onsdag 10 juni 2015

نقاشی‌های بلقیس، سکینه و نرگس، سه خواهر نوجوان افغان در فرهنگ‌سرای ملل +30 رأی دهید -1 ‌چهارشنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۰ ژوئن ۲۰۱۵

نقاشی‌های بلقیس، سکینه و نرگس، سه خواهر نوجوان افغان در فرهنگ‌سرای ملل

شرق : نمایشگاه نقاشی‌های آبستره و انتزاعی سه دختر نوجوان یک کارگر افغان که ساکن گرمدره در استان البرز است، عصر دوشنبه در فرهنگ‌سرای ملل تهران در بوستان قیطریه افتتاح شد و تا بیست و سوم خردادماه ادامه خواهد داشت.
 
به گزارش سایت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، «مریم یگانه»، دبیر هنر مدرسه «نیمه‌شعبان» گرمدره استعداد این سه خواهر نوجوان را کشف‌ کرده است.
 
او گفته است تابلوهای آن ها را ٢٥٠ تا ٥٠٠ هزار تومان، بسته به کیفیت و میزان کاری که برای خلق آن ها صرف شده، قیمت‌گذاری کرده و امیدوار است با فروش این آثار بتواند به وضعیت این خانواده کمک کند.
 
یگانه افزوده است:«مسوولان شهرداری قول داده‌اند تعدادی از تابلوهای مناسبتی نمایشگاه را خریداری کنند که در صورت انجام این کار، کمک بزرگی به این نقاش‌ها خواهد بود.»
 
نقاشی‌های آبستره و انتزاعی «بلقیس» 15 ساله، «سکینه» و «نرگس» ١٤ساله توجه‌ها را به خود جلب کرده است.
 مریم یگانه، دبیر هنر مدرسه محل تحصیل این دختران درباره خواهران «محمدی» به شرق گفته است: «من از سال هفتم مدرسه تا امروز که بلقیس اول دبیرستان است، معلم هنر او بودم. دو سال هم سکینه و نرگس در کلاس من بودند. در همین کلاس‌های درس وقتی از دانش‌آموزان می‌خواستم با محوریت موضوعی خاص نقاشی بکشند، متوجه استعداد ویژه آن ها شدم که کارهای‌ خود را با علاقه و مهارتی خاص خلق می‌کردند. بعد از آن ها خواستم همین موضوعات را روی مقواهای بزرگ‌تر بکشند.»
 
شرق نوشته که پیشنهاد برگزاری نمایشگاه نقاشی را خانم‌معلم برای بار اول به آن ها داده است:«ابتدا باورشان نمی‌شد که نقاشی‌های‌شان آن‌قدر خوب باشند که بتوانند با آن ها نمایشگاه برگزار کنند و به قول خودشان، حتی وقتی به پدر و مادرشان گفتند، فکر نمی‌کردند ماجرا خیلی جدی باشد. اما حالا این نمایشگاه برگزار شده است و نقاشی‌های آن ها چهارسوی یکی از تالارهای اصلی فرهنگ‌سرای ملل در پارک قیطریه تهران را پر کرده و علاقه‌مندان زیادی را برای دیدن‌شان به این فرهنگ‌سرا کشانده است. »
 
 مریم یگانه گفته است: «استعداد این دخترها ستودنی است اما وقتی امسال به من گفتند ممکن است از سال دیگر به‌دلیل شهریه زیاد مدارس نتوانند درس‌ خود را ادامه دهند و شاید تحصیل را رها کنند، به این فکر افتادم کاری کنیم که تا حدودی مشکل‌شان را حل و آن ها را نسبت‌به هنر مشتاق‌تر کند. برهمین‌اساس، به‌دنبال برگزارکردن این نمایشگاه رفتم و خوش‌بختانه به نتیجه رسید.»
 
 بنابراین گزارش، پای برخی از تابلوها تکه‌شعرهایی از برخی شاعران ایرانی مانند «حسین پناهی» و دیگران دیده می‌شود و موضوع هر تابلو به آن شعرها نزدیک است. این شعرها را دبیر هنر مدرسه به این نقاش‌های نوجوان داده و از آن ها خواسته است با الهام از این شعرها، آثاری را خلق کنند. حاصل کار هم شده است نقاشی‌های آبستره و انتزاعی خیره‌کننده که به تصویرسازی تنه می‌زنند و تا حدودی رگه‌های اثرپذیری از آثار برخی هنرمندان صاحب‌نام ایرانی و خارجی را در آن ها می‌توان دید.
 
گزارش شرق می افزاید که یکی از کارها یادآور تابلوی «تداوم حافظه» از آثار معروف «سالوادور دالی»، نقاش سوررئالیست و صاحب‌نام اسپانیایی است. در دو سوی این اثر، دو خط فواره‌مانند آبی ترسیم شده است و از اطراف آن ماهی‌های قرمز پیچ‌وتاب‌خوران به‌سمت بالا می‌روند. در مرکز اثر نیز فضایی به رنگ قهوه‌ای مانند تنه درختی دیده می‌شود که روی آن ساعتی به شکل یک در قرار دارد. این درِ ساعتی، شکل منظمی ندارد و مانند ساعت‌های دالی، انحناهای نامنظمی دارد. شماره‌ها و اعداد ساعت هم در پایین آن ریخته شده است. در بقیه آثار هر سه خواهر هم می‌توان رگه‌های این نگاه انتزاعی را دید.

 یکی دیگر از آثاری که در این نمایشگاه جلب توجه می‌کند، تابلویی است با نام «نوروز»، اثر بلقیس، خواهر بزرگ‌تر. در این تابلوی انتزاعی که رنگ‌های زرد، سبز، قرمز و آبی آن از دور جلب توجه می‌کند، نمادهای مختلف سفره هفت‌سین به‌شکلی هنرمندانه در این تابلو کنار هم چیده شده‌اند؛ اثری که رنگارنگی و جزییاتش یادآور تابلوهای «پل کله»، نقاش سوررئالیست سوییسی-آلمانی است. بلقیس درباره این اثر با خنده می‌گوید: «کشیدن این تابلو، مدادرنگی‌هایم را تمام کرد از بس که رنگ برد.»
 
خبرنگار شرق از آن ها ‌پرسیده است چه قدر با هنرمندان نقاش معروف دنیا و آثار آن ها آشنا هستید، پاسخ هر سه نفر«هیچ» بوده است.
 بلقیس، سکینه و نرگس دختران یک کارگر افغان ساکن گرمدره در استان البرز هستند. پدرشان در یک کارگاه مجسمه‌سازی کار می‌کند و اصالتا اهل ولایت «دایکندی» افغانستان هستند. 12 سال پیش، وقتی این دختران دو و سه ساله بودند، به ایران آمدند. به‌گفته سکینه، خواهر کوچک‌تر، پدرشان هم در گذشته دستی در هنر داشته است: «پدرم چند روز پیش یک انار برایم نقاشی کرد که بسیار زیبا بود اما در حقیقت، سال‌ها است به‌دلیل مشغله کاری، نقاشی نمی‌کشد.»
+30
رأی دهید
-1
 
1
 
0
 

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar