توقیف پرحاشیه فیلمی درباره روسپیگری در مراکش

• 30 مهٔ 2015 - 09 خرداد 1394

هم‌رسانی

نبیل عیوش از نامدارترین سینماگران مراکش به شمار می‌رود

یک فیلم سینمایی مراکشی با نام بومی "پاکی درونی تو" و عنوان جهانی "به شدت محبوب" که موج اعتراضات را در کشور برانگیخته بود، مقامات مراکش را بر آن داشت که به توقیف آن حکم دهند.

مقام های سینمایی از "اعتراضات بر حق مردم غیور مراکش" سخن گفته اند و گفته‌اند که در تصمیم خود مبنی بر منع نمایش فیلم تجدیدنظر نخواهند کرد.

این فیلم به کارگردانی نبیل عیوش، سینماگر مراکشی - فرانسوی، دو هفته پیش در شصت و هشتمین دوره جشنواره بین‌المللی کن به نمایش در آمد و قسمت هایی از آن به یوتیوب درز کرد.

فیلم به روایت زندگی چهار زن جوان می‌پردازد که در شهر مراکش از راه روسپیگری زندگی می‌کنند.

نبیل عیوش از نامدارترین سینماگران مراکش به شمار می‌رود و فیلم‌های پیشین او نیز گاه با جنجال‌هایی همراه بوده است. او تصمیم مقامات سینمایی را غیرقانونی دانسته و به آن اعتراض کرده است.

به گفته نبیل عیوش هیچ یک از اعضای گروه پنج نفره "کمیسیون نمایش دولتی" فیلم را کامل ندیده‌اند. به گفته کارگردان تمام مخالفت‌ها با فیلم به خاطر دو صحنه از فیلم است که به دنیای مجازی "درز" کرده‌اند. در یکی از صحنه‌ها سه فاحشه دیده می‌شوند که در یک تاکسی از مشتریان دلخواه خود حرف می‌زنند.

در پشتیبانی از عیوش و اعتراض به سانسور در مراکش، گروهی از دست‌اندرکاران سینمای اروپا بیانیه‌ای اعتراضی منتشر کرده‌اند. در میان امضاکنندگان بیانیه نام‌های برجسته‌ای دیده می‌شود، مانند: برادران دردان، برتران تاورنیه، کوستا گاوراس، میشل آزاناویسیوس.

اعتراض محافل ملی و مراجع دینی

به دنبال نمایش فیلم در جشنواره فیلم کن و پخش تکه‌هایی از آن در فضای مجازی، مخالفت با آن در مراکش بالا گرفت. هم محافل ملی وهم مراجع دینی به فیلم اعتراض کردند.

در روزهای گذشته چندین بار اجتماعاتی در برابر پارلمان مراکش در رباط برگزار شد که در آنها دهها نفر از اعضای "سازمان جوانان وابسته به حزب استقلال" که در گروه اپوزیسیون قرار دارد، شرکت کردند. مخالفان با حمل پلاکاردهایی فیلم را به "گسترش فساد و پخش تصویری منفی از زن مراکشی" متهم کردند.

به گفته آنها هم تصاویر و هم گفتارهای فیلم آکنده از "نکات غیراخلاقی" است. اعتراض محافل محافظه‌کار، دادگستری و پارلمان را به واکنش واداشت. وزارت ارتباطات مراکش فیلم را "توهین به ارزش‌های اخلاقی زن مراکشی" دانست و حکم به عدم نمایش آن در سینماهای کشور داد.

منتقدان فیلم به حمله به فیلم در رسانه‌های جمعی بسنده نکرده اند و خواهان برخوردهای شدیدتری با فیلم و سازندگان آن هستند. گروهی به نام "مدافعان شهروندان مراکش" از دادگستری خواسته‌اند که کارگردان فیلم را مورد تعقیب قضائی قرار دهد.

به گزارش خبرگزاری‌ها، نبیل عیوش، کارگردان فیلم، و لبنه ابیدار، هنرپیشه اصلی فیلم از سوی محافل و گروه‌های تندرو به مرگ تهدید شده‌اند.

در برابر، بسیاری از سینمادوستان در مراکش و خارج از کشور توقیف فیلم را با قانون اساسی کشور که آزادی عقیده و بیان و نشر را تضمین می‌کند، مغایر دانستند.

به گزارش "الجزیره" دفتر اجرائی "تهیه‌کنندگان سینمایی مراکش" از این اعتراضات ابراز شگفتی کرده و آن را غیرقانونی دانسته است، زیرا هیچ مرجع مستقلی پشت آن قرار ندارد.

سیاه‌نمایی و بدآموزی

معترضان می‌گویند که فیلم توهین به زن مراکشی به شمار می‌رود و این برداشت را القا می‌کند که شهر توریستی مراکش به پایتختی پرجاذبه برای جهانگردان جنسی بدل شده است.

با این که بخشی از بودجه فیلم توسط "مرکز سینمائی مغرب" وابسته به وزارت ارتباطات فراهم آمده، مقامات دولتی فیلم را به "سیاه‌نمایی" متهم می‌کنند که می‌کوشد تصویری منفی از کشور ارائه دهد.

به گفته نبیل عیوش: "وظیفه سینما نشان دادن واقعیت است اما زمامداران دوست دارند چیزهای دیگری بر پرده سینما نشان داده شود."

لیلا مراکشی، از سینماگران نامدار مراکش، به مجله سینمایی ورایتی می‌گوید: "زندگی جنسی، بزرگترین تابوی سینمای عرب است و مراکش هم از این امر مستثنی نیست. روسپی‌گری واقعیتی روزمره در مراکش است و همه درباره آن سخن می‌گویند اما سینما از ورود به این عرصه منع می‌شود."

منتقدان فیلم از دیدگاه ملی‌گرایانه و شرعی فیلم را با "شأن و مقام زن مراکشی" مغایر می‌دانند و آن را به زیان حیثیت مردم مراکش در جهان می‌بینند.

آنها می‌گویند که "این فیلم، به ویژه آنچه زنان هنرپیشه بر زبان می‌آورند، ممکن است تأثیرات مخربی بر اخلاق جامعه و خانواده‌های مراکشی" داشته باشد.

اما موافقان فیلم، چه در میان سینمادوستان و چه محافل مدافع دموکراسی، نیز بسیارند. آنها می‌گویند دستور عدم نمایش فیلم نه تنها با قانون اساسی مراکش مغایرت دارد، بلکه به نام و اعتبار سینمای مراکش زیان می‌زند.

به گفته آنها مراکش از نظر آزادی بیان هنری در کشورهای عربی نمونه است و در سینمای این کشور آزادی نسبی وجود دارد. تأکید می‌شود که پادشاه مراکش خود دوستدار فیلم است و به آزادی هنرمندان در این عرصه اهمیت می‌دهد.

افزون بر این، بسیاری از پروژه‌های بزرگ بین‌المللی در مراکش فیلمبرداری می‌شوند و از این نظر سود بزرگی نصیب این کشور می‌شود. توقیف فیلم‌های بومی می‌تواند به حیثیت کشور لطمه وارد سازد.

هم‌رسانی چگونه می‌توانید این مطلب را به دیگران برسانید؟