کارگران افغان روی پلاکاردهای راهپیمایی کارگران در تهران

• 48 دقیقه پیش

هم‌رسانی

امروز پس از سال‌ها در تهران راهپیمایی روز کارگر برگزار شد. بیشتر بخوانید

در پایان این راهپیمایی قطعنامه‌ای خوانده شد که در یکی از بندهای آن درخواست شده بود: "از کارگر ایرانی در برابر کارگر خارجی به شدت حمایت شود."

پلاکاردهای زیادی هم که در دست معترضان بود خواست محدودیت کار کارگران مهاجر و غیرایرانی، به ویژه کارگران افغان را مطرح می‌کرد.

بهروز خباز، فعال کارگری، به بی‌بی‌سی فارسی گفت: "وسعت تجمع‌های کارگران در هفته‌ها و ماه‌های اخیر، تجمعات سلسله‌وار معلمان و فراخوانی که فعالان پنج کارخانه داده بودند، از دلایلی بود که دولت برای مهار اعتراضات واقعی کارگران به راهپیمایی خانه کارگر اجازه داد."

آقای خباز خانه کارگر را "نهادی حکومتی" دانست که کارکردش "به بیراهه بردن مبارزات کارگران" است. این فعال کارگری شعار علیه کارگران افغان را نمونه‌ای از همین کارکرد خانه کارگر دانست.

محمد رهبر، روزنامه‌نگار اجتماعی، به بی‌بی‌سی فارسی گفت: "این که به کار گرفتن کارگران افغان برای کافرماها سود دارد درست است، اما مساله اصلی این نیست. یک فرافکنی از طرف حاکمیت انجام می‌شود که کارگران افغان کار ایرانی‌ها را گرفته‌اند."

"اما در واقع اوضاع بد اقتصادی و مدیریت فاسدی که حاکم است عامل بیکاری کارگران ایرانی است."

نرخ بیکاری در ایران در سال‌های اخیر بالای ۱۰درصد بوده و ناامنی شغلی یکی از مسائلی است که همیشه مورد اعتراض کارگران بوده است.

بهروز خباز می‌گوید: "بیکاری در ایران بالاتر از اینها است و نمی‌شود همه کاسه و کوزه‌ها را سر کارگران افغان شکست."

محمد رهبر هم می‌گوید: "مشکل کارخانه‌ای است که به خاطر واردات بی‌رویه از چین ورشکست شده است. باید پرسید همه مشکلات اقتصادی تقصیر کارگران افغان است؟"

اما علیرضا محجوب، نماینده مجلس و دبیر کل خانه کارگر، کمی پیش گفته بود: "اشتغال اتباع خارجی در کارهای ساختمانی مهم‌ترین عامل تهدید معیشت کارگران ساختمانی است و این قشر ضعیف جامعه را به نان شب محتاج کرده است."

کارگران ساختمانی در ایران به دلیل فصلی بودن ساخت و ساز با ناامنی شغلی مواجهند. همچنین حوادث در صنعت ساختمان بالا است، به ترتیبی که نیمی از حوادث مرگبار کار مربوط به کارگران ساختمانی است. با این وجود این کارگران وضعیت بیمه مناسبی ندارند.

برخی علت این مساله را حضور گسترده کارگران افغان در صنعت ساختمان می‌دانند، کارگرانی که گفته می‌شود به دلایل مختلف، چون ترس از اخراج، یا کار کردن بدون مجوز، دستمزد کمتری می‌گیرند.

با این حال بهروز خباز می‌گوید که اشتغال کارگران افغان مساله‌ای نیست که جامعه کارگری ایران آن را نپذیرد و حس منفی به کارگران مهاجر در بین کارگران ایرانی شایع نیست.

او گفت: "من در کارگاه‌های بزرگ و کوچک کار کردم. ممکن است در بخشی از کارگران چنین حسی وجود داشته باشد اما بیشتر کارگرها مشکلات خود را از زاویه سیاست‌گذاری‌های دولت و جانبداری حاکمیت از کارفرماها می‌بینند."

"چون کارگرها از نزدیک واقعیت را می‌بینند و می‌دانند که کارگر افغان سخت‌ترین و مشقت‌بارترین شغل‌ها را انجام می‌دهند که هر کارگری ترجیحش انجام اینها نیست."

به نظر می‌رسد مساله اشتغال کارگران افغان در ایران پیچیده‌تر از آن است که دولت به تنهایی بتواند جنبه‌های مختلف اقتصادی و اجتماعی آن را مدیریت کند.

هم خواسته‌های کارگران ایرانی در این زمینه و هم حقوق کارگران افغان به تنهایی از طریق دستگاه‌های حکومتی برآورده نمی‌شوند و این تشکل‌های کارگری هستند که می‌توانند خواسته‌های کارگران ایرانی و افغان را پیگیری کنند.

اما در نبود اتحادیه‌های کارگری مستقل روشن نیست که چه بخش‌هایی از جامعه کارگری ایران با کارگران افغان مشکل دارند و چگونه می‌توان به راه حلی رسید که هم حقوق کارگران ایرانی تامین شود و هم حقوق کارگران افغان.

هم‌رسانی چگونه می‌توانید این مطلب را به دیگران برسانید؟