Ramin-Safaviye
تقاطع: دارنده‌ی مدال طلای المپیک نوجوانان در سال ۲۰۱۴، با ظرف‌شویی در یک رستوران، امرار معاش می‌کند.
رامین صفویه، جودوکار منهای ۱۰۰ کیلوگرم ایران در مسابقات المپیک نوجوانان در شهر نانجینگ چین، به خبرگزاری “ایسنا” گفته که با گذشت حدود یک سال از قهرمانی‌اش در این رقابت‌ها، از سوی مسوولان فدراسیون جودو ایران فراموش و به حال خود رها شده است.
آقای صفویه با تاکید بر این‌که «هیچ‌کدام از مسوولان فدراسیون حتی یک بار هم جویای وضعیتش نشده‌اند» اضافه کرده که در طول این یک سال، مبلغ ۵۰ هزار تومان از این فدراسیون دریافت کرده که بخشی از هزینه‌ی رفت و آمدش بوده است.
او می‌گوید که «پس از کسب طلای المپیک به مسوولان فدراسیون اعلام کرده به خاطر هزینه ایاب و ذهاب حضورش در اردوها و محل تمرینات و همچنین پول توجیبی، مبلغ اندکی را به صورت ماهیانه به او بدهند تا بتواند حداقل به تمریناتش ادامه بدهد اما مسوولان فدراسیون اعلام کردند هیچ پولی را نمی‌توانند به او بدهند و اگر می‌خواهد با همین وضعیت ادامه بدهد و اگر هم نمی‌تواند به اردو نیاید».
رامین صفویه ادامه می‌دهد: «پس از این اتفاقات یک بار دیگر چندی پیش با من تماس گرفتند که به اردوی تیم ملی بزرگسالان بیا و در تمرینات حاضر شو اما من در جواب گفتم هزینه ایاب و ذهاب من را بدهید چرا که توانایی تامین آن را ندارم اما آن‌ها باز هم اعلام کردند نمی‌توانیم و اگر دوست داری با همین شرایط کار کنی به اردو بیا و اگر هم نمی‌توانی نیا که من هم ترجیح دادم با این شرایط در تیم ملی حاضر نشوم.»
وی وضعیت کنونی‌اش را نیز این‌گونه شرح داده است: «به خاطر مشکلات مالی و از آن‌جا که پدرم آشپز یک رستوران در شهر قزوین است و دیگر نمی‌تواند از من حمایت مالی کند تا فقط به جودو بپردازم، در رستورانی که پدرم کار می‌کند مشغول به ظرف‌شویی هستم و ماهی ۸۰۰ هزار تومان درآمد دارم. البته هفته‌ای ۳ نوبت هم برای خودم تمرین می کنم.»
صفویه که از سوی فدراسیون جهانی جودو به عنوان یکی از «چهره‌های پرفروغ» این رشته نام برده شده، موفقیت‌هایش را مدیون حمایت‌های پدرش می‌داند و می‌افزاید: «پدرم دیگر توانایی حمایت مالی از من را ندارد تا بتوانم به فعالیت در جودو ادامه بدهم. اگر من به این موفقیت‌ها رسیدم فقط به دلیل حمایت‌های او بود وگرنه فدراسیون هیچ حمایتی از من نداشته و برنامه‌ریزی برای من انجام نداده است. پدرم از خدایش است که به ورزش جودو ادامه بدهم چرا که من در ابتدای راه برنز جهان و طلای المپیک را به دست آوردم اما او دیگر توان حمایت از من را ندارد.»
گفتنی است مسوولان فدراسیون جودوی ایران که در سال‌های گذشته کارنامه‌ای بسیار ضعیف از خود بر جای گذاشته‌اند، پس از قهرمانی رامین صفویه در رقابت‌های المپیک نوجوانان، این موفقیت را «حاصل کار سیستماتیک و برنامه‌ریزی در این فدراسیون عنوان کرده بودند».
این برای چندمین بار در یک سال گذشته است که گزارش‌هایی درباره‌ی وضعیت نامناسب شغلی قهرمانان ورزش ایران در رسانه‌ها منتشر می‌شود.
در آبان‌ماه گذشته، خبرگزاری “مهر” با انتشار تصاویری از  امید ستایش‌پور، قهرمان ایران و آسیا در رشته پاورلیفتینگ نوشت که او برای گذران زندگی و تأمین هزینه تمرینات خود، مجبور به دست‌فروشی در کنار خیابان در شهر قزوین شده است.
پیش‌تر نیز مهدی صادق‌پور، قهرمان گناوه‌ای همین رشته، با انتشار تصویری از خود در صفحه‌ی فیسبوکش که او را در حال حمل بار نشان می‌داد، نوشته بود: «عاقبت ورزش و قهرمان شدن، حمالی است در گرمای ۵۰ درجه‌ی شارجه. لعنت بر من که زندگی‌ام را روی ورزش گذاشتم.»
به تازگی نیز وب‌سایت “سینما ژورنال” گفتگویی را با ایرج خدری، عضو اسبق تیم ملی بسکتبال ایران منتشر کرد که در اثر یک ضایعه‌ی نخاعی در حین یک بازی بسکتبال در لیگ ایران، دچار معلولیت شده اکنون در “میدان امام‌حسین” تهران، بساط دستفروشی دارد.