مافیای تکدی گری در کمین کودکان بی پناه ایرانی است

تاریخ نگارش: ۰۲ آذر ۱۳۹۵دسته بندی: اخبار ایرانبدون نظر

 چاپ ایمیل

احسان.ش.خبرگزاری اف سی ان ان:روند جمع آوری متکدیان و کارتن خواب ها در ایران از نظر کارشناسان دورباطلی است که افزایش شمار این افراد به ویژه در میان کودکان را موجب شده است.

به گزارش اف سی ان ان در این روند بحث ساماندهی افراد جمع آوری شده و بهسازی شرایط زندگی آنان و خانواده هایشان نادیده گرفته می شود.به این ترتیب متکدیان و حتی کودکان با برخوردهای قهری از مکان های عمومی جمع آوری شده و بعد از سپری شدن مدتی محدود دوباره به شهر بازمی گردند. شاهدیم که شمار متکدیان به ویژه در گروه جمعیتی کودکان و زنان با رشد بی سابقه ای روبروست. اما مقامات جمهوری اسلامی به رغم آشکار و مسلم بودن نتیجه این دور باطل نسبت به ریشه یابی و برنامه ریزی هدفمند اقدام نمی کنند.

عمدی جلوه کردن بی توجهی ها

احمد حقیقی کارشناس جامعه شناسی در گفتگو  با اف سی ان ان به ریشه یابی این معضل می پردازد.

حقیقی بی توجهی به پیش بینی اعتبار مورد نیاز و متولی خاص را مانع اصلی دستیابی به اهداف در این دور باطل می داند.

 نبود برنامه جامع برای توانمندسازی متکدیان که هدر رفتن توان این بخش از سرمایه انسانی در کشور را موجب می شود از نظر این کارشناس نتیجه چرخه ای است که در دهه های اخیر در ایران ادامه دارد.

حقیقی براین باور است که بهره گیری از توان سازمان های مردم نهاد در این مسیر هم مورد بی توجهی قرار گرفته است.افزون براین از نظر او شواهد امر حکایت از آن دارد که جمع‌آوری متکدیان به عنوان اقدام سطح اول برای برخورد با تکدی گری به تنهایی کارساز نیست.

این کارشناس از آسیب شناسی فراتر می رود و معتقد است که این سطح از بی تفاوتی در میان مقامات جمهوری اسلامی می تواند ذهنیتی منفی را نسبت به آنان ایجاد کند.که تلاش عمدی برای رشد این معضل خوش بینانه ترین این ذهنیت هاست.به ویژه آن که درآمد روزانه تکدی گری در شهری مانند تهران ۳۰۰ هزار تومان برآورد شده است.

هیچ مقامی پاسخگو نیست

وی تاکید دارد که موازی کاری ها موجب هرز رفتن اعتبارات و بی نتیجه ماندن اقدامات برای برخورد با پدیده تکدی گری در ایران است.

حقیقی ادامه می دهد:« این ضعف به ویژه برای توانمندسازی افراد جمع آوری شده نمود بیشتری دارد.به گونه ای که هیچ متولی مشخصی این مسئولیت را عهده دار نیست.

اکنون گفته می شود که شهرداری ها برای مهارت‌آموزی و توانمندسازی متکدیان جمع‌آوری شده از سطح شهر مسوولیتی ندارند، اما مسئولان بهزیستی مدعی هستند که شهرداری ها باید برای توانمندسازی متکدیان جمع آوری شده ظرفیت سازی کنند.

درصورتی که از نظر کارشناسان فقط از این طریق می توان از بازگشت مجدد افراد جمع آوری شده به سطح شهر جلوگیری کرد.اما این امکان در شرایط کنونی حتی شامل حال کودکان هم نمی شود و در اغلب کلانشهرها بعد از سپری شدن ۲۴ ساعت کودکان بی سرپرست دوباره در شهر رها می شوند.»

آسیب دیدگی کودکان جمع آوری شده

به این ترتیب از نظر این جامعه شناس کودک آسیب دیده از برخوردهای قهری در زمان جمع آوری، پس از بازگشت به اجتماع مورد تهدید انواع آسیب های دیگرهم قرار دارد.

به ویژه آن که شواهد امر حکایت از آن دارد که بخش عمده ای از این جمعیت  در قالب باند و به صورت ساماندهی شده تکدی‌گری
می کنند.

البته به باور این کارشناس مردم هم در رشد معضل تکدی‌گری، مقصرند و در صورت جلب مشارکت مردمی امکان کنترل این پدیده نامیمون در کشور امکان پذیر است.

 زنان و کودکان در خطرند

به باور این کارشناس شفاف نبودن اطلاع رسانی و مسئولیت ها در این باره ضعفی دیگر است.وی ادامه می دهد:«شاهد هستیم که در کشورهیچ مقامی در برابر رشد جمعیت متکدیان و پایین آمدن سن تکدی گری خود را پاسخگو نمی داند. رشد شمار متکدیان زن نسبت به گذشته فاجعه دیگری است که می تواند به شیوع فساد و گسترش بیماری های واگیردار در کشور منجر شود.که متاسفانه مقامات حکومتی در این باره هم بی توجه هستند.درحالی که طبق آخرین آمارها حدود ۲۵ درصد متکدیان جمع آوری شده در کشور را زنان تشکیل می دهند.»

کودکان متکدی حامی ندارند

حقیقی در ادامه این گفتگو تاکید می کند:«مسئولان چشم بر واقعیت ها بسته و توجه ندارند که تکدی گری در ایران مافیایی شده و اجاره دادن کودکان یا تعیین سرقفلی برای مکان های پر رونق در جمع متکدیان امری عادی است. حتی نمی پذیرند که بخش عمده ای از  کودکان متکدی مورد انواع سوءاستفاده ها قرار می گیرند. در حالی که طبق آمارها ۷۰ درصد کودکان متکدی دارای خانواده هستند.

اما ناخواسته و با فشار افراد حرفه‌ای و سودجو یا خانواده‌هایشان تن به گدایی می دهند.چون هیچ نهاد یا سازمانی متولی حمایت از این گروه کودک ایرانی نیست. به این ترتیب به جرات می توان گفت که اقداماتی مانند جمع آوری متکدیان به تنهایی کارساز نیست و فقط حکم یک نوشداروی مقطعی را دارد.»

واقعیت های تلخ از گوشه و کنار

پرهیز مقامات جمهوری اسلامی از ارایه آمار شفاف متکدیان تا اندازه ای است که اعلام یک رقم همه مسئولان را شوکه می کند.در صورتی که مردم در برخوردهای روزمره شاهدان صادقی در این باره هستند و بی نیاز به آمارهای رسمی حقیقت را درمی یابند.

دراین بین اما گفته های اخیر رئیس سازمان بهزیستی کشورهم مهر تاییدی بر ریشه های این فاجعه است.انوشیروان محسنی‌بندپی در مهرماه امسال با اشاره به جمع‌آوری ۴۰۰ زن معتاد کارتن‌خواب از سطح شهر تهران که باید در مراکز بهاران ساماندهی شوند، تاکید کرد که  سرعت کار شهرداری در تجهیز مراکز بهاران زیاد نیست.

مراجعه روزانه به گرمخانه های شهرداری تهران هم بیانگر وجود بیش از سه هزار کارتن خواب در پایتخت است.

گفته های عیسی فرهادی فرماندار تهران هم حکایت از آن دارد که در کمتر از چهار ماه اخیر سه هزار کودک متکدی در این شهرستان جمع آوری شده اند.

در حالی که به گفته فرهادی، اداره بهزیستی به عنوان تنها متولی نگهداری از این دسته کودکان ایرانی فقط به اندازه ۲۰۰ نفر ظرفیت دارد.

فرماندار تهران با افتخار اعلام کرد که با جمع آوری یکهزار نفر از معتادان متجاهر و ۶۰۰۰ نفر از متکدیان تهران چهره شهر تغییر کرده است. به گزارش ایسنا، یکصد نفر از متکدیان جمع‌آوری شده کودک و ۳۰۰۰ نفر از آنان زیر ۱۵ سال سن دارند.

اما این مقام مشخص نکرده که این تغییر تا چند روز پابرجاست.چون خودش هم تایید کرده که توانی برای نگهداری آنان وجود ندارد.به این ترتیب مردم چشم امیدی به این قبیل اقدامات ندارند چون حضور متکدیان در گوشه گوشه کلانشهرهای کشور واقعیتی است که برای هیچ کس به اندازه مردم کوچه و بازار ملموس نیست.