جمعه ۰۸-۰۶-۱۳۹۸
یوسف ندرخانی
دولت جمهوری اسلامی به جای بهبود وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مردم صبور کشورش ترجیح میدهد گروه های کوچکی از ایمان داران  صلح طلب را با اعمال زور سرکوب کند.
به گزارش سرویس ترجمه محبت نیوز به نقل از کریسشن پست،” بیش از نیمی از جمعیت جهان در کشورهایی زندگی میکنند که محدودیت های سختگیرانه درباره آزادی های مذهبی وجود دارد. یکی از بدترین توهین کنندگان به مذاهب دیگر، جمهوری اسلامی ایران است جایی که دولت به طور سیستماتیک مسلمانان سنی، صوفی ، بهایی ، مسیحی و یهودی ها را تنها به دلیل باور و اعتقادشان هدف و مورد آزار و اذیت و روانه زندان می کند.
خبرگزاری کریسشن پست به نقل از یک سازمان مدافع و آزادی حقوق اقلیت های دینی در امریکا نوشت؛ “یوسف ندرخانی از سالهای گذشته به مسیحیت ایمان آورده و از جمله ایرانیانی است که فقط به خاطر گوش دادن به ندای قلبش اکنون در زندان بدنام اوین به سر میبرد. به همین دلیل، ما به عنوان ایمان داران و طرفداران آزادی مذاهب و عقاید، خواستار آزادی سریع او می باشیم و از دولت ایران تقاضای شفاف سازی درباره ی شرایط اقلیت های مذهبی در این کشور را داریم.”
یک سال پیش افراد مسلح در نیمه های شب وارد منزل یوسف ندرخانی شدند و با خشونت و ضرب و شتم او و خانواده اش را به زندان بردند. او تا به امروز در زندان است. دستگیری وی هنگامی اتفاق افتاد که دولت ایران در دادگاهی در سال ۲۰۱۶ او را به جرم ترویج “مسیحیت صهیونیستی” و “انجام اموری که به گفته آنان بر خلاف امنیت ملی” است متهم کرد.
یوسف ندرخانی ( از جمله دگراندیشان مسیحی غیرتثلیثی است) که ابتدا در سال ۲۰۰۶ به جرم “ارتداد” و “تبلیغ مسیحیت” بازداشت شد. همچنین بار دیگر در سال ۲۰۰۹ به دلیل اعتراض وی به اجباری خواندن قران در مدرسه برای فرزندانش که مسیحی بودند بازداشت شد. در سال ۲۰۱۰ او به همراه همسرش بار دیگر بازداشت شد. بعد از آن دادگاه تجدید نظر گیلان اتهام ارتداد وی را تایید و او را به اعدام محکوم کرد. حکم اعدام یوسف ندرخانی فریاد اعتراضی دنیا را برانگیخت و همین امر سبب شد که وی در دادگاه تبرئه شود اما متاسفانه با وجود این حرکت بین المللی دولت آزار و اذیت خود را ادامه داد و در نهایت وکیل مدافع او محمدعلی دادخواه راهی زندان شد.
مدت هاست که رفتار ایران با مسیحیان بویژه نوکیشان مسیحی توجه جهانیان را به خود جلب کرده است . اما واکنش جمهوری اسلامی روز به روز بدتر می شود. دولت به طور فزاینده ای مسیحیان را متهم به جاسوسی و خیانت به وطن میکند، با وجود اینکه در قانون اساسی حمایت رسمی از انها عنوان شده است.
کریسمس گذشته نیز بیش از ۱۵۰ مسیحی در ایران بازداشت شده اند. در ماه می ۲۰۱۹ نیروهای امنیتی کلیسایی در تبریز را بستند. نوکیشان مسیحی اغلب در خطر هستند و رهبران گروه های مسیحی کسانی هستند که معمولن تاوان می دهند.
دولت ایران بر این باور است که در صورت دستگیری و هدف قرار دادن رهبران گروه های مسیحی میتواند پیروان آنها را وادار به سکوت و انزوا کنند تنها به این دلیل که اعتقادشان با اسلام شیعه جعفری مذهب مورد تایید دولت ایران متفاوت است.
در مورد حکم گسترده زندانیان مسیحی، دولت ایران هم درباره ادعای آزادی مذاهب در ایران تحقیر شد و هم ثابت کرد توانایی پذیرش شکست های خود را ندارد.دولت جمهوری اسلامی به جای بهبود وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مردم صبور کشورش ترجیح میدهد گروه های کوچکی از ایمان داران صلح طلب را با اعمال زور سرکوب کند. ناعادلانه است که مسیحیان همچون بهایی ها، زرتشتی ها، صوفی ها و بی ایمان ها باید تاوان شکست ها و اشتباهات دولت را بدهند. و این بر خلاف قانون بین الملل است که در ماده ۱۸ از بیانیه بین المللی حقوق بشر سازمان ملل بیان شده است “همه حق آزادی تفکر، عقیده و مذهب را دارند.”
مردم ایران لایق این هستند که به حقوقشان احترام گذاشته شود حتی اگر مذهب و اعتقادشان مورد تایید دولت نباشد.