جمهوری اسلامی حساب ویژه‌ای برای حضور در المپیک باز کرده که بخش زیادی از آن ورزشی نبوده و جنبه ایدئولوژی و تبلیغاتی داشت.
«محبت‌نیوز»- در نخستین روزهای برگزاری المپیک ریو در برزیل تصویر سه ایرانی در سایت‌ها منتشر شد که تابلوی بزرگی در دست داشتند و روی آن نوشته شده بود «مدافعان حرم فرشته‌اند».
این عکس گویای آن بود که جمهوری اسلامی حساب ویژه‌ای برای حضور در المپیک باز کرده که بخش زیادی از آن ورزشی نیست و جنبه ایدئولوژی و تبلیغاتی دارد. به تدریج عکس‌های بیشتری از ایرانیانی منتشر شد که ماموریت داشتند در حاشیه مسابقات از نیروی‌های سپاهی حاضر در جنگ سوریه تحت عنوان «مدافعان حرم» اعلام حمایت کنند.
آنطور که ایران پیش‌بینی می‌کرد در این رقابت‌ها ورزشکاران زیادی موفق به دریافت مدال نشدند و این پروژه تبلیغاتی تا روزهای آخر ناکام مانده بود.
- بیشتر بخوانید: ورزشکار ایرانی در آلمان پناهنده شد
کیانوش رستمی، وزنه بردار اهل کرمانشاه با دریافت نشان طلا نخستین مدال‌آور کاروان ناکام ایران در المپیک بود که در لحظاتی پس مهار وزنه آن را تقدیم نیروهای ایرانی حاضر در جنگ سوریه کرد و گفت «خدا را شکر هیچ‌وقت اجازه نمی‌دهیم خون شهیدان پایمال شود و این مدال را به شهدای مدافع حرم تقدیم می‌کنم.» به دنبال آن ۴۹ نفر از همسران نیروهای کشته‌شده سپاه در سوریه در نامه‌ای از رستمی قدردادنی کردند.
«سعید عبدولی» کشتی‌گیر اندیمشکی تیم ملی کشتی فرنگی ایران نیز مدال برنز خود در مسابقات را به همان‌هایی تقدیم کرد که پیش از او رستمی کرده بود. با این تفاوت که فیلمی از او در فضای مجازی منتشر شد که نشان می‌داد عبدولی پس از باخت به رقیب و از دست دادن فینال با الفاظی زشت و توهین‌آمیز ناراحتی خود را ابراز می‌کند که نشان از سطح تربیت و شعور فرهنگی او داشت. اما این پایان ماجرا نبود و این کشتی‌گیر در روزهای بعد از مسئولان سپاه خوزستان خواست در برای دفاع از حرم با اعزامش به سوریه موافقت کنند.
«حسن یزدانی» دیگر طلایی کاروان ورزشی ایران موسوم به کاروان «امام رضا» بود که مدالش را تقدیم کرد، اما نه به مدافعان حرم. کشتی‌گیر اهل جویبار مازندران مدال طلای خود را به آستان قدس رضوی داد. در کنار او «حسن رحیمی» دیگر کشتی‌گیر مدال‌آور ایران نیز برنز خود را به آستان قدس رضوی اهدا کرد تا از این قائله عقب نمانده باشد.
- بیشتر بخوانید: مکارم شیرازی: حضور زنان در ورزشگاه موجب فساد می‌شود
همه بنگاه‌های مقدس صاحب مدال بودند بجز آن که باید! «سهراب مرادی» وزنه‌بردار ایران طلسم را شکست و طلای خود را تقدیم علی‌خامنه‌ای کرد. در این گیر و دار پدر «کمیل قاسمی» نائب قهرمان المپیک نیز مدال نقره فرزندش را به مدافعان حرم و علی خامنه‌ای بخشید و گفت در مقابل خون شهدا هدیه‌ای ناچیز است.
فصل آخر تقدیم‌بازی‌ها را «کیمیا علیزاده» اولین بانوی مدال آوران تاریخ ورزش ایران در بازیهای المپیک رقم زد و مدال برنزش را پس از بازگشت به یاران به شهید گمنام ۱۸ ساله که در فدراسیون تکواندو دفن شده اهدا کرد.
سنت تقدیم مدال به مدافعان حرم از برزیل فراتر رفت و به مالزی هم رسید و در روزهای گذشته «سجاد زارعیان جهرمی» قهرمان رقابت‌های اسکواش مدال طلای خود در مسابقات مالزی را به شهدای مدافع حرم تقدیم کرد.
البته تقدیم این حجم مدال به آستان قدس و مدافعان حرم و علی‌خامنه‌ای کمی سوال برانگیز بود. سال ۸۸ و سه ماه پس از انتخابات جنجالی ریاست‌جمهوری در ایران «حمید سوریان» مدال طلای جهانی خود را به محمود احمدی‌نژاد تقدیم کرد.
سوریان ۵ سال بعد و در در یک برنامه زنده تلویزیونی از شبکه سه گفت آن اتفاق (تقدیم مدالش به احمدی‌نژاد) تصمیم خودش نبوده و از این پس قبل از حضور در هر برنامه‌ای در مورد آن کسب اطلاع می‌کند. محمد بنا سرمربی تیم ملی کشتی نیز ادعای او را تأیید کرد.
گرچه کاروان ورزشی جمهوری اسلامی آنطور که پیش‌بینی شده بود توفیق نیافت، اما حکومت حداکثر استفاده تبلیغاتی برای مصرف داخلی را از این مسابقات برد.
از میان هشت مدال آور ایران تنها «قاسم رضایی» کشتی گیر آملی مدالش را برای خودش نگه داشت. در سابقه او نشانی از گرایشات ایدولوژیک و حکومتی نبود. این کشتی‌گیر مدال طلای خود در المپیک لندن (سال ۱۳۹۱) را نیز نه به خامنه‌ای و آستان قدس بلکه به زلزله‌زدگان آذربایجان تقدیم کرد و اینگونه نشان داد که همچنان ورزشکاری مستقل و وطن پرست باقی مانده است.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar