شهروندان تهرانی هر روزه در فضای شهری رفت و آمد می‌کنند که بر پایه‌ی عقاید مذهبی خاصی طراحی شده است.
«محبت نیوز»- شهروندان تهرانی هر روزه در فضای شهری رفت و آمد می‌کنند که بر پایه‌ی عقاید مذهبی خاصی طراحی شده است. عقاید مذهبی که در راستای مذهب رسمی و مورد تایید حکومت طراحی شده و نشانی از حقوق دیگر مذاهب در آن وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاری هرانا،از تبلیغات به مناسبت مراسم و سالگردهای مذهبی گرفته تا طراحی اماکن بزرگ مذهبی که در جای جای شهر دیده می‌شوند، هیچ نشانی از وجود عقاید مذهبی متفاوت در تهران نیست و تنها نکته قابل مشاهده تاکید بر مذهب رسمی قانون اساسی جمهوری اسلامی است.
اکثر فضاهای عمومی توسط تبلیغات مذهبی در تهران اشغال شده‌اند. طراحی دیوارهای ایستگاه مترو، اسامی خیابان‌ها و اماکن تفریحی، تبلیغات روی بیلبوردها و دیوارها همه گویای نقض آشکار حقوق اقلیت‌های مذهبی و دگراندیشان در ایران هستند. در اکثر اماکن عمومی نه تنها نشانی از اقلیت‌های مورد تایید قانون اساسی نیست بلکه این اماکن به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به عابرین و شهروندان القا کنند که تنها و تنها مذهب موجود در شهر تهران شیعه دوازده امامی است.
سالیان سال است که فعالین حقوق بشر به رعایت نشدن حقوق اقلیت‌های مذهبی در ایران اعتراض دارند و گزارش‌های زیادی از نقض حقوق انسانی دگراندیشان در ایران منتشر می‌شود. از ممنوعیت تبلیغ و ابراز عقاید تا ممنوعیت کسب سمت سیاسی تنها بخشی از حقوق رعایت نشده اقلیت‌های مذهبی در بعد از انقلاب اسلامی در ایران است.
گزارشات زیادی از سوی فعالین مدنی و فعالین حقوق اقلیت‌ها در زمینه بازداشت، محکومیت‌های سنگین، ارعاب، تهدید و محرومیت‌های اجتماعی اقلیت‌های مذهبی مختلف در ایران منتشر شده است؛ اما نکته‌ای که شهروندان غیر شیعه در تهران هر روز با آن روبه‌رو هستند و فشار روانی مضاعفی را بر آنان وارد می‌کند، فضای شهری است که به تبلیغ گسترده تفکر مورد تایید دولت و حاکمیت می‌پردازد.
عسل شهروند غیرمسلمان ساکن تهران است، محل کار او در مرکز شهر قرار دارد. او در این مورد می‌گوید: “خیلی از آدم‌هایی با اعتقادات من به این مساله عادت کرده‌اند. اما فکر نمی‌کنم این عادت کردن چیزی از آزار روانی و هجمه‌ای که به ما می‌شود کم کند. به هر نقطه‌ای که نگاه می‌کنیم تصویر، نام یا شمایلی اسلامی می‌بینیم. این به تنهایی بد نیست اما اگر از عقاید و نام‌ها و تفکرات ادیان دیگر هم اسمی آورده می‌شد. در هر ایستگاه مترو مکانی به عنوان نمازخانه درست شده اما پیروان بسیاری از ادیان و مذاهب در اینجا حتی اجازه داشتن یک مکان برای اجرای مراسم مذهبی خودشان را نیز ندارند.”
عسل شهروند غیرمسلمان ساکن تهران است، محل کار او در مرکز شهر قرار دارد. او در این مورد می‌گوید: “خیلی از آدم‌هایی با اعتقادات من به این مساله عادت کرده‌اند. اما فکر نمی‌کنم این عادت کردن چیزی از آزار روانی و هجمه‌ای که به ما می‌شود کم کند. به هر نقطه‌ای که نگاه می‌کنیم تصویر، نام یا شمایلی اسلامی می‌بینیم. این به تنهایی بد نیست اما اگر از عقاید و نام‌ها و تفکرات ادیان دیگر هم اسمی آورده می‌شد. در هر ایستگاه مترو مکانی به عنوان نمازخانه درست شده اما پیروان بسیاری از ادیان و مذاهب در اینجا حتی اجازه داشتن یک مکان برای اجرای مراسم مذهبی خودشان را نیز ندارند.”
با وجود اینکه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تنها اقلیت‌های دینی یهودی، زرتشتی و مسیحی را به رسمیت می‌شناسد اما این قانون در دو اصل ۱۹ و ۲۰ بر رعایت حقوق تمام ایرانیان تاکید می‌کند: “مردم ایران از هر قوم و قبیله و که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود.” و “همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.”
- بیشتر بخوانیم: عضو شورای شهر تهران: کمتر از یک میلیون اهل سنت تهران مسجد ندارند
- بیشتر بخوانیم: نوشتن عبارت «یاحسین شهید» و «لبیک یاعلی» روی دیوار کلیسای گریگور مقدس تهران!
با این وجود هیچ مرجعی در شهرداری تهران حاضر به پاسخگویی به گزارشگران هرانا نبود که چرا در تبلیغات شهرداری تهران هیچ فضایی به حقوق اقلیت‌های مذهبی اختصاص داده نشده است. در روزهایی که گزارشات زیادی از سلب حقوق اقلیت‌های مذهبی در ایران به گوش می‌رسد به نظر نمیرسد بتوان در آینده کوتاه مدت به تغییر فضای شهری به نفع اقلیت‌های مذهبی امیدوار بود.
این مطلب را به اشتراک بگذارید:
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar