lördag 23 februari 2019

نماد تبعیض در کلیسای «سرکیس مقدس»؛ دیدار علی اکبر صالحی با اسقف ارامنه تهران

نماد تبعیض در کلیسای «سرکیس مقدس»؛ دیدار علی اکبر صالحی با اسقف ارامنه تهران

رئیس سازمان انرژی اتمی جمهوری اسلامی تلاش می‎کرد تا وانمود کند میان او به عنوان یک مسئول مسلمان و مسیحیان فاصله‎ و تفاوتی نیست گرچه آنطرف‎تر کارمندان خانم داخل کلیسا مجبور شدند حجاب بر سر بگذارند.
«محبت نیوز»- علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، اول اسفند ۱۳۹۷، با هیاتی از همراه خود برای نخستین بار در طول خدمتش در این سمت به دیدار سیبوه سرکیسیان اسقف اعظم ارامنه تهران رفت.
این دیدار در کلیسای «سرکیس مقدس» واقع در خیابان کریمخان تهران صورت گرفت در ادامه پروژه نزدیک شدن کارگزاران جمهوری اسلامی به جامعه مسیحیان صورت گرفت تا بر اساس لابی و اعتبار آن‎ها در جامعه بین‎المللی مسیری برای مذاکره با دنیای غرب و چانه‌زنی بر سر مسائل سیاسی و اقتصادی برای نجات از بحران باشد.
فارغ از این مسائل و همچنین انگیزه‎های آلوده‎ی نظام برای بازی گرفتن رهبران جامعه ارامنه‌ ایران، این دیدار حاوی نکاتی بود که اشاره به آن‎ها بد نیست.
صالحی که با یک اتومبیل بسیار شیک و گرانقیمت و تعدادی محافظ و همراه وارد کلیسا شد تلاش می‎کرد تا وانمود کند میان او به عنوان یک مسئول مسلمان و مسیحیان فاصله‎ و تفاوتی نیست گرچه آنطرف‎تر کارمندان خانم داخل کلیسا مجبور شدند حجاب بر سر بگذارند تا مبادا اسلام و انقلاب خدشه‌دار شوند! او در بدو ورود به داخل کلیسا به رسم معمول شمع روشن کرد و نمایندگان ارامنه در مجلس شورای اسلامی هم او را دوره کرده بودند.
صالحی در گفتگو با سرکیسیان حرف‎هایی زد که بازخوانی آن گوشه‎ای از تبعیض‌ها علیه جامعه ارامنه را آشکار می‎کند و اشاره‎ای است به شرایط گذشته و امروز این شهروندان در ایران. او گفت «ما همه فارغ از اینکه مسیحی، مسلمان و یا از دیگر ادیان باشیم متعلق به ایران و یک خانواده هستیم. ما اشتراکات زیادی داریم و نیازی نیست روی افتراقات صحبت کنیم.»
سپس به خاطره‌گویی مشغول شد و عنوان کرد «تجربه‎ای که از تماس با عزیزان ارامنه دارم به نوجوانی بر می‎گردد، مدرسه من یک مدرسه عراقی بود که ارامنه زیادی را آنجا داشتیم. بیروت هم که بودم در دبیرستانی که مدیر آنجا یک ارمنی بود تحصیل می‎کردم. همینطور لبنان کشوری موزاییکی است که از تنوع قومی و مذهبی برخوردار است. اینها برای شخص بنده تجربه خوبی بود، من از عزیزان ارامنه همواره خوبی دیدم. در ایران هم تعداد قابل توجهی از اساتید ما از ارامنه بودند.»
اشاره صالحی به آزادی ادیان و مذاهب و زیستن صلح آمیز آنان در کشور لبنان، مشابه آن چیزی است که پیش از انقلاب اسلامی در ایران حاکم بود. اما کافیست امروز از خود او بپرسیم چند مدرسه و سازمان و اداره و وزارتخانه را می‎شناسد که مسلمانان در آن شاغل باشند، اما مدیر یا معاون آن از مسیحیان باشد؟ در لبنان که اتفاقن جمهوری اسلامی نفوذ زیادی هم در آنجا دارد مسیحیان در بدنه دولت نقش اساسی دارند اما در چهل سال گذشته چند وزیر و معاون وزیر در ایران از مسیحیان بودند؟ آیا یک مسیحی می‎توانست پست‎هایی که صالحی در بدنه نظام گرفته را بگیرد؟
سرکیسیان اسقف اعظم ارامنه هم که به طور معمول ثابت کرده برای حفظ منافع خودش در مقابل حکومت کُرنش می‎کند اعتراف کرد که «ارامنه‎ای که در تهران زندگی می‎کنند ۶۵ الی ۷۰ هزار نفر است و ۱۰ هزار نفر هم خارج از تهران هستند» و گفت «خدا را شاکریم در کنار مردم ایران هستیم. ما خود را جزوی از ایران می‎دانیم» اما نگفت تعداد ارامنه در ایران طی سالهای گذشته چقدر بوده و الان چه میزان کاهش پیدا کرده و دستکم آن ۲۰۰ هزار نفری که در دهه‌های گذشته ایران را ترک کردند چرا رفتند و چه سرمایه‎ای از نیروی انسانی، نخبه، دانشمند و متخصصان مسیحی از جامعه ایرانی فرار کردند؟

Inga kommentarer:

Skicka en kommentar