tisdag 16 juni 2015

گزارش یک نظرسنجی: رای ۸۵ درصدی به زندگی در کشوری غیر از ایران

گزارش یک نظرسنجی: رای ۸۵ درصدی به زندگی در کشوری غیر از ایران

ایران وایر می نویسد :"اگر بتوانید آزادانه محل زندگی خودتان را انتخاب کنید، کدام گزینه را انتخاب می کنید؟" این سوال را ساده را شاید بارها در جمع های مختلف شنیده اید. شاید در رویاهایتان درباره اش برنامه ریزی کرده اید و یا اینکه علیه اش و در دفاع در ایران و در وطن بودن، با دیگران بحث کرده اید.
هفته گذشته ما در بخش فارسی سایت ایران وایر این سوال را با مخاطبان در میان گذاشتیم. هم مشارکت در نظرسنجی خیلی خوب بود و هم مشارکت در بحث های مرتبط با نظرسنجی. تقریبا می توان گفت بهتر از همه نظرسنجی های قبلی. این نکته می تواند یک نشانه باشد برای مهم بودن چنین سوالاتی و موضوع گفت و گو بودن آن در فرهنگ روزمره مخاطبان ایران وایر و طبعا جامعه ایران.
اما در پاسخ به این سوال، 33.7 درصد مخاطبان ایران وایر، آمریکا را انتخاب کرده اند. 26 درصد به اروپا رای داده اند، 15.6 درصد گفته اند کانادا را ترجیح می دهند و 7.1 درصد گفته اند دوست دارند بروند استرالیا زندگی کنند. وجه مشترک این چهار گزینه می تواند در سبک زندگی شان نهفته باشد که وجوه مشترک عمومی و اجتماعی گسترده ای دارند.
اگر چهار سه عدد را جمع بزنید، به عدد 82.4 درصد مخاطبان ایران وایر ترجیح داده اند در صورت آزادی انتخاب ساکن کشورهایی شوند که از نظر رهبران جمهوری اسلامی، مروج اندیشه ها و سبک زندگی غربی هستند.
ما یک گزینه هم در همسایگی داشتیم، ترکیه. تنها 2.3 درصد گفته اند دوست دارند در صورت داشتن حق انتخاب به این کشور بروند. درباره زندگی در ترکیه بحث های گسترده ای صورت گرفته است که در یک گزارش جداگانه به آن می پردازیم.
در این میان، تنها 12.4 درصد مخاطبان رای داده اند که در صورت داشتن حق انتخاب در ایران زندگی می کنند. 2.5 درصد هم هیچکدام از گزینه ها را انتخاب نکرده اند.
یک بار دیگر عدد 12.4 درصد حق انتخاب برای ایران را با عدد 82.4 درصد مقایسه کنید، البته دقیق تر باید با عدد 84.9 درصد مقایسه اش کنیم، یعنی ترکیه را هم حساب کنیم. تقریبا میل به انتخاب یک کشور دیگر در میان مخاطبان فارسی زبان ایران وایر، 7 برابر است نسبت به میل انتخاب ایران به عنوان محل زندگی.
مخاطبان ایران وایر درباره انتخاب هایشان بحث کرده اند. عمده این اظهارنظرها معطوف به رفتار حکومت ایران است.
یک مخاطب نوشته است: " ایران وطن ماست، فقط از بد روزگار به دست عده ای بیگانه اشغالگر افتاده."
برخی کاربران به دوران پهلوی اشاره کرده اند و گفته اند اگر ایران قبل از انقلاب 57 بود، انتخاب اول شان ایران بود.
دلایل سیاسی هم طبق معمول وجود دارند: "اگه در ایران دموکراسی حاکم بود حاضر بودم با هر سختی اقتصادی بسازم ولی در کشورم بمونم و زندگی کنم." دیگری هم از وضعیت بد آزادی بیان انتقاد کرده: "وطنی که نتونی عکست رو بذاری پروفایل فیس بوکت، وطنی که بترسی از حرف زدن، وطنی که برای یه لقمه نون برادر به برادر رحم نمیکنه، وطنی که از وطن بودنش تنها یه اسم باقی مونده, وطنی که هیچ کس حاضر نیست براش سر سوزنی فداکاری کنه و در راهش بجنگه!! چه جای دفاع و منم زدن داره!!!؟"
انتقادهای کهنه هم جاری است: "اینجا وطن عرباست، فلسطین ، یمن، لبنان، سوریه، وطن جوانان عراقی که به مشهد میان و با ناموس ایرانی زنا می کنن، اونم بخاطر فقر و بدبختی."
برخی هم از دلیل رفتن شان گفته اند و لبه انتقاد را متوجه مردم کرده اند: "اگر مردم ایران کمی خود باوری داشتن و کمی فکر نمی کردن همه جا بهشته و ایران جهنم، من حاضر بودم همین فردا از آلمان برگردم ایران و همون ایران زندگی کنم با تمام مشکلاتش اما تا این مردم زیاده طلب کم کار، پر ادعای کم مصرف، ادعا در حد غرب و عمل در حد سومالی توی ایرانن، من می دونم برگردم روزی ده ها بار از اخلاق کثیفشون که مثلا یارو راننده هزاران فحش میده به دیگری اما خودش همون کارها رو تکرار میکنه، میمرم و زنده میشم و عذاب میکشیدم. با اینکه الان ایران نیستم و ایران هم سالها حبس کشیدم اما از ترس حکومت نیست که المانم که از ترس مردم ایران فرار کردم."
با وجود همه انتقادات جاری درباره عملکرد حکومت ایران و زندگی درایران، در بحث های این نظرسنجی، دفاع از باقی ماندن در ایران و وطن هم هواداران خاص خودش را دارد. یک نفر نوشته: " ایران سرزمین مقدس منه وطن اینقدر بی ارزش نیست که با خوشی کوچک بفروشیش به خاطر یک وجب خاکش در جنگ چالدران 45000 کشته دادیم. من هیچ وقت دلم نمیاد منو به شکل یک شهروند درجه دو ببینند. ریشه ی من درخاک وطنم هست، وطن سوپر مارکت یاهتل پنج ستاره نیست به خاطرش باید جان داد. اگر بی وطن باشی که ارزشی نداری، درود به سرزمین پاکم که یک لقمه پنیرساده اش به همه ی خوشی های بیگانه می ارزد. اونوقت تو خارج بریم به کشور بیگانه چطوری افتخار کنیم انگارخودمان بچه داریم ولی به بچه ی همسایه افتخارمی کنیم"
با این حال برخی هم انتخاب مخاطبان برای زندگی در سایر کشورها را یک انتخاب در خلاء دانسته اند، مثلا یک نفر نوشته: "تا تمام این کشورها رو ندیده باشی و از فرهنگ و سنت و زبان و غیرش اطلاع نداشته باشی و تابستان و زمستانش رو تجربه نکرده باشی چطوری میتونی انتخاب کنی!"
برخی هم جهان وطنی نگاه کرده اند، مثلا این کامنت: " یه روز مادر بزرگم گفت هر جا دلت خوش بود و آرامش داشتی وطنت همونجاست، این حرف همیشه توی گوشم زنگ میزنه."
اما مدافعان مهاجرت از اینکه در کشورهایی غربی مثل آلمان اقتصاد رقابتی است یا اینکه در دوران سالمندی امنیت اقتصادی بهتری دارند، پوشش بیمه قوی است، استانداردهای زندگی بالاتر است، رفاه بیشتری وجود دارد و امکان یافتن شغل دارند، به عنوان دلایل انتخاب کشورهایی چون کانادا، آمریکا و یا کشورهایی اروپایی و استرالیا برای محل زندگی خویش یاد کرده اند.
+53
رأی دهید
-7
 
0
 
0
 
0
 
قابل توجه کاربران محترم:
توجه کنید که درج رای مثبت به مطالب، به معنی تایید مطلب و یا علاقه به محتوای خبر نیست و طبعا درج رای منفی نیز به معنی عدم علاقه به محتوای خبر نخواهد بود. سیستم شمارش آرا کمک میکند تا مطالب مهمتر، به انتخاب کاربران سایت، از دیگر مطالب مجزا شده و در بخش مطالب داغ ظاهر گردند. ممکن است یک خبر ناگوار از ارزش خبری بالایی برخوردار بوده و صحیح تر آن است که کاربران به این خبر رای مثبت داده تا در بخش خبرهای داغ سایت در معرض دید بینندگان بیشتری قرار گیرد. بنابراین درج رای مثبت و یا منفی به معنای مهم بودن خبر و یا بی اهمیت بودن آن است.
به جمع دنبال‌کنندگان ایرانیان انگلستان در فیس‌بوک بپیوندید:
به جمع دنبال‌کنندگان سایت خبری سرگرمی رایان در فیس‌بوک بپیوندید:
دیدگاه خوانندگان
۴۶
peyvand1969 - تهران، ایران

من هم هر کدوم از گزینه های نظرسنجی رو به ایران ترجیح میدم و از این بابت متاسفم ، اما دلیل من فقط و فقط ناامیدی از بازگشت ارزشهای از دست رفته ایرانی حتی در صد سال آینده است و به زبان ساده تر خصوصیات اخلاقی ایرانیها در حد فاجعه به قهقرا رفته .
1
39
‌سه شنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۷:۰۶
۷۰
ایوان مدائن - فرانکفورت، آلمان
اینجا وطن عرباست، فلسطین ، یمن، لبنان، سوریه، وطن جوانان عراقی که به مشهد میان و با ناموس ایرانی زنا می کنن، اونم بخاطر فقر و بدبختی." - بله دقیقا همینطور است اینجا وطن من بود تا قبل از رسیدن معلولین به قدرت
0
19
‌سه شنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۷:۳۲
۲۶
farahnoush - ساری، ایران
ایران ازاد 
1
10
‌سه شنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۸:۰۶
۲۷
*بی همتا* - برلین، آلمان
باید قبول کنیم . واقعا ایران . جای زندگی نیست . کشوریکه امنیت نداشته باشد . حتی به درب تمام منازل و تا درب ورودی دراپارتمان خانه . با دربهای کشوئی وقفل باشد وحتر درخیابان . موتورسورها کیف میزنند . هوای الوده و نبودن بهداشت در خیابانها امثال سطل اشغال .که مامور بادست انها را خالی ودر کیسه بزرگ ابی میریزد و یا کودکان و جوانانی که پلاستیکها را از سطل بزرگ گوشه خیابان جمع ومیبرد میفروشد وازان پلاستیک مجدد درست میشود . چه تضمینی برای ماندن هست . حیف ایرانم که بدست اشغالگران افتاده
3
17
‌سه شنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۸:۴۳
۲۸
eydad - مونترال، کانادا
از بس این شبکه ها و سایت های مثل من و تو تبلیغ خارج و خارجی رو میکنن ملت خیال میکنن دیگه این ور بهشت برین هست. اینجا هم مشکلات خاص خودش رو داره. نمیگم اینجا بهتر نیست ولی اون چیزی هم که تبلیغ میشه نیست. کاش بمونیم و ایران خودمون رو بسازیم
5
16
‌سه شنبه ۲۶ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۸:۵۶
۶۷
omidvar4 - استکهلم، سوئد
*بی همتا* - برلین، آلمان

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar