چرا خشونت علیه زنان مسألهای جهانی است؟
بیست و پنجم نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان است. فعالان حقوق زنان از سال ۱۹۸۱ میلادی روز ۲۵ نوامبر را برای گرامی داشت مبارزه با خشونت علیه زنان برگزیده اند. از سال ۱۹۹۹، سازمان ملل متحد، روز جهانی منع خشونت علیه زنان را فرصتی برای دولت ها، سازمان های بین المللی و مؤسسه های غیردولتی می داند تا از آن برای افزایش آگاهی عمومی و آموزش استفاده کنند. با وجود آنکه در بیشتر کشورهای جهان قوانین منع خشونت تصویب شده است، اما همچنان آمارها نشان می دهد ۳۵ درصد زنان خشونت را تجربه کرده اند. این رقم در برخی کشورها به ۷۰درصد می رسد. مطابق آمار سازمان ملل متحد، ازهر سه زن در سراسر دنیا یک زن خشونت جنسی و جسمی را تجربه کرده است.
پیشتراز روز جهانی منع خشونت علیه زنان، هشتگ «me too» در فضای مجازی به راه افتاد، زنان در سراسر جهان از تجربه های خشونت علیه خود نوشتند که هر کدام ازآنها حداقل یک بار در طول زندگی خود، این خشونت را تجربه کرده اند. این جنبش مجازی نه تنها در فضای خارج ا زرسانه های ایران، بلکه در میان کاربران ایرانی هم با استقبال زیادی مواجه شد. بسیاری از زنان ایرانی، با به کار بردن هشتگ «من هم» یاد آوری کردند که در طول زندگی خود حداقل یکبار خشونت را تجربه کرده اند. فراگیر شدن این هشتگ، نشان از فراگیر بودن خشونت علیه زنان در سراسر دنیا است، که همه زنان فارغ از محل زندگی، نژاد و ملیت خود قربانی نوعی از خشونت بوده اند.
چرا خشونت پدیده ای جهانی است؟
۴۳ درصد زنان در ۲۸ کشورِاروپایی، خشونت را تجربه کرده اند. از هر سه زن استرالیایی یکی تجربه خشونت فیزیکی داشته است. رقم بالای تجربه خشونت های علیه زنان مخصوصا در کشورهای اروپایی و پیشرفته، روایت این مسأله است که پدیده خشونت به شکل سیستماتیک و یک الگوی مسلط در تمام جهان وجود دارد. این الگو صرفا به دلیل باورهای مذهبی و یا سنتی نیست، بلکه تحت تاثیرآموزشهایی است که به صورت جهان شمول علیه زنان از گذشته تابه امروز وجود داشته و دارد و از نسلی به نسلی دیگر منتقل می شود.
برخی مسأله الگوی موجود خشونت علیه زنان از سوی مردان را به نوعی طبیعت مردانه می دانند که ذاتا مردان، با احساس برتری جویی می توانند خشونت بیشتری علیه زنان اعمال کنند. این باور، یعنی الگوی قدرت طلبی ،که به طور ذاتی در مردان وجود دارد، مانع از پذیرش آموزشهای لازم به مردان می شود. کلیشه های کلی قدرت در کلیه جوامع، در واقع باورِحس برتری در مردان را به شدت تقویت می کند. اما نگاه ذات گرایانه به برتری جویی مردان موجب می شود که نتوان به صورت تاثیر گذار آموزشهای لازم را از کودکی به پسران داد. رفتارِ خشن پسران به عنوان یک رفتار برتری جویانه و غیرقابل تغییر، تعریف می شود.
نتیجتا تقویت کلیشه های جنسیتی حتی در کشورهای اروپایی و مدرن، پدیده خشونت علیه زنان را به صورت الگویی جهانی تبدیل کرده است. در واقع می توان گفت مهمترین عامل جهانی شدن خشونت علیه زنان، تقویت رفتار کلیشه ای مردان و پرورش کلیشه ها در دنیای امروز به طرق مختلف است.
بیشتر بخوانید:
برای مثال، تولید کننده های اسباب بازی که همچنان کلیشه ها را به صورت جهانی تقویت می کنند و به کلیشه های موجود میان دختر و پسر دامن می زنند. تم های بازی در بازارهای جهانی برای پسران عموما تم هایی خشن است که به نوعی تمایل به تقویت میل به قدرت و خشونت در پسران از همان کودکی دارد. اینها تنها نمونه های کوچکی از معیارهای تقویت خشونت جهانی علیه زنان در دنیای امروز است. می توان گفت با وجود تلاش های جهانی و تصویب قوانین برای بهتر شدن خشونت علیه زنان، اما ساختار کلیشه ای از کودکی در میان اکثریت پسران مطابق یک الگوی جهانی خاص تقویت می شود.
راهکارهای متفاوت برخورد با خشونت در ایران وسایر کشورها چیست
با وجود خشونت حاضر علیه زنان در دنیا ی امروز، اما در بیشتر کشورهای جهان قوانین خاصی برای رفع هرچه بیشتر این خشونت ها وضع شده است. در استرالیا، سازمان های مختلف فعال در حوزه زنان و ان جی اوهای مربوط به زنان درخصوص کاهش خشونت علیه زنان با دولت همکاری می کنند. درکشورهای اروپایی، قوانین حمایت از زنان در برابر خشونت ربطی به جایگاه اجتماعی افراد ندارد، دست ِکم ۱۱۹ کشور جهان قانونی ضد خشونت خانگی به تصویب رساندهاند.
۱۲۵ کشور درباره آزار جنسی قانون دارند و ۵۲ کشوردرباره تجاوز زناشویی قانون تصویب کردهاند. کنوانسیون شورای اروپا در مورد پیشگیری و مقابله با خشونت علیه زنان و خشونت خانگی که اخیراً با تصویب پانزده دولت عضو شورای اروپا لازمالاجرا شدهاست، دارای مکانیسمهای نسبتاً پیشرفته برای اتخاذ اقدامات پیشگیرانه برای مقابله با ارتکاب خشونت علیه زنان و دختران است. این در حالی است که در چارچوب شورای اروپا، کنوانسیون مقابله با خشونت علیه زنان و خشونت خانگی به تصویب رسیده که اخیراً نیز لازمالاجرا شده است.
اما در ایران لایحه تأمین امنیت خشونت علیه زنان همچنان در هزارتوی دولت و مجلس ایران مانده است و هنوز هیچ قانون کارآمدی دراین خصوص، به سرانجام نرسیده است. جدا از این مسأله، زمینه های کمک به زنان قربانیان خشونت، از هر نوعی، همچنان برای زنان فراهم نیست. برای مثال در استرالیا، پناهگاه هایی برای حمایت از زنان قربانی خشونت وجود دارد. زنان می توانند به این پناه گاهها، پناه ببرند و پلیس به شدت در مورد مسأله خشونت های خانگی حساس است و جدا ازحمایت دولت، زنان آسیب دیده حمایت نهادهای غیردولتی را هم دارند.
متاسفانه زنان قربانی خشونت در ایران نه تنها از این امکانات برخوردار نیستند، بلکه به دلیل عدم حمایت های قانونی بسیاری از زنان هم مجبورند هر کدام به نوعی خشونت های خانگی را تحمل کنند. همچنین بسیاری از زنان و مردان در ایران، آموزش کافی در خصوص خشونت را ندارند. بسیاری از مصادیق خشونتهای خانگی، جنسی و روانی در فرهنگ ایرانی تعریف شده نیست. بحران های اجتماعی در ایران، عدم منابع کافی برای اطلاع رسانی عمومی از طریق رسانه ها در مورد مسأله خشونت در ایران، ناکارآمدی قوانین، سختگیری دولت در خصوص فعالیت سازمان های غیردولتی وعدم دراولویت بودن زنان قربانی در مورد مسأله خشونت، به همراه بسیاری از عوامل دیگر موجب شده است که بحث کاستن خشونت علیه زنان در ایران نتواند به اندازه ی سایر کشورها در خصوص قوانین حمایتی پیشرفت کند.
راه حل های جهانی و بومی منع خشونت علیه زنان چیست
برای ارائه راه کارمنع خشونت علیه زنان نیاز به یک راه حل جهانی و راه حل های بومی و تاثیرو تعامل آنها با یکدیگراست. در خصوص راه حلهای جهانی برای رفع خشونت علیه زنان می توان از تلاش برای مقابله با کلیشه ها، مبارزه با تبلیغاتی که زنان را کلیشه های جنسیتی جلوه می دهد، تاکید بر آموزش از سنین کودکی بر مفهوم برتری جویی وقدرت، نام برد. صحبت کردن از خشونت وساکت نماندن، همانند آنچه در فضای مجازی با هشتگ «من هم »شروع شد، می تواند تاثیر جهانی و بومی بسیاری بر آگاهی رسانی جمعی در خصوص خشونت علیه زنان باشد.
مسلما این راه حل های جهانی باید همراه با راه حل های بومی وارد عمل شوند. در خصوص ایران علاوه بر اعمال راهکارهای ایجاد شده در خصوص منع خشونت علیه زنان، آموزش و فعالیت فعالان حقوق زنان در حمایت از زنان آسیب دیده خشونت جز اولویت هاست، اولویتی که می تواند با تاثیر پذیری از فعالیت های سایر زنان در سراسر دنیا آگاهی عمومی نسبت به این پدیده را چه در فضای مجازی و چه در فضای حقیقی ایران بالا ببرد.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar