onsdag 18 juli 2018

آغاز سال نو آیین مندایی و غسل تعمید صابئین در کنار رود کارون

آغاز سال نو آیین مندایی و غسل تعمید صابئین در کنار رود کارون

پیروان آیین مندایی که پیروان یحیی تعمید دهنده به شمار می آیند آغاز سال ۴۴۵ هزار و ۳۸۷ مندایی را جشن گرفتند.
به گزارش «محبت نیوز» صابئین مندایی ساکن اهواز و دیگر شهرهای استان خوزستان روز سه‌شنبه ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۸ آغاز سال نوی مندائی را جشن گرفته و با حضور حاشیه در رودخانه کارون غسل تعمید ویژه این روز را به جای آوردند.
پیروان یحیی بن زکریای پیامبر که از آنها با نام مندائیان یا صابئین یاد می‌شود، صبح روز سه‌شنبه ۱۷ ژوئیه ۲۰۱۸ در ساحل رودخانه کارون در اهواز حضور یافته و اولین روز از سال ۴۴۵۳۸۸ مندایی را جشن گرفتند.
صابئین مندایی گروهی از مردم اهواز و جنوب عراق در کرانه رودها زندگی می‌کنند. زبان آنان یکی از لهجه‌های زبان آرامی و همچون زبان عربی جزو زبان‌های سامی است. امروزه اکثریت آنان به زبان عربی سخن می‌گویند و زبان مندائی تنها کاربرد دینی دارد.
تعمید یکی از ارکان دین مندائی است، که صابئین مندائی به آن مصوتا می‌گویند و از ریشه کلمه صوا است، که در زبان عربی «صبا / صبأ» گفته می‌شود و لفظ «صبّی» به معنی مندائی از آن گرفته شده است. به باور صابئین مندائی، در عالم نور، در آغاز فرشتگان تعمید شدند و پس از خلق حضرت آدم و همسرش حوّا، فرشتگان آن را برای اولین انسان‌ها انجام می‌دادند و طریقه تعمید را به آدم و حوا آموزش دادند، به آنها تکلیف کردند که فرزندان خود را به همین طریق آموزش دهند.
مراسم آغاز سال نو مندائی که به آن “دهوا ربا” یا عید بزرگ می‌گویند با پایان ۳۶ ساعت روزه در روز آخر سال، آغاز می‌شود. در آخرین روز سال که در زبان مندایی به آن “کنشی وزهلی” به معنای روز اجتماع و پاکسازی گفته می‌شود، مندائیان گردهم می‌آیند و با خویش و خدای خویش عهد می‌بندند که به آیین مندائی وفادار مانده و از آن رو برنگردانند.
به دلیل ارتباط دین مندایی و آب، مندائیان در طول تاریخ همیشه در کنار رودها زیسته‌اند، اما کم شدن آب رودخانه کارون و همچنین فشارهایی که نهادهای امنیتی ایران به این اقلیت دینی وارد می‌کنند، بسیاری از آنها را به مهاجرت واداشته است. نام صابئین مندایی در قانون اساسی ایران به عنوان یکی از ادیان به رسمیت شناخته نشده و “مندی” یا عبادتگاه‌های آنها در اهواز بارها مورد هجوم قرار گرفته و تخریب شده است.
در سال ۱۳۹۰ مندی مندائیان در خیابان ادهم اهواز که ۵ هزار و ۵۰۰ مترمربع مساحت داشت، شبانه‌ از سوی نهادهای امنیتی مورد هجوم قرار گرفت و تخریب شد. ۱۲ خانوار مندایی در این مکان سکونت داشتند. پیش از آن نیز در سال ۱۳۶۵مندی مندائیان در منطقه عامری اهواز مصادره شد و دو دهه بعد در سال ۱۳۸۵ به صورت مخروبه به آنها پس داده شد.
ساهی خمیسی، پژوهشگر مندایی که رتبه دینی اشکندا نیز دارد، در باره دلایل مهاجرت مندائیان به خارج از کشور گفت:«موج اصلی مهاجرت مندائیان عراق پس از سقوط صدام حسین و نا امن شدن عراق شروع شد. اما مندائیان اهواز از سال ۱۳۸۸ به تدریج به خارج از ایران رفتند. دلیل اصلی این مهاجرت، عدم به رسمیت شناختن مندائیان در قانون اساسی ایران و همچنین ممنوعیت استخدام آنها در مشاغل دولتی بود.»
ساهی خمیسی همچنین می‌گوید: «مندی‌های مندائیان به شکل مستمر مورد هجوم نهادهای امنیتی قرار گرفته و مندائیان اجازه ساخت و ساز نمای مندی به شکلی که با آموزه‌های دینی آنها مطابق بوده و به مانند مساجد یا کلیساها نشانه‌های دینی در خود داشته باشند، نداشتند. آنها حتی اجازه نصب یک تابلو در جلو در مندی را نداشتند.»
به گفته خمیسی جمعیت مندائی‌ها در اهواز در نتیجه موج مهاجرت نصف شد و به موازات آن جوامع مندایی جدیدی در کشورهای مختلف به وجود آمده است. او شمار مندائیان را در استرالیا ۱۴ هزار نفر، در آلمان ۴ هزار نفر، در سوئد ۱۰ هزار نفر، در هلند ۷ هزار نفر، در دانمارک ۳ هزار نفر، در انگلیس ۲۰۰ خانوار و در آمریکا ۲۰ هزار نفر اعلام کرد.

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar