روزنامه های تهران؛ کشف راز پنهان دو میلیارد دلار

مسعود بهنودروزنامه‌نگار

• 4 ساعت پیش

هم‌رسانی

روزنامه های امروز صبح تهران، سه شنبه هفتم اردیبهشت در صفحات اول خود از ادعاهای غلامعلی حدادعادل و پاسخ اصلاح طلبان به وی و بی اعتبار خواندن ادعاهای وی نوشته اند که دولت را متهم به دخالت در دوره اول انتخابات مجلس کرده بود که حدادعادل و همفکرانش در آن کرسی خود را از دست دادند.

مجادله رسانه های دو جناح سیاسی بر سر مسبب سرمایه گذاری دو میلیارد دلاری ایران در ایالات متحده آمریکا که اینک گمان می رود صرف پرداخت غرامت شاکیان پرونده های علیه جمهوری اسلامی خواهد شد، امروز هم ادامه یافته و در عین حال گفتگو بر سر برجام و تمایلات ضد امریکایی اصولگرایان همچنان دنبال شده است.

کپی رایت تصویرQanoon

Image captionکارتون مهدی عزیزی، بی قانون

پنهانکاری دو میلیارد دلاری

کامبیز نوروزی در مقاله ای در شرق با مطرح کردن پرسش هایی که در چند روز گذشته درباره علت وجود سرمایه های ایران در بانک های آمریکایی که اینک با خطر برداشت به حکم دادگاه های آن کشور روبرو شده نوشته:راه دانستن پاسخ این سؤال سخت نیست. معمولا مقررات و عرف اداری چنان است که اکثر قریب‌به‌اتفاق مسائل و کارها به شکل مکتوب در مکاتبات اداری مطرح شده و به جریان می‌افتد و هر موضوع و مسئله‌ای پرونده‌ای منظم یا تقریبا منظم دارد. و همه چیز ثبت است.

به نظر این حقوقدان: مسلما در چنین پرونده‌ای سیر اداری موضوع، نظرات کارشناسی، تصمیمات مختلف و نهایتا فهرستی از اقدامات انجام‌شده و دلایل، مستندات و نتایج آن به‌راحتی قابل‌رؤیت است. این سابقه به سهولت و روشنی می‌تواند مشخص کند آنچه انجام شده چه بوده، چه دلایلی داشته و چه اندازه مستند، مستدل و منطقی بوده یا نبوده ‌است؟ بنابراین اگر قصور یا تقصیری رخ داده که بر اثر آن دو میلیارد دلار از دارایی ایران به‌ ناحق در آمریکا بلوکه شده، مسئولیت آن متوجه چه فرد یا افرادی است؟

مقاله شرق به این جا رسیده که: این بررسی باید توسط مقامات مسئول انجام شود و نتیجه آن به‌سرعت به افکار عمومی گزارش شود تا به این مجادله پایان داده شود. آثار سنت پنهان‌کاری ساخت بوروکراتیک و تکنوکراتیک دولت در ایران، غیر از اینکه ملت را از حق نظارت به‌عنوان لازمه حق حاکمیت ملی محروم می‌کند، گاهی این‌چنین گریبان همین ساختار را هم می‌گیرد.

محمد صفری در سرمقاله روزنامه سیاست روز پرسیده: آیا موضوع مهم و اصلی ماجرای ۲ میلیارد دلاری که آمریکایی‌ها دستبرد زده‌اند، دولت قبلی است یا دولت قبل تر از آن یا اینکه دولت کنونی؟ و در پاسخ نوشته: در شرایطی که وجود دارد، انتقام گیری و تشدید اختلافات آن هم بر سر موضوع مهمی مثل صدور حکم دادگاه آمریکا علیه ایران و برداشت ۲ میلیارد دلار از دارایی‌های کشورمان نباید در لابه لای اختلافات کم‌ارزش سرگرم‌کننده، به حاشیه رانده شود.

نویسنده این روزنامه اصولگرا از زاویه ای دیگر به مخالفت با تصمیم دیوان عالی کشور آمریکا پرداخته و نوشته: دستبرد ۲ میلیارد دلاری به اموال ایران با معاهده ۱۹۵۵ آنها با ایران در تناقض است. عهدنامه مودت اقتصادی میان ایران و آمریکا که در سال ۱۹۵۵ بین دو کشور منعقد شده همچنان دارای اعتبار است و می‌توان به آن با قوت استناد کرد. ایران با استناد به این معاهده می‌تواند شکایت خود را به دیوان بین‌المللی دادگستری ارجاع دهد و خواهان احقاق حقوق خود شود. پیگیری حقوقی بین‌المللی اکنون بهترین و مناسب‌ترین کاری است که دولت باید در پی آن باشد نه اینکه در داخل دوطرف همدیگر را به قصور و تقصیر متهم کنند.

سیاست روز به روزنامه های همفکر خود هشدار داده: مچ‌گیری و تخریب اکنون به خاطر شرایط حساسی که در منطقه حاکم گشته، فضای نقد غیرمنصفانه و غیرعادلانه را افزایش می‌دهد. آقای جهانگیری هم باید متوجه باشد که کسی به خاطر اینکه ۲ میلیارد دلار در زمان این دولت از سوی آمریکایی‌ها دزدیده شده ذوق زده نیست. ۲ میلیارد دلار مبلغ کمی نیست که کسی به خاطر مقصر دانستن دولت کنونی ذوق زده شود. با یک حساب سرانگشتی و تبدیل ۲ میلیارد دلار به ریال رقمی معادل ۶ هزار میلیارد تومان به دست می‌آید که معادل دو ماه یارانه همه مردم ایران است.

ابتکار در سرمقاله خود نوشته: مخالفان دولت روحانی وقایع را چنان تحریف و بازتحریف می کنند و آنقدر تبلیغ و ترویج می کنند که تشخیص راست از دروغ، سره از ناسره و حق از باطل به بیراهه کشیده شده است. نمونه اخیر این تحاریف رای دیوان عالی آمریکا در مورد برداشت دو میلیارد دلاری از پول های بلوکه شدن ایران در ایالات متحده است. درست است که آمریکا و اقدامات خصمانه اش در هر دوره ای بدون تفاوت دولت ها ادامه دارد، اما مخالفان از ابتدای این حکم چنان تبلیغات و رسوایی علیه دولت به بار آوردند که بیشتر به نظر می رسد یا اطلاعی از واقعیت ندارند یا دانسته برای پنهان ماندن واقعیت تلاش می کنند.

به نوشته این مقاله: هر کجا سرک می کشیم و در هر حوزه ای که ورود می کنیم از نفت و بنزین و یارانه و خودرو و مجتمع های تجاری و مالی، مسکونی و کشاورزی و بازار گرفته تا اموال ایران در بانک ها و تجارت خارجی و دور زدن تحریم ها و درآمدهای کشور، ردپای مسئولان دولت قبل دیده می شود و جالب اینکه موافقان آن سینه را سپر کرده و نه تنها از وی حمایت می کنند، بلکه همه تقصیر ها را به گردن دولت بعد از او می اندازند و اگر راه و جا داشته باشد به دولت قبل از احمدی نژاد ارجاع می دهند.

ابتکار در نهایت نوشته: مصادره اموال ایران در آمریکا در زمان دولت روحانی بهانه را دست مخالفان داد تا این بار از کم کاری دولت در این ضبط و مصادره شروع به شایعه پراکنی کنند، غافل از اینکه آنچه امروز اتفاق افتاد نتیجه کم کاری و اشتباهات فاحش دولت قبل بوده که اتفاقا منتقدان امروز دولت حامیان دیروز دولت خطا کار گذشته بودند.

گام‌های دولت برای پس گرفتن ۲ میلیارد دلار

ابراهیم بهشتی در سرمقاله روزنامه ایران از مواضع دولتمردان حکایت از عزم قوه مجریه برای بازپس‌گیری دارایی‌های مصادره شده ایران در امریکا براساس رأی اخیر دیوان عالی این کشور دارد. در پی اعلام این خبر اگرچه جبهه منتقدان دولت آن را مصداق نقض برجام خوانده و هجمه‌های خود به سمت دولت را شدت بخشیدند، اما توضیحات رئیس کل بانک مرکزی روشن کرد که بی توجهی مسئولان دولت قبل و سرمایه‌گذاری در «سیتی بانک» امریکا زمینه را فراهم کرده است.

نویسنده توضیح معاون اول رییس جمهوری را تکرار کرده که دولت همه ابزار خود برای پس گرفتن اصل پول و سود آن را به کار خواهد گرفت. با گذشت چند روز از مصادره دارایی‌های ایران، به نظر می‌رسد وعده معاون اول رئیس جمهوری در مسیر عملیاتی شدن قرار گرفته است.

در ادامه مقاله ایران آمده: مشاور ارشد رئیس جمهوری با انتقاد از عملکرد مجلس در این زمینه گفت: «باید سؤال شود چرا از آن زمان تا امروز ما نظارتی از سوی مجلس نداشته‌ایم. این افرادی که امروز کمیسیون برجام تشکیل داده‌اند، آن روز کجا بودند؟ در طول دوره احمدی‌نژاد، بی‌تدبیری‌های زیادی رخ داد که مسأله توقیف دو میلیارد دلار دارایی ایران در امریکا تنها یک مورد آن است، تصریح کرد: این اقدام دولت قبل تخلف مشخص از قانون محسوب می‌شود و باید قوه قضائیه به این مسأله ورود کند. کسانی ۸ سال به اقتصاد، صنعت و تجارت کشور لطمه وارد کردند و امروز ادعا می‌کنند دولت موفق عمل نکرده و به طرف خارجی امتیاز داده است و اکنون دستاوردی نصیب ایران نشده است.

کپی رایت تصویرشهروند

Image captionکارتون احسان گنجی، شهروند

دنیای دیوانه دیوانه دیوانه

شهرام شهید‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی در ستون طنز شهروند نوشته: فقط فیلم‌های ترسناک نیست که آدم را می‌ترساند. ترسی که بعضی کارها و حرف‌ها به جان آدم می‌اندازد فیلم جن‌گیر و طالع نحس نمی‌اندازد. نمونه‌اش هم حرف‌های اخیر یک نماینده مجلس است؛ یعنی اصلا فکر نمی‌کردم شنیدن دو واژه «دولت وقت» این‌قدر هول‌انگیز باشد؛ اما وقتی او در واکنش به حمله دولت روحانی به دولت نهم و دهم گفت دولتی‌ها باید بگردند بهانه جدیدی پیدا کنند، چون «دولت قبل» شاید تا چند ماه دیگر بشود «دولت وقت»!

طنزنویس شهروند افزوده:با این گمان که ممکن است روزی دولت قبلی این کشور تبدیل شود به دولت وقت تازه فهمیدم با ترسناک‌ترین پدیده جهان روبه‌رو هستم؛ یعنی ددم واااای بدتر از این هم می‌شود؟

ترامپ و هیلاری یکی هستند

حسین شمسیان در یادداشت روز کیهان درباره انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و مطرح شدن نام ایران در آن نوشته:

آنها می‌خواهند با موضوع ایران، به زعم خودشان به جهانیان درس عبرت بدهند. بگویند که ایران مقتدر، پس از سی و هفت سال ایستادگی، ناچار به مذاکره با ما شد. مقاماتش یکی پس از دیگر به آمریکا می‌آیند، به ما اصرار می‌کنند که اندکی گشایش ایجاد کنید و ما، در عوض در روز روشن دو میلیارد دلار از جیب آنها می‌زنیم و بازهم آنها چیزی نمی‌گویند. این فرجام هرکسی است که در مقابل ما بایستد! آیا این درس دادن به جهانیان نیست؟

به نظر نویسنده این یادداشت: اینجاست که نامزدهای انتخاباتی آمریکا، مسابقه بد‌گویی می‌گذارند. چون همان امپراتوری خبری به مردم آمریکا اینگونه مخابره کرده که ما در آستانه پیروزی بر یک حریف کهن و قدیمی هستیم! پس هرکس می‌کوشد مدال خیالی این فتح را به سینه خود بزند! اینجا تفاوتی بین جمهوری‌خواه و دموکرات نیست! مهم بازگرداندن هژمونی آمریکا در افکار عمومی و القاء توهم دست بالا داشتن است. آنها البته ناشیانه کار نمی‌کنند.

کیهان از این جا به انتخابات آینده ریاست جمهوری ایران رسیده و نوشته اگر در آمریکا عده‌ای، می‌کوشند با قلدری و عربده‌کشی، از اهرم ایران برای رای‌آوری استفاده کنند، در ایران برخی می‌کوشند با سنجاق شدن به گوشه کراوات آمریکایی‌ها، سرنوشت انتخابات را رقم بزنند! از سخنان وزیر امور خارجه در شورای روابط خارجی آمریکا، حرفهای ایام اخیر برخی دیگر که بگذریم برخی مسئولان دولتی، مستقیما از لزوم مذاکرات جدید با آمریکا سخن می‌گویند تا بوسیله آن، مشکلات کشور حل شود و برخی دیگر، پالس انتخاباتی برای دموکرات‌ها می‌فرستند.

می‌بینید که تاثیر انتخابات آمریکا بر انتخابات ایران، از چه جنسی است و برخی چه راهی را دنبال می‌کنند. آنها در ظاهر حرف منطقی‌ای هم می‌زنند! می‌گویند با این وضع تحریم‌ها کاری نمی‌شود کرد و باید با آمریکا کنار آمد! این ترجمه همان حرف آمریکایی‌هاست که می‌خواهند به دنیا دیکته کنند که هرکه با ما نیست، حق ادامه حیات را از او می‌گیریم.

برای آمریکا دولتهای ایران یکی است

عبدالله گنجی در سرمقاله روزنامه جوان نوشته: بسیاری بر این باورند که استمرار دولت و تفکر رئیس‌جمهور مستقر در تصمیمات غرب مؤثر است و در بدترین حالت بین بد و بدتر، دولت روحانی را بد می‌دانند و در بهترین حالت بین مواضع ایشان و ماهیت حقیقی نظام فاصله می‌بینند. اما وقتی به عدم تحقق تعهدات امریکا در برجام می‌نگریم، نمی‌توانیم این مسئله را با فرض مذکور چفت و بست نماییم.

مدیر مسوول روزنامه سپاه پاسداران نوشته: چندی پیش تحلیلی شنیدیم که اگر غرب گشایشی را رقم بزند بدین معناست که علاقه‌مند به استمرار دولت مستقر است و اگر از انجام تعهدات و گشایش سر باز زند معنی‌اش این است که مردم به سراغ احمدی‌نژاد بروند. اما از مواضع امریکا نسبت به دولت‌های ۲۷ ساله گذشته نمی‌توان این مسئله را با قطعیت تحلیل و قضاوت نمود.

جوان یادآور شده: همه دولت‌های ۲۷ ساله گذشته علناً یا پنهان به دنبال مذاکره با امریکا هم بوده‌اند. پس باید گیر برجام را چگونه بفهمیم و تحلیل دقیق‌تر کدام است؟ حقیقت ماجرا این است: تا زمانی که جمهوری اسلامی بر ماهیت حقیقی و آرمان‌های اصلی و اولیه انقلاب اصرار داشته باشد، غرب برای پیشگیری از فربه شدن یک ایران متمایز و مستقل تلاش خواهد کرد. ساده‌اندیشی نیست که غرب با توسعه و پیشرفت یک ایران انقلابی موافق باشد؟ بنابراین تا بر ماهیت حقیقی نظام تأکید شود و تا زمانی که صهیونیست‌ها به رسمیت شناخته نشوند، از سوی غرب هیچ حرکتی که ایران را تقویت و قوی کند، اتفاق نخواهد افتاد.

مخالفت با برجام برای چه؟

فتح الله آملی در مقاله ای در روزنامه اطلاعات ضمن یادآوری سخن وزیر خارجه که گفته خطاب به منتقدان گفته بود توافق هسته‌ای اگر ده باشد یا بیست یا نود به هر حال هر چه که باشد و هر ظرفیتی که ایجاد کند اگر از آن بهره ببریم باز سود کرده‌‌ایم و اگر آن‌را از بین ببریم همان سهم به تعبیر شما اندک از منافع کسب شده نیز نابود خواهد شد؛ پس بهتر است از آن استفاده کنیم نوشته منظور وزیر این بود که ما در اردوگاه داخلی کشور باید اجماع ملی داشته باشیم تا از امکان ایجاد شده هر چه که هست بیشترین بهره را ببریم. این سخن سخن درستی است.

نویسنده این مقاله با اشاره به این واقعیت که برجام نتیجه تصمیم نظام بوده است نوشته: حل پرونده هسته‌ای که هر روز پیچیده‌تر و سخت‌تر می‌شد ضرورتی ملی و همگانی شده. اما این روزها با کمال تأسف می‌بینیم که یک تصمیم و اراده جمعی نظام اسلامی حتی در جریان مبارزات انتخاباتی و دعواهای حزبی هم وجه‌المصالحه قرار می‌گیرد که چنین رویکردی نمی‌تواند نسبتی با منافع ملی و یا منافع انقلاب که به تعبیر حقیر هرگز نباید در عرض هم تفسیر شوند داشته باشد.

مقاله اطلاعات به این جا رسیده که اگر از این توافق، هرچه که هست با هوشیاری و هوشمندی خوب استفاده کنیم و از تمامی ظرفیت‌هایی که می‌توان از جانب آن راهی پیشرفت و حل مشکلات کشور ایجاد کرد حداکثر استفاده را ببریم به مردم خدمت کرده‌ایم اما هیچ دانستن آن و با این فرض کوبیدن طرف مقابل و تخطئه او چه نفعی برای کشور دارد؟ آیا هدف این است که با هیچ نامیدن نتایج توافق هسته‌ای و ناکارآمد و بی‌لیاقت نامیدن دولتی که آن‌را دولت خود نمی‌دانند او را از سریر قدرت به زیر بکشند تا خود سکان کشتی به دست بگیرند؟

چرا بعد از دو ماه؟

کپی رایت تصویراعتماد

Image captionکارتون جواد تکجو، اعتماد

روزنامه های امروز صبح سخنان غلامعلی حداد عادل نماینده مجلس که از ورود به مجلس آینده بازمانده را منعکس کرده اند که دولت را متهم کرده که در انتخابات مجلس دست داشته و در عین حال پیروزی هواداران دولت را تمام کرسی های تهران را به تسخیر خود در آورده اند با تفاوت ناچنز خوانده است.

وقایع اتفاقیه در گزارش اصلی خود نوشته: هر چند این صحبت‌های حداد عادل، اتهامات بزرگی است که به دولت نسبت می‌دهد اما مرتضی الویری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب معتقد است با‌توجه به زمانی که از برگزاری دور اول انتخابات می‌گذرد، نمی‌توان به آن اعتنایی کرد. الویری در گفت‌وگو با «وقایع اتفاقیه» می‌گوید: «اگر ایرادی به برگزاری انتخابات بود، چرا حالا بعد از گذشت دو ماه از دور اول انتخابات مطرح می‌شود. اگر این صحبت‌های مستند بود، آقای حداد عادل باید قبل از آنکه شورای نگهبان انتخابات را تأیید کند، آنها را ارائه می‌کرد.»

این روزنامه در نهایت افزوده: با‌ این‌ حال اتهامات سرلیست شکست‌خورده اصول‌گرایان به دولت، فارغ از آنکه ناشی از رویکردهای سیاسی و جناحی در واکنش به نتیجه انتخابات هفتم اسفند و موضع‌گیری علیه دولت باشد، می‌تواند نشانه زیر سؤال‌بردن عملکرد دستگاه‌های نظارتی و شورای نگهبان باشد؛ چرا‌که پس از تأیید انتخابات از سوی شورای نگهبان و به فاصله دو ماه از برگزاری انتخابات مجلس دهم، طرح این مسائل بدون‌شک می‌تواند فضای جامعه را در آستانه دور دوم انتخابات مجلس ملتهب کند.

اعتیاد بلای قرن

علی محقق در سرمقاله ابتکار نوشته چند روزی است که ماجرای شکنجه های عجیب و غریب زن بی پناهی به نام اعظم و دو دخترش توسط شوهری شیشه ای در رسانه‌ها و شبکه های اجتماعی به صورتی گسترده مطرح شده است. همزمان مدتی است که فیلم سینمایی ابد و یک روز در سینماهای کشور در حال اکران است. «شیشه» و «اعتیاد» وجه مشترک ماجرای تلخ اما واقعی اعظم و دخترانش و آدمهای غیر واقعی این فیلم است.

به نوشته این مقاله: اعتیاد به ویژه شیشه هر سیاهی و مصیبتی را ممکن می کند؛ می گویید نه؟ داستان زندگی اعظم و شوهر شکنجه گر شیشه‌ای‌ش را دوباره بخوانید و یا به صورت تصادفی همین الان صفحه حوادث یک روزنامه را مروز کنید.

با مرور ماجرای شکنجه‌هایی که بر اعظم و دخترانش رفته می توان کلکسیونی از انواع دردها و ناهنجاری‌های اجتماعی را ردیف کرد: اعتیاد، فقر، بی کاری، خشونت علیه زنان، کودک آزاری، خشونت خانوادگی، روان پریشی، عصبیت، بدخلقی، ناآرامی، افسردگی، بی اعتمادی، فروپاشی ارکان خانواده و …

ابتکار در نهایت نوشته: واکاوی مجموعه این آسیب ها اما نشان می دهد که همگی معلول‌ یک معلول بزرگ به نام اعتیاد و البته اعتیاد به شیشه است و چرایی رواج این اعتیاد همان علت بزرگ است که انگار کسی نمی‌خواهد آن را کشف کند. شیشه به عنوان یک مخدرشیمیایی و تقریبا جدید در یک دهه اخیر سرتاسر جغرافیای ایران را به خود درگیر کرده است. علیرغم نوپدید بودن اعتیاد به شیشه، آنچنان که باید ابعاد و عوارض آن و یافتن راههایی برای پیشگیری و ریشه کنی آن جدی گرفته نشد.

این کشور به کودکان زیر ۲۵ سال توصیه نمی‌شود

کپی رایت تصویرVaghayEtefaghie

Image captionکارتون سلمان طاهری، وقایع اتفاقیه

آید‌‌‌‌‌‌ین سیارسریع در صفحه طنز بی قانون نوشته: ظاهرا در این یکی دو ماه اخیر دوز خشونت اخبار بالا رفته و شما الان صفحات روزنامه رو نگاه کنی نمی‌تونی تشخیص بدی این صفحه ورزشیه، سیاسیه، اقتصادیه یا حوادث. بر فرض یک صفحه‌ای رو باز می‌کنی می‌بینی یه سری آدم با سر شکسته و خونی تو تصویر حاضرن. میگی خب این حوادثه، برم صفحه بعدی. ولی ورزشی بوده و اون سر شکسته‌ها هم تماشاگرها و بازیکنا و لیدر و مدیرفنی بودن بعد از بازی. یه صفحه دیگه رو باز می‌کنی می‌بینی کلیه راست یه بنده خدا رو درآوردن گرفتن دستشون دارن بازی می‌کنن.

به نوشته این طنزنویس:حالا اینها غیر از خشونت‌های کلامی است که هر روز در صفحات مجازی می‌بینیم. همین الان که بنده دارم این ستون رو می‌نویسم مصاحبه یکی از بازیگران خوب زن کشور منتشر شده که میگه: بیشتر فحش‌هایی که در اینستاگرام می‌خورم بخاطر چهره‌ام است، می‌گویند چرا چهره‌ات را عمل نمی‌کنی؟

و در نهایت بی قانون نوشته: در زمینه فحاشی اینستاگرامی در حال فتح قله‌های بیشتری هستیم. «چرا عمل نمی کنی زشت؟»، «عمل کردی فکر کردی خوشگلی داف پلاستیکی؟»، «چرا حرف نمی‌زنی؟»، «چقدر حرف می‌زنی خفه شو دیگه»، «چرا این بی شعور پایینی رو بلاک نکردی؟»، «چرا نصف شب پست میذاری؟ مگه نمی‌بینی خوابیم؟» ... مسئولان هم الحق والانصاف در مقابل خشونت هوشمندانه عمل می‌کنن. اول سر تکون میدن و تاسف می‌خورن، بعد عصبانی میشن و فیلتر می‌کنن و می‌گیرن و می‌برن و اعمال قانون می‌کنن. هیچکس هم نمی‌پرسه اصلا چی شد که اینجوری شد! خیلی هم عالی.

هم‌رسانی چگونه می‌توانید این مطلب را به دیگران برسانید