tisdag 14 mars 2017

از حرف تا عمل، آیا آتاتورک نسل کشی ارمنیان را محکوم نمود؟

از حرف تا عمل، آیا آتاتورک نسل کشی ارمنیان را محکوم نمود؟

آتاتورک هر چند در ظاهر نسل کشی ارمنیان را محکوم نمود اما در عمل سیاست‌های کمیته‌ی “اتحاد و ترقی” برای زدودن آثار مادی وجود ارامنه را به طور کامل ادامه داد.
ارمنستان و نسل کشی bones_thumb
به گزارش «محبت نیوز» واقعیت‌های تاریخی بسیار جان‌سخت‌اند و نمی‌توان آنها را از میان برداشت. حقایق تاریخی هرگاه شناخته‌ شده و بر زبان رانده شود نا‌وابسته به آنکه چه کسی آن را شناخته و یا انکار کرده به حیات خود ادامه می‌دهد. دو میلیون ارمنی پیش از سال ۱۹۱۵ در امپراطوری عثمانی زندگی می‌کردند، هر چند بیش از هفتاد درصد آنها محو شده و اموالشان توقیف شد اما یاد و خاطره این انسانهای درد کشیده هرگز از حافظه تاریخ پاک نشد، چنانچه “آدام شیف” نماینده کنگره آمریکا، روز ۲۲ آوریل ۲۰۱۵، در اقدامی تحسین برانگیز نام تعدادی از قربانیان ارمنی را در کنگره این کشور خواند و در توئیت خود به درستی نوشت :«نام شما و زندگی که از دست دادید فراموش نمی شود.»
در تاریخ به کرات با مواردی روبرو می شویم که در آن تاریخ نگاران و قلم بدستان تُرک سعی بر تطهیر چهره “مصطفی کمال پاشا “(معروف به آتاتورک) در فاجعه نسل کشی مسیحیان ارمنی و حوادث پس از آن در ترکیه کنونی، کرده اند.
کمال آتاتورک، بنیانگذار ترکیه جدید نیز بارها از کشتار ارمنی‌ها یاد کرده و آن را «عملی شرم آور» خوانده بود. وی همچنین خواستار پاسخگویی رهبران «کمیته اتحاد و ترقی»، حزب حاکم سال‌های جنگ جهانی اول در امپراطوری عثمانی شد که «با بی‌رحمی میلیون‌ها مسیحی را از خانه‌شان بیرون راندند و کشتند.» اما حقیقت چیست؟
ارمنیان و آشوری‌هایی که از لطمات و ویرانی‌های جنگ جهانی اول جان سالم به در برده بودند، دولتی نداشتند و بنابراین با آنها مانند یونان برخورد نشد. آنها یا نجات‌یافتگانی به‌شدت آسیب‌دیده بودند که در وضعیتی اسفناک در اردوگاه‌های پناهندگان زندگی می‌کردند یا افراد وحشت‌زده‌ای بودند که بی‌سرو صدا در روستاهایی ویران می‌زیستند.
آتاتورک هر چند در ظاهر نسل کشی ارمنیان را محکوم نمود اما در عمل سیاست‌های کمیته‌ی “اتحاد و ترقی” برای زدودن آثار مادی وجود ارامنه را به طور کامل ادامه داد. یکی از مهمترین مراحل زدودن حافظه، ویران کردن و از میان بردن گورستان‌های ارامنه بود؛ گورستان‌های ارامنه عمدن به دست فراموشی سپرده یا کاملن تسطیح شد و از سنگ‌قبرها برای فرش‌کردن جاده‌ها یا معابر استفاده کردند و برای پاک نمودن حافظه تاریخی مردم ترکیه هر اقدامی صورت پذیرفت.
ترکها در این دوران اقدام به ویران نمودن کلیساهای تاریخی و هر مکانی که نشانی از ارامنه داشت زدند، به عنوان مثال کلیسای عظیم ارامنه، سورپ گیراگوس، در دیاربکر را که چون نگینی بی همتا می درخشید در چشم بر هم زدنی نابود ساخته و اقدام به نگارش و انتشار کتابهایی بی شمار برای جعل تاریخ مناطق مختلف ترکیه نمودند.
حکومت آتاتورک حتی ورود کتابهایی را که اشاره ای کوتاه با نسل کشی ارامنه می کرد را به ترکیه رسمن ممنوع اعلام کرده و با متخلفین برخورد می نمود.
برخی از مورخان می گویند یکی از دلایلی که دولت ترکیه حاضر به قبول کردن کشتار قرن گذشته به عنوان «نسل‌کشی» نیست این است که اکثریت مردم ترکیه معتقدند «نسل کشی» اتفاق نیافتاده است چونکه آنها قادر به خواندن مدارک و شواهد تاریخی که چند دهه پیش در کشورشان نوشته شده نیستند چرا که الفبایشان عوض شده است و با تاریخ حقیقی کشورشان بیگانه شده اند.
همچنین بر خلاف ادعاهای آتاتورک مبنی بر محکومیت این نسل کشی اسناد و مدارکی منتشر شده که نشان می دهد  که عوامل نسل کشی ارامنه، در دوران جمهوری ترکیه و حکومت ” آتاتورک “ ، بنیانگذار این جمهوری، نه تنها مجازات نشدند بلکه به مقام های حکومتی مختلفی دست یافتند.
در واقع ، حکومت جمهوری ترکیه و ” آتاتورک “ ٬ خود ادامه دهنده سیاست نسل کشی و پاکسازی قومی علیه ارامنه و ملت های مختلف ساکن در محدوده کنونی ترکیه بوده است که در زیر به اسامی برخی از عاملان نسل کشی و مناصب بعدی آنان در دوران زمامداری آتاتورک می پردازیم.
image00127
– ” عبدالهلیک رندا “ در زمان نسل کشی ارامنه ، استاندار ” بیتلیس “ و ” حلب “ بود و از عوامل کشتار ارمنیان در این مناطق بوده است . وی در دوران جمهوری ترکیه ، در سال های ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۰ میلادی ، به مقام هایی در وزارتخانه های دارایی و دفاع رسید و معاون وزیر نیروی دریایی شد . او در سال های ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۶ میلادی ریاست مجلس جمهوری ترکیه را بر عهده داشت .
– ” شیوکرو کایا “ مسئولیت کوچ اجباری ( و نسل کشی ) ارامنه استان های ” حلب “ و ” آدانا “ را بر عهده داشته است . وی در دوران جمهوری ترکیه ، در سال ۱۹۲۳ ، به نمایندگی مجلس رسید و از سال ۱۹۲۴ میلادی تا زمان مرگ ” آتاتورک “ ، وزیر کشاورزی ، امور خارجه و کشور بوده است .
– ” رفعت بله “ از عوامل کوچ اجباری ( و نسل کشی ) یونانیان ” سامسون “ و اطرافش بود و در دوران جمهوری ترکیه به مقام های وزارت کشور و دفاع رسید .
– ” حسن تحسین اوزر “ در زمان نسل کشی ارامنه ، استاندار ” وان “ و ” ارزروم “ بود و از مسئولین کشتار و کوچ اجباری ارامنه بوده است . او در دوران جمهوری ترکیه به مقام نمایندگی مجلس رسید و نیز در ارتش ترکیه مشغول به فعالیت شد .
– ” مدحت شیوکرو بلدا “ در هنگام نسل کشی ارمنیان ، دبیر کل حزب ” اتحاد و ترقی “ ( حزب حاکم وقت در ترکیه عثمانی ) و وزیر آموزش بود . وی در دوران جمهوری ترکیه ، به پیشنهاد ” آتاتورک “ ، به مقام نمایندگی مجلس رسید .
– ” هلیل منتشه “ از عوامل نسل کشی ارامنه بود که در دوران حکومت حزب ” اتحاد و ترقی “ به مقام های ریاست مجلس ، وزارت کشور ، دادگستری و امور خارجه رسید . وی در دوران جمهوری ترکیه ، در سال های ۱۹۳۱ تا ۱۹۴۸ میلادی ، نماینده مجلس بود .
– ” علی جنانین “ در زمان نسل کشی ارامنه ، نماینده مجلس از ” حلب “ بود و مسئولیت کشتار ارامنه ” آینتاپ “ را بر عهده داشت . وی در دوران جمهوری ترکیه ، نماینده مجلس شد و در سال های ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۶ به مقام وزارت تجارت رسید .
– ” علی چتین کایا “ عضو ” تشکیلات مخصوص “ بود و در نسل کشی ارامنه نقش داشت . وی در دوران جمهوری ترکیه، رئیس دادگاه استقلال و وزیر فعالیت های عام المنفعه بود .
– ” آکا گیوندوز “ که در دوران حکومت حزب ” اتحاد و ترقی “ ، ” حسین انسین آونی “ نامیده می شد و عضو حزب مذکور بود ، در دوران جمهوری ترکیه ، در سال های ۱۹۳۲ تا ۱۹۴۶ میلادی ، نماینده مجلس شد .
– ” ثابت ساغر اوغلو “ در زمان نسل کشی ارامنه ، استاندار ” خاربرت “ بود و مسئولیت کشتار ارمنیان منطقه ” درسیم “ را بر عهده داشت . او در دوران جمهوری ترکیه ، به مقام نمایندگی مجلس رسید .
– ” احمد معمر جان کاردش “ عضو حزب ” اتحاد و ترقی “ و در زمان نسل کشی ارمنیان ، استاندار ” سواس “ و ” قونیه “ بود و در این نسل کشی نقش داشت . وی در دوران جمهوری ترکیه نماینده مجلس شد .
– ” علی میونیف یقناقا “ عضو کمیته مرکزی حزب ” اتحاد و ترقی “ ، در سال های ۱۹۱۳ تا ۱۹۱۵ وزیر امور عام المنفعه و در سال های ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۶ استاندار لبنان بود. وی از عوامل کشتار ارامنه و مارونی ها در لبنان بوده است و در دوران جمهوری ترکیه به مقام های شهرداری ” آدانا “ ( ” سیهان “ ) و نمایندگی مجلس رسید .
– ” مصطفی رشاد معمار اوغلو “ در سال ۱۹۱۵ میلادی رئیس پلیس سیاسی استانبول بود و در سال های ۱۹۱۷ تا ۱۹۱۸ در ” چانکره “ و ” بولو “ مسئولیت داشت . وی در نسل کشی ارمنیان نقش داشته است و در دوران جمهوری ترکیه ، در منطقه ” توکات “ مسئولیت یافت و به مقام های استانداری ” آدانا “ ، ریاست شورای دولتی و نمایندگی مجلس رسید .
– ” علی احسان سابیس “ از فرماندهان ارتش ترکیه عثمانی در زمان جنگ جهانی اول و از عوامل کشتار مسیحیان در ” وان “ و ” موصل “ بود که در دوران جمهوری ترکیه ، بار دیگر یکی از فرماندهان ارتش گردید .
– ” سلیمان نجمی سلامن “ در زمان نسل کشی ارمنیان ، در منطقه ” سامسون “ مسئولیت داشت و در کشتار ارامنه نقش داشت . وی در دوران جمهوری ترکیه ، در سال ۱۹۲۳ ، به مقام استانداری ” کاستامونو “ رسید و بعدها نماینده مجلس شد .
– ” زیولفلیو تیگرل “ در دوران ترکیه عثمانی ٬ نماینده مجلس بود و در قتل عام ارمنیان ” دیاربکر “ نقش داشت . وی در دوران جمهوری ترکیه نیز به مقام نمایندگی مجلس رسید .
– ” فاضل برکی تومتورک “ که در هنگام نسل کشی ارامنه ، نماینده ” چانکره “ ( ” کاستامونو “ ) بود و در کشتار ارمنیان ” سواس “ نقش داشت ، در دوران جمهوری ترکیه ، عضو شورای ریاست هلال احمر شد .
– ” موسی هلیم دموکان “ در زمان نسل کشی ارمنیان ، نماینده مجلس بود و در قتل عام ارامنه ” کرشهیر “ نقش داشت . وی در دوران جمهوری ترکیه نیز نماینده مجلس شد .
”مراد بارداکچی “٬ کارشناس ترک تبار ترکیه٬ در سایت haberturk ترکیه نیز سندی را منتشر کرده است که نشان می دهد مصطفی کمال آتاتورک ٬ بنیانگذار جمهوری ترکیه٬ طی فرمان شماره ۵۵۵۹ مورخ دسامبر ۱۹۲۵ میلادی٬ دستور داده است که یکی از املاکی که بعد از قتل عام ارامنه از آن ها مصادره شده بود٬ به خانواده ”جمال پاشا “اختصاص یابد.
لازم به ذکر است که طبق مصوبه شماره ۳۳۹ مورخ ۱۹ سپتامبر ۱۹۲۳ میلادی دولت ترکیه٬ اموال ارامنه بعد از نسل کشی آن ها توسط دولت وقت ترکیه مصادره شده بودند. چندی پیش نیز اعلام شد که صومعه ”واراگاوانک “واقع در ”وان “ شرق ترکیه کنونی بعد از قتل عام ارامنه به مصادره خاندان ”فاتح آلتای “٬ یکی از روزنامه نگاران ترکیه٬ درآمده است.
گفته می شود که اولین ساختمان مجلس جمهوری ترکیه روی آرامستان تخریب شده مسیحیان در آنکارا ، پایتخت ترکیه، بنا شده است و املاک کاخ ریاست جمهوری، محل اقامت رسمی اولین رئیس جمهور ترکیه (مصطفی کمال آتاتورک) در اصل متعلق به شخصی ارمنی بنام اُهانس کاسابیان بوده است.

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar