۲۰۱۴: سالی که نقشه جهان عوض شد
- 31 دسامبر 2014 - 10 دی 1393
سال ۲۰۱۴ میلادی، مثل هر سال دیگری، برای هر کسی اخبار خوب و بد خود را داشت؛ اما در این سال پرحادثه، در سطح بینالمللی خبرهای جنگ، بیماری و فاجعه بیشتر در صدر بود.
این مطلب مروری است بر برخی از مهمترین خبرها. (اخبار مهم مربوط به ایران، افغانستان و تاجیکستان جداگانه و در پایان سال خورشیدی مرور میشوند)
ژانویه: آغاز بحران اوکراین
اوکراین ماهها صحنه تنش سیاسی میان هواداران روسیه از سویی و گروههای طرفدار غرب و ملیگرایان دست راستی از سوی دیگر بود.
اواخر ماه ژانویه و به دنبال حمله معترضان به ساختمانهای دولتی، پارلمان اوکراین قوانینی را برای محدود کردن اعتراضات وضع کرد.
کمی بعد نخستوزیر استعفا داد و اعتراضات گسترش پیدا کرد. خشونتها شدت گرفت و در روزهای ۱۹ و ۲۰ فوریه ظرف ۴۸ ساعت دست کم ۸۸ نفر کشته شدند. ویدئوها تکتیراندازان یونیفرمپوشی را نشان میداد که معترضان را هدف میگرفتند.
ویکتور یانوکوویچ، رییس جمهور و رهبران مخالفان در ۲۱ فوریه توافقنامهای امضا کردند.
اما در ۲۲ فوریه معترضان ساختمان ریاست جمهوری را تصرف کردند و پارلمان به خلع رئیس جمهور و انتخابات زودرس رای داد. ویکتور یانوکوویج از انظار عمومی پنهان شد و در پیامی تلویزیونی "کودتا" را محکوم کرد.
کمی بعدتر پارلمان استفاده از زبان روسی به عنوان زبان رسمی دوم را منع کرد و حکم بازداشت ویکتور یانوکوویچ صادر شد. دولتی موقت روی کار آمد.
۸ مارس: هواپیمای مالزی ناپدید شد
در ۸ مارس سازمان هواپیمایی مالزی اعلام کرد که ارتباط یک فروند بویینگ ۷۷۷ مسافربری که با ۲۳۹ سرنشین میان کوالالامپور و پکن در حرکت بود، با برج مراقبت قطع شده است.
نیروهای چندین کشور روزها در دایرهای وسیع به جستجوی این هواپیما پرداختند، اما به شکل اسرارآمیزی هیچ نشانهای از سرنوشت آن پیدا نشد.
دو ایرانی نیز در میان سرنشیان هواپیما بودند که گذرنامههایشان جعلی بود. ابتدا این فرضیه مطرح شد که آنها در ربودن هواپیما دست داشتهاند اما کمی بعد روشن شد که آنها تنها میخواستند با پاسپورت جعلی خود را به اروپا برسانند و درخواست پناهندگی کنند.
۱۶ مارس: الحاق کریمه به روسیه
به دنبال سقوط ویکتور یانوکوویچ و بالا گرفتن احساسات ضدروسی در غرب اوکراین و روی کار آمدن دولت موقت، ناآرامیهایی در شرق این کشور بروز کرد.
در ۲۸ فوریه یونیفورمپوشان ناشناس فرودگاه کریمه را محاصره کردند.
کیف عملا کنترل خود بر شبهجزیره کریمه، با اکثریت روستبار را از دست داد و دولت محلی مستقلا اداره امور را در دست گرفت.
در ۱۶ مارس کریمه همهپرسی برای استقلال از اوکراین و پیوستن به روسیه برگزار کرد که شرکتکنندگان در آن با اکثریت قاطعی رای به پیوستن به روسیه دادند. هرچند اقلیتهای غیر روستبار، از جمله مسلمانان تاتار، همهپرسی را تحریم کرده بودند.
روسیه نتیجه همهپرسی را پذیرفته و رسما کریمه را به خاک خود منضم کرد. اوکراین، اتحادیه اروپا و آمریکا به شدت با این رفراندوم و جدایی کریمه مخالفت کردند. مجمع عمومی سازمان ملل هم این همهپرسی را غیرقانونی دانست.
مارس: شیوع ابولا
از اواسط ماه مارس گزارشها از شیوع ابولا در چند کشور آفریقایی منتشر شد.
در کشور گینه، که یک مورد ابتلا به ابولا در آخر سال ۲۰۱۳ گزارش شده بود، در مارس ۲۰۱۴ اعلام شد که ۶۰ نفر بر اثر این بیماری جان باختهاند.
ویروس ابولا به تب، خونریزی، ضعف، درد ماهیچهها، تهوع و اسهال منجر میشود و ممکن است در نهایت بیمار در اثر خونریزی داخلی بمیرد.
یک سال پس از گسترش ابولا بیشتر از پنج هزار نفر در اثر آن درگذشتند و تا پیش از پایان دسامبر شمار قربانیان از ۷ هزار نفرگذشت. کشورهای مختلف کمکهای پزشکی در اختیار کشورهای بحرانزده گذاشتند و داوطلبان بسیاری برای کمک به این کشورها شتافتند.
۱۴ آوریل: بوکوحرام دختران را ربود
در شب ۱۴ آوریل گروه اسلامگرای تندروی بوکوحرام به یک دبیرستان دخترانه شبانهروزی در ایالت بورنوی نیجریه حمله کرد و بیشتر از ۲۰۰ دانشآموز دختر را ربود.
این گروه، با نام رسمی عربی "جماعت اهل السنت للدعوت و الجهاد"، بیشتر از ده سال است که در مناطقی از سه کشور همسایه نیجریه و کامرون و نیجر فعالیت میکند.
چند ماه پس از ربوده شدن دختران دانشآموز نیجریهای توسط بوکوحرام، ارتش نیجریه اعلام کرد که برای آزادی آنها با بوکوحرام توافق کرده است. اما کمی بعدتر ابوبکر شکائو، رهبر این گروه در پیغامی ویدئویی خبر توافق را تکذیب کرد و گفت ۲۰۰ دختر ربوده شده اسلام آوردهاند و به عقد مردان درآمدهاند.
شماری از گروگانهای بوکوحرام موفق شدند فرار کنند، در میان آنان بعضی از دختران دبیرستان شبانهروزی چیبوک نیز بودند. نجات یافتگان گفتند که در کمپی نگهداری میشدند و مکررا به آنها تجاوز میشده است.
۱۶ آوریل: غرق کشتی کره جنوبی
در ۱۶ آوریل یک کشتی مسافربری کره جنوبی در سواحل غربی این کشور غرق شد.
کشتی به هنگام غرق شدن بیش از ۴۵۰ سرنشین داشت که بیشتر آنها دانشآموزان دبیرستانی بودند. با پایان عملیات نجات و جستجو بیش از ۱۷۰ نفر نجات یافتند و جنازه ۲۹۵ نفر پیدا شد. ۹ نفر از سرنشیان هم مفقود شدند.
معاون مدرسهای که دانشآموزانش سوار کشتی بودند جزو نجات یافتگان بود، اما پس از مدت کوتاهی خودکشی کرد. نخستوزیر کره جنوبی هم در واکنش به اعتراضات از مقام خود استعفا داد.
ناخدای این کشتی مورد انتقاد بود که به موقع دستور تخلیه نداده است. او به همراه چند نفر از خدمه بازداشت شد. دادستانی کرهجنوبی به خاطر "قتل غیر عمد به واسطه سهلانگاری عمدی" برای او تقاضایمجازات مرگ کرد.
او به ۳۶ سال حبس محکوم شد. مالک کشتی، مهندس سازنده و شماری از خدمه نیز به حبس محکوم شدند.
۱۳ مه: فاجعه معدن سوما
در اثر انفجار در معدن زغال سنگ سوما، در غرب ترکیه، صدها کارگر معدنچی زیر زمین حبس شدند. با پایان عملیات نجات مشخص شد که ۳۰۱ نفر از کارگران در این حادثه کشته شدند.
رجب طیب اردوغان، نخستوزیر وقت ترکیه، سفر خارجی خود را لغو و به شهر سوما سفر کرد. معترضان خشمگین به هنگام بازدید او از سوما خواهان استعفایش شدند.
اتحادیههای کارگری اعلام اعتصاب کردند. اعتراضات گسترش یافت و به خشونت کشیده شد. در یکی از عکسهای اعتراضات مشاور نخستوزیر دیده میشد که به معترضی که روی زمین افتاده لگد میزند.
یکی از انتقادات معترضان این بود که مجلس تحت کنترل حزب عدالت و توسعه تنها چند هفته پیش از فاجعه با طرح تحقیق و تفحص از معادن مخالفت کرده بود.
مدیران شرکت بهرهبرداری معدن بازداشت شدند.
۲۸ مه: بازگشت نظامیان به کاخ ریاستجمهوری مصر
ژنرال عبدالفتاح سیسی، فرمانده سابق ارتش مصر، که پس از کودتا علیه محمد مرسی در دولت بود، در انتخابات با اکثریتی بالا به ریاست جمهوری مصر رسید. هرچند بنا به برآوردها کمتر از نیمی از واجدان شرایط در انتخابات شرکت کردند.
عبدالفتاح سیسی برای رسیدن به ریاست جمهوری از سمت نظامی خود استعفا داد.
با پیروزی او رشته پیوسته روسای جمهور نظامی در مصر، که از سال ۱۹۵۰ تاکنون تنها در دوره کوتاه محمد مرسی گسسته شده بود، ادامه پیدا کرد.
منتقدان عبدالفتاح سیسی بازگشت او را به معنی احیای رژیم حسنی مبارک میدانند.
ژوئن: سقوط شهرهای عراق
پیکارجویان گروه موسوم به دولت اسلامی عراق و شام، داعش، در عملیاتی برقآسا شهرهای بزرگ عراق را تصرف کردند.
نیروهای ارتش عراق از مقابل آنان گریختند و نخست موصل و سپس تکریت به دست آنها افتاد. ماهها پیش از آن شهرهای فلوجه و رمادی نیز مدتی به دست شورشیان سنی افتاد بود اما پیروزیهای داعش در ماه ژوئن بسیار بزرگتر بود.
آنها دهها نفر از سربازان عراقی را اعدام کردند، اعضای عشیرههایی را که با آنان همراه نشدند قتلعام کردند، گروگانهایشان را سر بریدند و زنان را به بردگی جنسی کشیدند.
این گروه در مدت کوتاهی چندین گذرگاه مرزی عراق و سوریه را گرفت و در مناطق تحت کنترلش در این دو کشور "خلافت اسلامی" تشکیل داد و ابوبکر بغدادی رهبر خود را "خلیفه مسلمانان" جهان اعلام کرد.
این گروه نام خود را نیز به "دولت اسلامی" تغییر داد، هرچند بسیاری هنوز آن را به نام خلاصه قبلی (داعش) خطاب میکنند.
۸ ژوئیه تا ۲۶ اوت: عملیات لبه دفاعی اسرائیل در غزه
به دنبال گم شدن سه نوجوان طلبه اسرائیلی در نزدیکی یک شهرک یهودینشین در کرانه باختری تنش میان اسرائیل و فلسطینیها بالا گرفت.
ارتش اسرائیل عملیات جستجوی گستردهای را آغاز کرد که طی آن بیش از ۴۰۰ فلسطینی دستگیر و پنج نفر کشته شدند. سرانجام جنازه این سه نوجوان پیدا شد.
کمی بعد یک نوجوان فلسطینی به دست یهودیان تندرو ربوده و سوزانده شد. این اتفاقات به تشدید درگیریها منجر شد.
اسرائیل عملیاتی با عنوان لبه دفاعی را در غزه آغاز کرد و در مقابل حماس به شلیک راکتهایی اقدام کرد که عموما به وسیله سیستم دفاعی اسرائیل خنثی میشدند.
حملات اسرائیل نخست هوایی بود اما پس از مدتی نیروهای زمینی اسرائیلی نیز به غزه فرستاده شدند.
در جریان ۵۰ روز درگیری بیشتر از ۲۱۰۰ فلسطینی، که اکثر آنها غیرنظامی بودند در نوار غزه کشته شدند. در طرف اسرائیلی نیز ۶۶ سرباز و ۶ غیرنظامی کشته شدند. سرانجام آتشبسی بین دو طرف برقرار شد.
۱۷ ژوئیه: سرنگونی هواپیمای مالزی در اوکراین
با تغییر دولت اوکراین، شرق این کشور با مناطقی با اکثریت روستبار صحنه ناآرامی شد و دولت کیف از کنترل برخی مناطق بازماند.
جداییطلبان هوادار روسیه برخی مناطق شرق اوکراین را در دست داشتند و در آنها همهپرسی خودمختاریبرگزار کردند.
شرق اوکراین ماهها صحنه درگیری شبهنظامیان جداییطلب و نیروهای نظامی وفادار به کیف بود. در میانه این درگیریها و در روز ١٧ ژوئیه، هواپیمای مسافربری بویینگ ٧٧٧ شرکت هواپیمایی مالزی که با ۲۹۸ سرنشین از آمستردام هلند به کوالالامپور در مالزی میرفت، در شرق اوکراین سقوط کرد.
همه سرنشینان، که بسیاری از آنان هلندی بودند، کشته شدند.
هم جداییطلبان و هم ارتش اوکراین نقش خود در این حادثه را رد کرده و طرف مقابل را عامل آن معرفی کردند. آمریکا هم گفت هواپیمای مالزیایی با شلیک موشکی زمین به هوا که از داخل محدوده تحت کنترل جداییطلبان اوکراین پرتاب شده هدف قرار گرفته است.
۸ اوت: جنگ دوباره آمریکا در خلیج فارس
داعش به دنبال تصرف بخشهایی از عراق و سوریه با ارتش عراق، ارتش سوریه، پیشمرگهای کرد عراق، یگانهای مدافع خلق کرد سوری، شبه نظامیان شیعه عراقی و عشایر سنی عراق و همچنین دیگر گروههای شورشی مخالف بشار اسد و برخی گروههای اسلامگرای دیگر نظیر جبهه نصرت درگیر بود.
در پی سقوط شهرهای عراق، آمریکا به دولت عراق و نیروهای کرد کمک میرساند اما از ۸ اوت آمریکا خود مستقیما حملات هوایی علیه داعش را آغاز کرد.
این حملات در سوریه نیز انجام شد و آمریکا هدایت ائتلافی را در دست گرفت که از جمله چند کشور عربی در آن مشارکت کردند و حملات هوایی علیه داعش انجام دادند.
با این حملات، پیشرویهای داعش در عراق متوقف شد و در پایان سال ۲۰۱۴ برآورد شده است که حملات ائتلاف ضد داعش در سوریه به کشته شدن بیش از هزار عضو آن انجامیده است.
۹ اوت: جرقه اعتراض به نژادپرستی در پلیس آمریکا
در ۹ اوت دارن ویلسون، مامور پلیس سفیدپوست فرگوسن میسوری در آمریکا، مایکل براون، جوان سیاهپوست ۱۸ ساله را به ضرب گلوله کشت.
مایکل براون اسلحهای با خود نداشت و حتی برخی شاهدان عینی میگفتند او دستان خود را به نشانه تسلیم بالا برده بود، با این حال مامور پلیس چند بار به او شلیک کرد.
