Killing-Dogs-Rasht-Iran-1
تقاطع: یک عضو شورای اسلامی شهر مشهد می‌گوید سالانه حدود ۷۰۰۰ سگ ولگرد از این شهر جمع‌آوری و کشته می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری “ایسنا”، غلام‌حسین صاحبی روز پنج‌شنبه (۱۰ اردیبهشت-۳۰ اپریل) در یک نشست خبری، کشتار سگ‌های ولگرد را از روی “ناچاری” عنوان کرد و گفت راه‌حلی به جز کشتن این سگ‌ها وجود ندارد.
آقای صاحبی با بیان این‌که در مشهد «کشتار بی‌رحمانه» سگ وجود ندارد، مدعی شد که «تمام سگ‌ها با مرگ آرام و قانونی کشتار می‌شوند» و پیمانکاران شهرداری، برای “مرگ آرام” هر قلاده سگ ۲۵ تا ۳۰ هزار تومان می‌گیرند.
وی هم‌چنین با رد اسناد و مدارکی که کشتار غیر از مرگ آرام سگ‌ها را نشان می‌دهد، گزارش‌های منتشرشده در این خصوص را «سوء‌استفاده‌هایی» دانست که «انجمن‌های حمایت از حیوانات از رسانه‌ها می‌کنند».
او در عین حال از ساخته شدن یک نوع گاز برای مرگ آسان‌تر حیوانات خبر داد و گفت که یکی از اعضای انجمن حمایت از حیوانات مشهد پیشنهاد کرده که شهرداری سگ‌های ولگرد را جمع‌آوری و به این انجمن تحویل دهد تا «این انجمن، پس از عقیم‌سازی، سگ‌های سالم را جدا و درمان کند و در نهایت به فروش برساند و سگ‌های بیماری که توان فعالیت ندارند نیز کشته شوند».
خبر کشته شدن سالانه‌ی ۷۰۰۰ سگ ول‌گرد در مشهد در حالی منتشر می‌شود که به تازگی انتشار ویدئویی دل‌خراش از تزریق ماده‌ی کشنده‌ی مرگ‌بار به تعدادی سگ در شیراز، اعتراضات گسترده‌ای را در پی داشته است.
این اعتراض‌ها که از فضای مجازی آغاز و با تجمعاتی در شیراز و تهران همراه شد، موجب گردید تا معصومه ابتکار، رییس سازمان حفاظت محیط زیست، در نامه‌ای به عبدالرضا رحمانی فضلی، “وزیر کشور”، از او خواست تا به عنوان مسوول کنترل جمعیت سگ‌های رهاشده، دستور «برخورد قانونی» با “خاطیان” و توقف اقداماتی از این دست را صادر کند.
پیش از این، در نخستین روزهای دی‌ماه سال گذشته نیز، انتشار تصاویری از کشتار شبانه‌ی سگ‌های ول‌گرد با شلیک گلوله از راه دور در شهر رشت، واکنش‌هایی را در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها به دنبال داشت.
در همان زمان روزنامه‌ی محلی “گیلان امروز” از قول شاهدان عینی آن کشتار نوشته بود: «مامور سگ‌کشی برای ستاندن جان این موجودات حتی زحمت پیاده شدن از ماشین را به خود نمی‌داد و از روی صندلی اتومبیل در حال حرکت به سمت حیوان شلیک می‌کرد تا گلوله سرگردان به هر نقطه از بدن سگ در حال فرار و بی‌خبر از ماجرا اصابت کند.»