اکثر زنان خسته از جنگ و روبرو با سختی های اقتصادی پس از داشتن دو فرزند عقیم شدن را برگزیدند و روند رشد جمعیت متوقف شد.
«محبت نیوز» – مهرماه سال ۱۳۹۱ سیدعلی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی در سفر شهر بجنورد در استان خراسان شمالی تأکید کرد یکی از خطاهایی که در اواسط دهه هفتاد انجام شد، ادامه سیاست کنترل جمعیت بوده که این اشتباه باید جبران شود.
او مسئولین کشور و حتی خودش را در این اشتباه سهیم دانست و گفت که باید از خداوند طلب عفو کنند. درآن زمان تبلیغات گستردهای برای فرزندآوری از طریق صدا و سیما و دولت محمود احمدینژاد آغاز شد که بستههای تشویقی مختلف از جمله مرخصیهای طولانی مدت پس از زایمان، پرداخت یک میلیون وجه به ازای تولد هر فرزند و خیلی امتیازات دیگر شامل آن میشد که البته کمتر از یک سال بعد به علت کم بود بودجه اجرای آن بی سر و صدا لغو شد.
اما همانقدر که دولت وقت به دلیل بیپولی سر وعدههایش نماند، مردم هم با کیسه خالی میلی به بچهدار شدن از خود نشان نداند. حالا بعد از سه سال گزارشها حکایت دیگری از جمعیت ایران دارد.
نشریه استرالیایی «گیزمودو» ایران را یکی از «آینده نگرترین» کشورهای جهان توصیف کرده و شواهدی را عنوان کرده که نشان می دهد در کشور نرخ رشد جمعیت کاهش یافته است.
در مقدمه این گزارش آمده در ایران، در جریان جنگ هشت ساله با عراق، آیتالله خمینی خواهان وضع مقررات جدیدی شد که زنان را به داشتن فرزندان زیاد برای ساختن “ارتش ۲۰ میلیونی” ترغیب می کرد. در نتیجه، جمعیت کشور از ۳۷ میلیون نفر در ۱۹۷۹، به ۵۰ میلیوننفر در ۱۹۸۶ رسید.
آلن ویز من، روزنامه نگار، این تحول را «بالاترین نرخ رشد جمعیت که جهان تا کنون دیده است» توصیف کرد. او در کتاب اخیر خود با عنوان “شمارش معکوس” به تصمیم مدیران ایران بعد از این رویداد اشاره می کند و می گوید در اواخر دهه میلادی۸۰، کارمندان سازمان برنامه و بودجه ایران متوجه شدند کشور بسوی بحران اقتصادی عمده ای پیش می رود و رشد جمعیت از ظرفیت منابع آن فراتر خواهد رفت.
اما بعد از یک سلسله جلسات محرمانه با آیت الله، گروهی از کارشناسان جمعیت، متخصصین بودجه و وزیر بهداشت توانستند او را متقاعد کنند لازم است کاری، و هرچه سریعتر، انجام گیرد.
آنها نیاز داشتند جمعیت کشور به سطوح قابل اداره برگردد. بنابراین، پس از پایان جنگ، آیت الله موافقت کرد وزارت بهداشت برنامه تنظیم خانواده را تدوین کند و به اجرا بگذارد.
برنامه با شعار «یک فرزند خوب است، دو فرزند کافی است» آغازشد. وعاظ در مساجد در باره آن سخن گفتند. وزارت بهداشت صدها درمانگاه تنظیم خانواده تاسیس کرد، کارمندان وزارتخانه که بسیاری زن بودند به شهرها و حتی روستاها فرستاده شدند. آنها یک ماموریت داشتند، وسائل جلوگیری از بارداری را برای هرکسی که میخواست فراهم آورند؛ از کاندوم تا عقیم سازی.
اجباری در کار نبود، نه در استفاده از وسائل و نه محدود ساختن تعداد فرزندان. اما اکثر زنان خسته از جنگ و روبرو با سختیهای اقتصادی پس از داشتن دو فرزند عقیم شدن را برگزیدند و روند رشد جمعیت متوقف شد.
نویسنده در پایان نوشته میافزاید نمیدانیم در آینده چه اتفاق میافتد اما ما شواهدی داریم که در یک نسل، کشوری بزرگ و مذهبی مانند ایران قادر شد نرخ رشد جمعیت را پائین بیاورد.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar