار، همه‌پرسی را تحریم کرده بودند.
روسیه نتیجه همه‌پرسی را پذیرفته و رسما کریمه را به خاک خود منضم کرد. اوکراین، اتحادیه اروپا و آمریکا به شدت با این رفراندوم و جدایی کریمه مخالفت کردند. مجمع عمومی سازمان ملل هم این همه‌پرسی را غیرقانونی دانست.
مارس: شیوع ابولا
از اواسط ماه مارس گزارش‌ها از شیوع ابولا در چند کشور آفریقایی منتشر شد.
در کشور گینه، که یک مورد ابتلا به ابولا در آخر سال ۲۰۱۳ گزارش شده بود، در مارس ۲۰۱۴ اعلام شد که ۶۰ نفر بر اثر این بیماری جان باخته‌اند.
ظرف مدت کوتاهی این بیماری به کشورهای مالی، لیبریا و سیرالئون هم سرایت کرد.
ویروس ابولا به تب، خونریزی، ضعف، درد ماهیچه‌ها، تهوع و اسهال منجر می‌شود و ممکن است در نهایت بیمار در اثر خونریزی داخلی بمیرد.
یک سال پس از گسترش ابولا بیشتر از پنج هزار نفر در اثر آن درگذشتند و تا پیش از پایان دسامبر شمار قربانیان از ۷ هزار نفرگذشت. کشورهای مختلف کمک‌های پزشکی در اختیار کشورهای بحران‌زده گذاشتند و داوطلبان بسیاری برای کمک به این کشورها شتافتند.
برخی از این داوطلبان، از جمله در آمریکا و در اسپانیا و بریتانیا، خود به این بیماری دچار شدند.
۱۴ آوریل: بوکوحرام دختران را ربود
در شب ۱۴ آوریل گروه اسلام‌گرای تندروی بوکوحرام به یک دبیرستان دخترانه شبانه‌روزی در ایالت بورنوی نیجریه حمله کرد و بیشتر از ۲۰۰ دانش‌آموز دختر را ربود.
این گروه، با نام رسمی عربی "جماعت اهل السنت للدعوت و الجهاد"، بیشتر از ده سال است که در مناطقی از سه کشور همسایه نیجریه و کامرون و نیجر فعالیت می‌کند.
چند ماه پس از ربوده شدن دختران دانش‌آموز نیجریه‌ای توسط بوکوحرام، ارتش نیجریه اعلام کرد که برای آزادی آنها با بوکوحرام توافق کرده است. اما کمی بعدتر ابوبکر شکائو، رهبر این گروه در پیغامی ویدئویی خبر توافق را تکذیب کرد و گفت ۲۰۰ دختر ربوده شده اسلام آورده‌اند و به عقد مردان درآمده‌اند.
شماری از گروگان‌های بوکوحرام موفق شدند فرار کنند، در میان آنان بعضی از دختران دبیرستان شبانه‌روزی چیبوک نیز بودند. نجات یافتگان گفتند که در کمپی نگهداری می‌شدند و مکررا به آنها تجاوز می‌شده است.
۱۶ آوریل: غرق کشتی کره جنوبی
در ۱۶ آوریل یک کشتی مسافربری کره جنوبی در سواحل غربی این کشور غرق شد.
کشتی به هنگام غرق شدن بیش از ۴۵۰ سرنشین داشت که بیشتر آنها دانش‌آموزان دبیرستانی بودند. با پایان عملیات نجات و جستجو بیش از ۱۷۰ نفر نجات یافتند و جنازه ۲۹۵ نفر پیدا شد. ۹ نفر از سرنشیان هم مفقود شدند.
معاون مدرسه‌ای که دانش‌آموزانش سوار کشتی بودند جزو نجات یافتگان بود، اما پس از مدت کوتاهی خودکشی کرد. نخست‌وزیر کره جنوبی هم در واکنش به اعتراضات از مقام خود استعفا داد.
ناخدای این کشتی مورد انتقاد بود که به موقع دستور تخلیه نداده است. او به همراه چند نفر از خدمه بازداشت شد. دادستانی کره‌جنوبی به خاطر "قتل غیر عمد به واسطه سهل‌انگاری عمدی" برای او تقاضایمجازات مرگ کرد.
او به ۳۶ سال حبس محکوم شد. مالک کشتی، مهندس سازنده و شماری از خدمه نیز به حبس محکوم شدند.
۱۳ مه: فاجعه معدن سوما
در اثر انفجار در معدن زغال سنگ سوما، در غرب ترکیه، صدها کارگر معدنچی زیر زمین حبس شدند. با پایان عملیات نجات مشخص شد که ۳۰۱ نفر از کارگران در این حادثه کشته شدند.
رجب طیب اردوغان، نخست‌وزیر وقت ترکیه، سفر خارجی خود را لغو و به شهر سوما سفر کرد. معترضان خشمگین به هنگام بازدید او از سوما خواهان استعفایش شدند.
اتحادیه‌های کارگری اعلام اعتصاب کردند. اعتراضات گسترش یافت و به خشونت کشیده شد. در یکی از عکس‌های اعتراضات مشاور نخست‌وزیر دیده می‌شد که به معترضی که روی زمین افتاده لگد می‌زند.
یکی از انتقادات معترضان این بود که مجلس تحت کنترل حزب عدالت و توسعه تنها چند هفته پیش از فاجعه با طرح تحقیق و تفحص از معادن مخالفت کرده بود.
ژنرال عبدالفتاح سیسی، فرمانده سابق ارتش مصر، که پس از کودتا علیه محمد مرسی در دولت بود، در انتخابات با اکثریتی بالا به ریاست جمهوری مصر رسید. هرچند بنا به برآوردها کمتر از نیمی از واجدان شرایط در انتخابات شرکت کردند.
عبدالفتاح سیسی برای رسیدن به ریاست جمهوری از سمت نظامی خود استعفا داد.
با پیروزی او رشته پیوسته روسای جمهور نظامی در مصر، که از سال ۱۹۵۰ تاکنون تنها در دوره کوتاه محمد مرسی گسسته شده بود، ادامه پیدا کرد.
منتقدان عبدالفتاح سیسی بازگشت او را به معنی احیای رژیم حسنی مبارک می‌دانند.
ژوئن: سقوط شهرهای عراق
پیکارجویان گروه موسوم به دولت اسلامی عراق و شام، داعش، در عملیاتی برق‌آسا شهرهای بزرگ عراق را تصرف کردند.
نیروهای ارتش عراق از مقابل آنان گریختند و نخست موصل و سپس تکریت به دست آنها افتاد. ماه‌ها پیش از آن شهرهای فلوجه و رمادی نیز مدتی به دست شورشیان سنی افتاد بود اما پیروزی‌های داعش در ماه ژوئن بسیار بزرگتر بود.
آنها ده‌ها نفر از سربازان عراقی را اعدام کردند، اعضای عشیره‌هایی را که با آنان همراه نشدند قتل‌عام کردند، گروگان‌هایشان را سر بریدند و زنان را به بردگی جنسی کشیدند.
این گروه نام خود را نیز به "دولت اسلامی" تغییر داد، هرچند بسیاری هنوز آن را به نام خلاصه قبلی (داعش) خطاب می‌کنند.
۸ ژوئیه تا ۲۶ اوت: عملیات لبه دفاعی اسرائیل در غزه
به دنبال گم شدن سه نوجوان طلبه اسرائیلی در نزدیکی یک شهرک یهودی‌نشین در کرانه باختری تنش میان اسرائیل و فلسطینی‌ها بالا گرفت.
ارتش اسرائیل عملیات جستجوی گسترده‌ای را آغاز کرد که طی آن بیش از ۴۰۰ فلسطینی دستگیر و پنج نفر کشته شدند. سرانجام جنازه این سه نوجوان پیدا شد.
کمی بعد یک نوجوان فلسطینی به دست یهودیان تندرو ربوده و سوزانده شد. این اتفاقات به تشدید درگیری‌ها منجر شد.
اسرائیل عملیاتی با عنوان لبه دفاعی را در غزه آغاز کرد و در مقابل حماس به شلیک راکت‌هایی اقدام کرد که عموما به وسیله سیستم دفاعی اسرائیل خنثی می‌شدند.
حملات اسرائیل نخست هوایی بود اما پس از مدتی نیروهای زمینی اسرائیلی نیز به غزه فرستاده شدند.
در جریان ۵۰ روز درگیری بیشتر از ۲۱۰۰ فلسطینی، که اکثر آنها غیرنظامی بودند در نوار غزه کشته شدند. در طرف اسرائیلی نیز ۶۶ سرباز و ۶ غیرنظامی کشته شدند. سرانجام آتش‌بسی بین دو طرف برقرار شد.
۱۷ ژوئیه: سرنگونی هواپیمای مالزی در اوکراین
با تغییر دولت اوکراین، شرق این کشور با مناطقی با اکثریت روس‌تبار صحنه ناآرامی شد و دولت کیف از کنترل برخی مناطق بازماند.
جدایی‌طلبان هوادار روسیه برخی مناطق شرق اوکراین را در دست داشتند و در آنها همه‌پرسی خودمختاریبرگزار کردند.
شرق اوکراین ماه‌ها صحنه درگیری شبه‌نظامیان جدایی‌طلب و نیروهای نظامی وفادار به کیف بود. در میانه این درگیری‌ها و در روز ١٧ ژوئیه، هواپیمای مسافربری بویینگ ٧٧٧ شرکت هواپیمایی مالزی که با ۲۹۸ سرنشین از آمستردام هلند به کوالالامپور در مالزی می‌رفت، در شرق اوکراین سقوط کرد.
همه سرنشینان، که بسیاری از آنان هلندی بودند، کشته شدند.
هم جدایی‌طلبان و هم ارتش اوکراین نقش خود در این حادثه را رد کرده و طرف مقابل را عامل آن معرفی کردند. آمریکا هم گفت هواپیمای مالزیایی با شلیک موشکی زمین به هوا که از داخل محدوده تحت کنترل جدایی‌طلبان اوکراین پرتاب شده هدف قرار گرفته است.
۸ اوت: جنگ دوباره آمریکا در خلیج فارس
داعش به دنبال تصرف بخش‌هایی از عراق و سوریه با ارتش عراق، ارتش سوریه، پیشمرگ‌های کرد عراق، یگان‌های مدافع خلق کرد سوری، شبه نظامیان شیعه عراقی و عشایر سنی عراق و همچنین دیگر گروه‌های شورشی مخالف بشار اسد و برخی گروه‌های اسلام‌گرای دیگر نظیر جبهه نصرت درگیر بود.
در پی سقوط شهرهای عراق، آمریکا به دولت عراق و نیروهای کرد کمک می‌رساند اما از ۸ اوت آمریکا خود مستقیما حملات هوایی علیه داعش را آغاز کرد.
این حملات در سوریه نیز انجام شد و آمریکا هدایت ائتلافی را در دست گرفت که از جمله چند کشور عربی در آن مشارکت کردند و حملات هوایی علیه داعش انجام دادند.
با این حملات، پیشروی‌های داعش در عراق متوقف شد و در پایان سال ۲۰۱۴ برآورد شده است که حملات ائتلاف ضد داعش در سوریه به کشته شدن بیش از هزار عضو آن انجامیده است.
۹ اوت: جرقه اعتراض به نژادپرستی در پلیس آمریکا
در ۹ اوت دارن ویلسون، مامور پلیس سفیدپوست فرگوسن میسوری در آمریکا، مایکل براون، جوان سیاهپوست ۱۸ ساله را به ضرب گلوله کشت.
مایکل براون اسلحه‌ای با خود نداشت و حتی برخی شاهدان عینی می‌گفتند او دستان خود را به نشانه تسلیم بالا برده بود، با این حال مامور پلیس چند بار به او شلیک کرد.
این اتفاق به سرعت به اعتراضاتی در شهر فرگوسن منجر شد که مدت‌ها ادامه یافت و به بازداشت ده‌ها نفر، وضع مقررات منع رفت و آمد، به کارگیری هزاران نیروی گارد ملی و گسترش تظاهرات به شهرهای دیگر انجامید. معترضان پلیس را به برخورد نژادپرستانه متهم می‌کردند.
با کشته شدن سیاهپوستانی دیگر به دست پلیس، نظیر مورد اریک گارنر و همچنین تبرئه ماموران پلیس، تظاهرات اعتراضی ادامه پیدا کرد. شعارهای اصلی معترضان اینها بود: "جان سیاهان مهم است" و "نمی‌توانم نفس بکشم"
کارشناسان حقوق بشری سازمان ملل اعلام کردند شواهد روشنی وجود دارد که در مواردی ماموران پلیس آمریکا از تبعات برخورد خشن با قربانیانی از اقلیت‌های نژادی مصون می‌مانند.
در پایان سال ۲۰۱۴ این اعتراضات همچنان ادامه داشته است.
۱۰ اوت: پیروزی اردوغان
رجب طیب اردوغان، رهبر حزب عدالت و توسعه و نخست‌وزیر ترکیه، توانست در ۱۰ اوت در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور به پیروزی برسد. کمی پیشتر حزب اسلام‌گرای عدالت و توسعه انتخاباتشهرداری‌های ترکیه نیز برده بود.
هرچند رجب طیب اردوغان محبوبیت کم‌سابقه‌ای میان بخش‌های زیادی از مردم ترکیه دارد، منتقدانش نیز در مخالفت با او بسیار سرسختند و به همین دلیل برخی متهمش می‌کنند جامعه ترکیه را دوقطبی کرده است.
انتظار می‌رود که رئیس‌جمهور جدید ترکیه هرچه بیشتر این سمت را، که بیشتر جایگاهی تشریفاتی داشت، به ابزاری برای تمرکز قدرت در دستان خود تبدیل کند. او کاخ عظیمی برای خود ساخته و برخی میگویند می‌خواهد جایگاهی شبیه آتاتورک برای خود بسازد.
نیمه سپتامبر: محاصره کوبانی
پیکارجویان گروه موسوم به 'دولت اسلامی' (داعش) با پیروزی‌هایی در سوریه به مناطق کردنشین نزدیک شدند و در اواسط ماه سپتامبر با استفاده از سلاح‌های سنگین و توپخانه شهر کوبانی، در مرز ترکیه و سوریه رامحاصره کردند.
محاصره و آتشباری داعش هزاران نفر از ساکنان را آواره ترکیه کرد. کشوری که اعتراض اقلیت کرد آن به حکومت، به خاطر حمایت نکردن از کردهای مدافع کوبانی به درگیری‌های مرگبار منجر شد.
نیروهای کرد ماه‌ها از کوبانی دفاع کرده‌اند. شماری از پیشمرگ‌های کرد عراقی هم برای کمک به آنان پیوستند. به غیر از این نیروهای ائتلاف ضدداعش، پیکارجویان این گروه را در اطراف کوبانی بارها هدف گرفتند.
مقاومت کوبانی همدلی بسیاری را در کشورهای مختلف جهان از بریتانیا گرفته تا ایران جلب کرد.
۱۸ سپتامبر: بریتانیا تجزیه نشد
حزب ملی اسکاتلند از نخستین ماه‌های به قدرت رسیدن در پارلمان محلی، در پی ترک پادشاهی متحده بریتانیا و تشکیل اسکاتلندی مستقل بود. الکس ساموند، رهبر این حزب و وزیر اول اسکاتلند، در سال ۲۰۱۲ با دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا برای برگزاری همه‌پرسی استقلال به توافق رسیده بود.
