fredag 28 april 2017

تروریسم و واخوردگی‎ اقلیت‌های مذهبی در ایران

تروریسم و واخوردگی‎ اقلیت‌های مذهبی در ایران

نه تنها در ایران بلکه در اکثر کشورهای خاورمیانه گروه‌های قومی و مذهبی واخورده برای رساندن صدای خود به حکومت از روش‌های خشونت‎بار استفاده می‌کنند.
به گزارش «محبت نیوز» در ایران شامگاه چهارشنبه ششم اردیبهشت اعضای گروه جیش‌العدل در عملیاتی مسلحانه در میرجاوه از مناطق مرزی سیستان و بلوچستان با مرزبانی ایران درگیر شدند که طی آن ۱۰ نفر از نیروهای مرزبانی کشته شدند.
جمهوری اسلامی بلافاصله پس از این حادثه دولت پاکستان را مسئول دانسته و این اقدام را محکوم کرد.
همزمان در اطلاعیه گروه اسلامگرای ‌جیش العدل اعلام شد: «گردان نظامی شهید نعمت‌الله این عملیات را انجام داده و تا زمان حصول نتیجه و رسیدن به خواست‌های ملی و مذهبی به حملات خود ادامه خواهد داد».
آنها همچنین تاکید کردند جمهوری اسلامی «حق و هویت ملی و مذهبی‌مان را مورد تجاوز و تهدید و در معرض نابودی قرار داده» و «سیاست تجزیه و نابودی جغرافیای بومی ما را در دست داشته و هزاران تن از مردم ما را به اتهام تفتیش عقاید و دیگر اتهامات بی‌اساس به زندان افکنده است».
در شرایطی که خاورمیانه گرفتار تروریسم است و ده‌ها گروه اسلامگرا با انگیزه‌های مختلف خشن‌ترین روش‌ها را برای کنار زدن یکدیگر بکار می‌گیرند و هفته‌ای نیست که عملیات انتحاری و بمب‌گذاری در یکی از کشورهای منطقه جان صدها شهروند غیرنظامی را نگیرد، جمهوری اسلامی نیز این حادثه را تروریستی دانسته است.
ماهیت عملیات تِروریستی و ماهیت تروریسم «وحشت‌افکنی» با استفاده از خشونت و تهدید برای دستیابی به اهداف سیاسی، مذهبی، و یا ایدئولوژیکی است.
تروریستی بودن یک حادثه و حتی جنس عملیات تروریستی مسئولیت حکومت‌ها در قبال آن را تغییر می‌دهد و سیاستمداران می‌توانند خود و دولت خود را از نظر سیاسی نسبت به آن حادثه تبرئه کنند و افکار عمومی هم تا حدود زیادی آن را می‌پذیرد.
اما نه به آن معنی که هر عملیات مسلحانه‌ای علیه غیرنظامیان یا حکومت تروریستی باشد، بلکه باید بررسی شود که انگیزه و علل آن رویداد چه بوده است.
این عملیات یک هفته پس از آن اتفاق افتاد که احمد جنتی دبیر شورای نگهبان در ابلاغیه‌ای اعلام کرد که اقلیت‌های دینی در انتخابات شورای شهر رد صلاحیت شوند.
این یعنی بخشی از امتیازات و حقوقی را که قانون در اختیار اقلیت‌های دینی گذاشته از اقلیت‌های مذهبی گرفتن و به نفع حکومت و اهداف سیاسی آن بکار بردن!
فارغ از اینکه هرگونه عملیات از این دست طبق قوانین بین‌المللی و باورهای انسانی محکوم است، اما باید در نظر گرفت که چه انگیزه‌ها و مطالباتی انجام چنین عملیات‌هایی را تقویت می‌کند و نقش حکومت‌ها در گسترش خشونت در سرزمین‌های اسلامی چه بوده است؟
هزاران نفر از اقلیت‌های دینی در ایران حتی از کمترین امکانات معیشتی برخوردار نیستند و در روستاهای دورافتاد ساکن اند و از جامعه واخورده شدند.
آنها حتی فرصت طی کردن آموزش‌های تحصیلی پایه را نداشتند و سال‌هاست صدایشان شنیده نشده است.
نه تنها در ایران بلکه در اکثر کشورهای خاورمیانه اینکه در چنین شرایطی گروه‌های قومی و مذهبی واخورده برای رساندن صدای خود به حکومت از روش‌های خشونت‎بار استفاده کنند و در مقابل سرکوب‌های مذهبی اقدام تلافی جویانه کنند، سال‌های متمادی است که به صورت یک عادت و رفتار نهادینه درآمده است که با ابعاد مختلف جنگ، عملیات استشهادی و انتحاری خود را بروز می‌دهد.

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar