Pressure-on-Bahais-in-Iran
تقاطع: با گذشت بیش از دو ماه از درگذشت “شامل بینا”، شهروند بهایی در شهر اهواز، جسد وی هم‌چنان در سردخانه این شهر نگهداری می‌شود و مقامات محلی از صدور جواز دفن این جسد خودداری می‌کنند.
سیمین فهندژ، سخنگوی “جامعه جهانی بهایی” روز چهارشنبه (۱۰ دی-۳۱ دسامبر) با اشاره به “مهر و موم شدن” گورستان بهاییان اهواز به “رادیو فردا” گفت که با وجود تقاضاهای خانواده‌ی آقای بینا و برخی دیگر از شهروندان اهوازی از مقام‌های مختلف محلی، از استان‌دار تا امام‌جمعه و اعضای شورای شهر و شهردار، همه‌ی اقدامات برای دفن جسد “بی‌نتیجه” مانده است.
به گفته وی، بهاییان بر اساس دستورات دین خود، متوفی را در پارچه‌ای می‌پیچند و در تابوت می‌گذارند و بعد تابوت را خاک می‌کنند که این موضوع، یکی از موارد اختلاف میان آن‌ها و مقامات محلی برای دفن اجسادشان به شمار می‌رود.
خانم فهندژ هم‌چنین با اشاره به تخریب قبرستان‌های بهاییان در شهرهای مختلف ایران و جلوگیری از خاکسپاری پیروان این آیین در سال‌های اخیر، به تخریب گورستان بهاییان در شیراز توسط سپاه پاسداران در اردیبهشت‌ماه امسال اشاره کرده و گفته که هنوز «سرنوشت اجسادی که توسط سپاه از خاک درآورده شده‌اند تا بتوانند در آنجا ساختمان ورزشی بسازند، معلوم نیست».
“جامعه جهانی بهایی” پیش‌تر در روز دوشنبه (۸ دی) با انتشار اطلاعیه‌ای اعلام کرد که گورستان بهاییانِ شهر اهواز اخیراً توسط مقامات به “شیوه‌ای بی‌رحمانه” بسته شده به گونه‌ای که «درِ ورودی محوطۀ قبرستان جوش داده شده و جلوی آن دیواری کشیده شده است».
این اطلاعیه از موارد دیگری از جلوگیری از دفن اجساد بهاییان در ایران در ماه‌های گذشته خبر داد و نوشت که در ماه نوامبر (آبان) مقامات حکومتی گورستان بهاییان را درِ محمودیۀ اصفهان تعطیل کردند و در ماه ژوئن (مرداد) نیز مقامات محلی در تبریز از دادن اجازۀ دفن طوبی یگانه‌پور و دو شهروند بهایی دیگر در گورستان عمومی این شهر خودداری کردند.
بر اساس این اطلاعیه، اخیرا بهاییان ساکن سمنان و سنگسر نیز باید برای صدور جواز دفن بستگان‌شان “تعهدنامه‌ای” را امضا کنند و متعهد شوند که «روی قبر چیزی به جز نام و تاریخ تولد و فوت شخص نوشته نشود و هیچ فضای سبزی در قبرستان ایجاد نگردد» چون «این کار به منزلۀ ترویج آیین بهایی محسوب می‌شود».
جلوگیری از دفن جسد یک شهروند بهایی در اهواز از روز ششم آبان‌ماه تا به امروز در حالی است که پیش‌تر اتفاق مشابهی برای جسد “مهنا سمندی” دختر ۱۲ ساله‌ی بهایی ساکن تبریز رخ داده بود. این دختر که از ناتوانی جسمی نیز رنج می‌برد، روز ۲۹ مهرماه درگذشت اما مقامات محلی نزدیک به یک ماه از دفن جسد او در تبریز جلوگیری کردند تا سرانجام، جسد به شهر میاندوآب منتقل و در این شهر به خاک سپرده شد.
“جامعه جهانی بهایی” پیش‌تر نیز در بیانیه‌ی دیگری اعلام کرده بود که از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ دست‌کم ۴۲ گورستان متعلق به بهاییان ایران به روش‌های گوناگون «مورد تعرض قرار گرفته‌اند».