با نزدیک شدن به زمان همه‌پرسی نظرسنجی‌ها حاکی از افزایش تعداد موافقان استقلال بود و در روزهای پایانی مانده به همه‌پرسی موافقان و مخالفان استقلال شانه به شانه در نظرسنجی‌ها پیش می‌رفتند.
رهبران احزاب اصلی بریتانیا همه تلاش خود را کردند تا مردم اسکاتلند را به دادن رای "نه" ترغیب کنند. آنان از جمله تعهد دادند اختیارات بیشتری به اسکاتلند بدهند. کمی مانده به برگزاری همه‌پرسی چند بانک و شرکت بزرگ هم اعلام کردند که در صورت رای مردم اسکاتلند به استقلال از این کشور می‌روند.
سرانجام همه‌پرسی در روز ۱۸ سپتامبر برگزار شد و اکثریت شرکت‌کننده به استقلال رای نداد.
۲۶ سپتامبر: چه به سر دانشجویان مکزیکی آمد؟
در ۲۶ سپتامبر، ۴۳ دانشجوی مکزیکی که با اتوبوس برای بیان اعتراضشان به محل سخنرانی همسر شهردار ایگوالا می‌رفتند، گم شدند.
کمتر از دو هفته بعد و در ۵ اکتبر گوری دسته‌جمعی در نزدیکی شهر ایگوالا کشف شد که قربانیان در آن شکنجه و زنده سوزانده شده بودند.
کمی بعد اعلام شد که اجساد کشف‌شده متعلق به این دانشجویان نیست اما تحقیقات روی چهار گور کشف‌شده دیگر در جریان است.
سرانجام مقام‌های مکزیکی اعلام کردند که بنا به تحقیقات آنها پلیس محلی پس از درگیری با دانشجویان و بازداشتشان، آنها را به یک باند تبهکار تحویل داده که دانشجویان را کشته و سوزانده است. گفته شد این اقدامات به دستور شهردار انجام شدند.
منطقه خودمختار هنگ کنگ در چین فضای سیاسی بازتری نسبت به دیگر مناطق چین دارد و بارها شاهد تظاهرات اعتراضی بوده است.
در ۲۶ سپتامبر عده‌ای از معترضان طرفدار دموکراسی جنبشی با عنوان "تسخیر مرکز" به راه انداختند (نامی مشابه جنبش تسخیر وال‌استریت) که هدفش گرفتن فضاهای مرکز شهر بود.
هزاران نفر با تجمع و چادر زدن اعتراض خود را بیان کردند ولی دولت محلی و دولت چین اقدام آنها را غیرقانونی دانستند. پلیس با آنان برخورد کرد، دولت ضرب‌الاجلی تعیین کرد اما اعتراض آنها ادامه یافت.
خواسته اصلی معترضان برگزاری انتخاباتی کاملا آزاد در سال ۲۰۱۷ بود.
در جریان اعتراضات فعالیت‌های نهادهای دولتی و خصوصی در هنگ کنگ مختل شد، معترضان و پلیس در نزدیکی مقر دولت درگیر شدند، پلیس ده‌ها نفر از آنها را بازداشت کرد و سرانجام پس از بیش از دو ماه و کم شدن تعداد معترضان، پلیس آنها را که مانده بودند بازداشت کرد و چادرهایشان را برچید.
۳۰ اکتبر: سوئد فلسطین را به رسمیت شناخت
در ۳۰ اکتبر دولت سوئد اعلام کرد که فلسطین را به عنوان کشور و دولتی مستقل به رسمیت می‌شناسد.
بسیاری از کشورهای مسلمان، عرب و آمریکای لاتین فلسطین را از دههها پیش به رسمیت می‌شناخته‌اند. پیش از سوئد هم چندین کشور اروپای شرقی فلسطین را به رسمیت شناخته بودند اما سوئد بزرگترین کشوری است که در اروپای غربی فلسطین را به رسمیت شناخته است.
اسرائیل و آمریکا از این امر ابراز نارضایتی کردند، با این وجود تلاش‌هایی در جریان است تا دیگر کشورهای غربی، از جمله قدرت‌هایی چون بریتانیا و فرانسه نیز فلسطین را به رسمیت بشناسند.
پارلمان‌های هر دو کشور به شناسایی فلسطین رای داده‌اند.
۹ دسامبر: گزارش شکنجه سیا
کمیته اطلاعاتی سنای آمریکا پس از مدت‌ها تاخیر گزارش تفصیلی خود از برخورد ماموران سیا با مظنونان عملیات تروریستی را منتشر کرد.
مطابق این گزارش سیا شبکه‌ای از بازداشتگاه‌های مخفی در کشورهای دیگر داشته و پس از ۱۱ سپتامبر دست کم ۱۱۹ نفر را با شیوه‌های خشن و بعضا به کارگیری شکنجه‌های سخت بازجویی کرده است.
یکی از یافته‌های اصلی این گزارش این بود که شکنجه‌ها به گرفتن اطلاعات حساس و مفید منجر نشدند. همچنین سیا اطلاعات غلط درباره بازجویی‌های خود به مقام‌های دیگر می‌داده است.
به دنبال انتشار این گزارش دیک چنی، معاون جورج بوش در زمان ریاست جمهوری او، از شکنجه‌ها دفاع کرد و گفت جورج بوش هم در جریان آن بوده است. رئیس سازمان سیا هم گفت این شیوه‌های خشن بازجویی به گرفتن اطلاعاتی منجر شده که جان انسان‌ها را نجات داده است.
۱۶ دسامبر: کشتار مدرسه پیشاور
در این روز نیروهای طالبان پاکستان به مدرسه‌ای در پیشاور که توسط ارتش اداره می‌شد حمله کرده و با ورود به کلاس‌ها دانش‌آموزان را به گلوله بستند. آنها همچنین در مدرسه مواد منفجره کار گذاشتند.
طالبان در این حمله ۱۴۵ نفر را، که ۱۳۲ نفر آنها دانش‌آموزان ۸ تا ۱۸ ساله بودند، کشت. مهاجمان نیز که هفت نفر بودند همگی کشته شدند.
افکار عمومی در پاکستان، و جهان، به شدت از این حمله متاثر شد و دولت پاکستان اعلام کرد که برای مظنونان به دست داشتن در عملیات تروریستی دادگاه نظامی تشکیل می‌دهد.
در پی این حمله همچنین اجرای حکم اعدام در پاکستان پس از پنج سال از سر گرفته شد.
۱۷ دسامبر: رابطه آمریکا و کوبا پس از نیم قرن
در این روز اعلام شد که آمریکا و کوبا پس از ۵۴ سال روابط دیپلماتیک خود را از سر می‌گیرند. باراک اوباما گفت آمریکا سفارت خود در هاوانا را بازمی‌گشاید، شرایط سفر و تجارت با کوبا را آسان می‌کند و برای لغو تحریم‌های وضع‌شده علیه کوبا قدم‌هایی برمی‌دارد.
تصمیم به از سرگیری روابط بین دو کشور با استقبال کشورهای مختلف و از جمله ایران همراه بود.
رائول کاسترو، رئیس‌جمهور کوبا، تاکید کرد که رابطه با آمریکا به معنی تغییر نظام کمونیستی کشور نیست.
۲۸ دسامبر: سقوط هواپیمایی دیگر
در این روز تماس رادیویی با ایرباس هواپیمایی ایرآسیا که با ۱۶۲ سرنشین از شهری در اندونزی به سنگاپور می‌رفت قطع و این هواپیما مفقود شد.
اکثر سرنشینان این هواپیما اندونزیایی بودند.
دو روز بعد از سقوط مقامات اندونزی تایید کردند که بقایای این هواپیما و اجساد برخی از مسافران را در دریای جاوه پیدا کرده‌اند. علت سقوط این هواپیما هنوز روشن نیست.