این اتفاق به سرعت به اعتراضاتی در شهر فرگوسن منجر شد که مدتها ادامه یافت و به بازداشت دهها نفر، وضع مقررات منع رفت و آمد، به کارگیری هزاران نیروی گارد ملی و گسترش تظاهرات به شهرهای دیگر انجامید. معترضان پلیس را به برخورد نژادپرستانه متهم میکردند.
با کشته شدن سیاهپوستانی دیگر به دست پلیس، نظیر مورد اریک گارنر و همچنین تبرئه ماموران پلیس، تظاهرات اعتراضی ادامه پیدا کرد. شعارهای اصلی معترضان اینها بود: "جان سیاهان مهم است" و "نمیتوانم نفس بکشم"
کارشناسان حقوق بشری سازمان ملل اعلام کردند شواهد روشنی وجود دارد که در مواردی ماموران پلیس آمریکا از تبعات برخورد خشن با قربانیانی از اقلیتهای نژادی مصون میمانند.
در پایان سال ۲۰۱۴ این اعتراضات همچنان ادامه داشته است.
۱۰ اوت: پیروزی اردوغان
رجب طیب اردوغان، رهبر حزب عدالت و توسعه و نخستوزیر ترکیه، توانست در ۱۰ اوت در انتخابات ریاستجمهوری این کشور به پیروزی برسد. کمی پیشتر حزب اسلامگرای عدالت و توسعه انتخاباتشهرداریهای ترکیه نیز برده بود.
رقبای او اکملالدین احساناوغلو، با حمایت احزاب ملیگرا و صلاحالدین دمیرتاش، با حمایت کردها و چپگرایان بودند.
هرچند رجب طیب اردوغان محبوبیت کمسابقهای میان بخشهای زیادی از مردم ترکیه دارد، منتقدانش نیز در مخالفت با او بسیار سرسختند و به همین دلیل برخی متهمش میکنند جامعه ترکیه را دوقطبی کرده است.
انتظار میرود که رئیسجمهور جدید ترکیه هرچه بیشتر این سمت را، که بیشتر جایگاهی تشریفاتی داشت، به ابزاری برای تمرکز قدرت در دستان خود تبدیل کند. او کاخ عظیمی برای خود ساخته و برخی میگویند میخواهد جایگاهی شبیه آتاتورک برای خود بسازد.
نیمه سپتامبر: محاصره کوبانی
پیکارجویان گروه موسوم به 'دولت اسلامی' (داعش) با پیروزیهایی در سوریه به مناطق کردنشین نزدیک شدند و در اواسط ماه سپتامبر با استفاده از سلاحهای سنگین و توپخانه شهر کوبانی، در مرز ترکیه و سوریه رامحاصره کردند.
محاصره و آتشباری داعش هزاران نفر از ساکنان را آواره ترکیه کرد. کشوری که اعتراض اقلیت کرد آن به حکومت، به خاطر حمایت نکردن از کردهای مدافع کوبانی به درگیریهای مرگبار منجر شد.
نیروهای کرد ماهها از کوبانی دفاع کردهاند. شماری از پیشمرگهای کرد عراقی هم برای کمک به آنان پیوستند. به غیر از این نیروهای ائتلاف ضدداعش، پیکارجویان این گروه را در اطراف کوبانی بارها هدف گرفتند.
۱۸ سپتامبر: بریتانیا تجزیه نشد
حزب ملی اسکاتلند از نخستین ماههای به قدرت رسیدن در پارلمان محلی، در پی ترک پادشاهی متحده بریتانیا و تشکیل اسکاتلندی مستقل بود. الکس ساموند، رهبر این حزب و وزیر اول اسکاتلند، در سال ۲۰۱۲ با دیوید کامرون، نخستوزیر بریتانیا برای برگزاری همهپرسی استقلال به توافق رسیده بود.
با نزدیک شدن به زمان همهپرسی نظرسنجیها حاکی از افزایش تعداد موافقان استقلال بود و در روزهای پایانی مانده به همهپرسی موافقان و مخالفان استقلال شانه به شانه در نظرسنجیها پیش میرفتند.
رهبران احزاب اصلی بریتانیا همه تلاش خود را کردند تا مردم اسکاتلند را به دادن رای "نه" ترغیب کنند. آنان از جمله تعهد دادند اختیارات بیشتری به اسکاتلند بدهند. کمی مانده به برگزاری همهپرسی چند بانک و شرکت بزرگ هم اعلام کردند که در صورت رای مردم اسکاتلند به استقلال از این کشور میروند.
سرانجام همهپرسی در روز ۱۸ سپتامبر برگزار شد و اکثریت شرکتکننده به استقلال رای نداد.
۲۶ سپتامبر: چه به سر دانشجویان مکزیکی آمد؟
در ۲۶ سپتامبر، ۴۳ دانشجوی مکزیکی که با اتوبوس برای بیان اعتراضشان به محل سخنرانی همسر شهردار ایگوالا میرفتند، گم شدند.
کمتر از دو هفته بعد و در ۵ اکتبر گوری دستهجمعی در نزدیکی شهر ایگوالا کشف شد که قربانیان در آن شکنجه و زنده سوزانده شده بودند.
کمی بعد اعلام شد که اجساد کشفشده متعلق به این دانشجویان نیست اما تحقیقات روی چهار گور کشفشده دیگر در جریان است.
سرانجام مقامهای مکزیکی اعلام کردند که بنا به تحقیقات آنها پلیس محلی پس از درگیری با دانشجویان و بازداشتشان، آنها را به یک باند تبهکار تحویل داده که دانشجویان را کشته و سوزانده است. گفته شد این اقدامات به دستور شهردار انجام شدند.
به دنبال گم شدن دانشجویان، مکزیک صحنه اعتراضات گستردهای بود.
۲۶ سپتامبر: جنبش دموکراسی در هنگ کنگ
منطقه خودمختار هنگ کنگ در چین فضای سیاسی بازتری نسبت به دیگر مناطق چین دارد و بارها شاهد تظاهرات اعتراضی بوده است.
در ۲۶ سپتامبر عدهای از معترضان طرفدار دموکراسی جنبشی با عنوان "تسخیر مرکز" به راه انداختند (نامی مشابه جنبش تسخیر والاستریت) که هدفش گرفتن فضاهای مرکز شهر بود.
هزاران نفر با تجمع و چادر زدن اعتراض خود را بیان کردند ولی دولت محلی و دولت چین اقدام آنها را غیرقانونی دانستند. پلیس با آنان برخورد کرد، دولت ضربالاجلی تعیین کرد اما اعتراض آنها ادامه یافت.
خواسته اصلی معترضان برگزاری انتخاباتی کاملا آزاد در سال ۲۰۱۷ بود.
در جریان اعتراضات فعالیتهای نهادهای دولتی و خصوصی در هنگ کنگ مختل شد، معترضان و پلیس در نزدیکی مقر دولت درگیر شدند، پلیس دهها نفر از آنها را بازداشت کرد و سرانجام پس از بیش از دو ماه و کم شدن تعداد معترضان، پلیس آنها را که مانده بودند بازداشت کرد و چادرهایشان را برچید.
۳۰ اکتبر: سوئد فلسطین را به رسمیت شناخت
در ۳۰ اکتبر دولت سوئد اعلام کرد که فلسطین را به عنوان کشور و دولتی مستقل به رسمیت میشناسد.
بسیاری از کشورهای مسلمان، عرب و آمریکای لاتین فلسطین را از دههها پیش به رسمیت میشناختهاند. پیش از سوئد هم چندین کشور اروپای شرقی فلسطین را به رسمیت شناخته بودند اما سوئد بزرگترین کشوری است که در اروپای غربی فلسطین را به رسمیت شناخته است.
اسرائیل و آمریکا از این امر ابراز نارضایتی کردند، با این وجود تلاشهایی در جریان است تا دیگر کشورهای غربی، از جمله قدرتهایی چون بریتانیا و فرانسه نیز فلسطین را به رسمیت بشناسند.
پارلمانهای هر دو کشور به شناسایی فلسطین رای دادهاند.
۹ دسامبر: گزارش شکنجه سیا
کمیته اطلاعاتی سنای آمریکا پس از مدتها تاخیر گزارش تفصیلی خود از برخورد ماموران سیا با مظنونان عملیات تروریستی را منتشر کرد.
مطابق این گزارش سیا شبکهای از بازداشتگاههای مخفی در کشورهای دیگر داشته و پس از ۱۱ سپتامبر دست کم ۱۱۹ نفر را با شیوههای خشن و بعضا به کارگیری شکنجههای سخت بازجویی کرده است.
یکی از یافتههای اصلی این گزارش این بود که شکنجهها به گرفتن اطلاعات حساس و مفید منجر نشدند. همچنین سیا اطلاعات غلط درباره بازجوییهای خود به مقامهای دیگر میداده است.
به دنبال انتشار این گزارش دیک چنی، معاون جورج بوش در زمان ریاست جمهوری او، از شکنجهها دفاع کرد و گفت جورج بوش هم در جریان آن بوده است. رئیس سازمان سیا هم گفت این شیوههای خشن بازجویی به گرفتن اطلاعاتی منجر شده که جان انسانها را نجات داده است.
۱۶ دسامبر: کشتار مدرسه پیشاور
در این روز نیروهای طالبان پاکستان به مدرسهای در پیشاور که توسط ارتش اداره میشد حمله کرده و با ورود به کلاسها دانشآموزان را به گلوله بستند. آنها همچنین در مدرسه مواد منفجره کار گذاشتند.
طالبان در این حمله ۱۴۵ نفر را، که ۱۳۲ نفر آنها دانشآموزان ۸ تا ۱۸ ساله بودند، کشت. مهاجمان نیز که هفت نفر بودند همگی کشته شدند.
افکار عمومی در پاکستان، و جهان، به شدت از این حمله متاثر شد و دولت پاکستان اعلام کرد که برای مظنونان به دست داشتن در عملیات تروریستی دادگاه نظامی تشکیل میدهد.
در پی این حمله همچنین اجرای حکم اعدام در پاکستان پس از پنج سال از سر گرفته شد.
۱۷ دسامبر: رابطه آمریکا و کوبا پس از نیم قرن
در این روز اعلام شد که آمریکا و کوبا پس از ۵۴ سال روابط دیپلماتیک خود را از سر میگیرند. باراک اوباما گفت آمریکا سفارت خود در هاوانا را بازمیگشاید، شرایط سفر و تجارت با کوبا را آسان میکند و برای لغو تحریمهای وضعشده علیه کوبا قدمهایی برمیدارد.
تصمیم به از سرگیری روابط بین دو کشور با استقبال کشورهای مختلف و از جمله ایران همراه بود.
رائول کاسترو، رئیسجمهور کوبا، تاکید کرد که رابطه با آمریکا به معنی تغییر نظام کمونیستی کشور نیست.
۲۸ دسامبر: سقوط هواپیمایی دیگر
در این روز تماس رادیویی با ایرباس هواپیمایی ایرآسیا که با ۱۶۲ سرنشین از شهری در اندونزی به سنگاپور میرفت قطع و این هواپیما مفقود شد.
اکثر سرنشینان این هواپیما اندونزیایی بودند.
دو روز بعد از سقوط مقامات اندونزی تایید کردند که بقایای این هواپیما و اجساد برخی از مسافران را در دریای جاوه پیدا کردهاند. علت سقوط این هواپیما هنوز روشن نیست.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar