مردم دنیا چقدر به خدمات جراحی مناسب دسترسی دارند؟

• 27 آوریل 2015 - 07 اردیبهشت 1394

هم‌رسانی

سی درصد از بار بیماری‌ها (مرگ، عوارض، هزینه) در دنیا مربوط به جراحی است

بیش از دو میلیارد نفر از مردم دنیا به اتاق عمل دسترسی ندارند و اگر معیارهایی مثل زمان مناسب، ظرفیت جراحی، بی‌خطر بودن و هزینه در نظر گرفته شود بیش از نیمی از مردم دنیا (۶۷ درصد، ۴.۸ میلیارد نفر) از خدمات جراحی و بیهوشی استاندارد محرومند.

این نتیجه تحقیقی جهانی است که نشریه پزشکی لنست درباره دسترسی مردم دنیا به جراحی در ۱۹۶ کشور دنیا انجام داده و منتشر کرده است.

نقشه‌ای که پژوهشگران این تحقیق از توزیع و دسترسی به خدمات جهانی در دنیا منتشر کرده‌اند نشان می‌دهد که افغانستان در زمره کشورهایی است که بیش از ۹۵ درصد جمعیت آن به خدمات جراحی دسترسی ندارند و در ایران نیز نزدیک به نیمی از جمعیت از امکان جراحی در زمان مناسب، با هزینه مناسب و با کیفیت مناسب محرومند.

توزیع خدمات جراحی در دنیا نامتوازن است، بیش از ۹۵ درصد مردم در جنوب آسیا، آفریقای مرکزی، آفریقای غربی و کشورهای جنوب صحرای آفریقا از خدمات جراحی محرومند در حالیکه در قاره اقیانوسیه (استرالیا و نیوزیلند)، آمریکای شمالی و اروپای غربی این رقم کمتر از پنج درصد است.

پژوهشگران این تحقیق اشاره می‌کنند که آمار آنها بیش از تحقیقات قبلی و بیش از برآورد سازمان بهداشت جهانی است، اما معتقدند در این تحقیق معیارهای بیشتری از جمله توان پرداخت هزینه جراحی در نظر گرفته شده و از طرف دیگر دسترسی به خدمات جراحی برای بیماری‌های مزمن، علاوه بر موارد اورژانس در نظر گرفته شده است.

بر این اساس و با در نظر گرفتن چهار معیار (زمان مناسب، ظرفیت جراحی، بی‌خطر بودن و هزینه)، نبود راه مناسب یا آمبولانس، ناامنی یا جنگ، کمبود جراح و متخصص بیهوشی و کادر آموزش دیده اتاق عمل و نبود تکنولوژی و امکانات لازم برای فعال نگهداشتن ۲۴ ساعته اتاق عمل، همگی باعث می‌شود که حتی در صورت وجود بالقوه امکان جراحی، بسیاری بالفعل از آن محروم شوند.

علاوه بر این، هزینه جراحی که در شمار بالاترین هزینه‌های خدمات درمانی است، اقشار کم درآمد را از خدمات جراحی دور نگه می‌دارد، این افراد مجبور هستند به خدمات دولتی کم‌هزینه یا رایگان اتکا کنند و همین ممکن است آنها را از دسترسی به خدمات جراحی در زمان مناسب محروم کند.

از طرف دیگر جراحی گاه هزینه‌ای کمرشکن بر دوش خانواده‌ها می‌گذارد و آنها را به ورطه فقر می‌کشاند و در چنین مواردی هم نمی‌توان جراحی را در دسترس این افراد تلقی کرد.

این تحقیق، نبود مطلق امکانات جراحی برای مردم کشورهای کم درآمد یا با درآمد متوسط را "بحران" تلقی کرده و دسترسی به این خدمات را لازمه گسترش خدمات بهداشتی و درمانی در تمام دنیا دانسته است.

در طبقه بندی بانک جهانی، ایران در رده کشورهای با درآمد متوسط-کم (Lower-middle-income) و افغانستان در رده کشورهای کم درآمد است.

هم‌رسانی چگونه می‌توانید این مطلب را به دیگران برسانید؟