پرستو فروهر،
پرستو فروهر به یاد پدر و مادرش در منزل‌شان شمع روشن کرد
تقاطع: نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی برای دهمین سال پیاپی از برگزاری مراسم یادبود داریوش و پروانه فروهر در سال‌روز به قتل رسیدن‌شان جلوگیری کردند.
آن‌گونه که پرستو فروهر می‌گوید ماموران اطلاعاتی و امنیتی دو ساعت مانده به آغاز مراسم یعنی از حدود ساعت ۲ بعداز ظهر روز یکشنبه (۱ آذر-۲۲ نوامبر) به صورت کامل مانع ورود افراد به منزل‌ پدر و مادرش در خیابان هدایت تهران و شرکت آن‌ها در هفدهمین سال‌روز قتل فروهرها شدند.
به گفته‌ی خانم فروهر، این ماموران حتی از ورود بستگان نزدیک هم‌چون خاله‌ی وی نیز جلوگیری کرده‌اند.
دختر داریوش و پروانه فروهر اضافه کرده که پس از این برخوردها، با پلیس امنیت تهران تماس گرفته و علت ممنوعیت برگزاری مراسم یادبود برای پدر و مادرش را پرسیده که در پاسخ به وی گفته‌اند: «همان‌گونه که شما حق دارید بدون گرفتن مجوز مراسم برگزار کنید، ما نیز حق داریم جلوی مهمان‌تان را بگیریم.»
در همین ارتباط، نسرین ستوده، وکیل مدافع حقوق بشر نیز ساعاتی قبل در صفحه‌ی فیسبوک خود نوشت: «دقایقی مانده به آغاز مراسم هفدهمین سالگرد قتل‌های سیاسی پاییز ۱۳۷۷، نیروهای امنیتی هم‌چنان کوچه ی منتهی به خانه‌ی فروهرها را بسته‌اند و به هیچ‌کس اجازه ورود به خانه داده نمی‌شود.»
هنوز گزارشی از بازداشت یا برخورد فیزیکی با کسانی که قصد شرکت در این مراسم را داشتند، گزارش نشده است.
داریوش فروهر، رهبر “حزب ملت ایران”، و همسرش پروانه اسکندری، روز یکم آذرماه ۷۷ با ضربات متعدد چاقو توسط نیروهای وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی به قتل رسیدند. به جز این دو فعال سیاسی ملی‌گرا، محمدجعفر پوینده، محمد مختاری، مجید شریف، پیروز دوانی، حمید حاجی‌زاده و فرزند ۹ ساله‌اش کارون، نیز در پاییز آن سال به روش‌هایی کم‌وبیش یکسان، ربوده شدند و یا به قتل رسیدند. این قتل‌ها، بخشی از ده‌ها ترور و قتل مخالفان سیاسی، نویسندگان و دگراندیشان ایرانی به ویژه در دهه‌ی هفتاد خورشیدی بود که از آن به قتل‌های زنجیره‌ای یاد می‌شود.
خانواده‌های جان‌باختگان سیاسی پاییز ۷۷، روز ۲۷ آبان امسال و هم‌زمان با هفدهمین سال‌ قتل آن‌ها در اطلاعیه‌ای نوشتند که «تلاش‌ها و پایداری‌هایی که در هفده سال گذشته در افشاگری خشونت سازمان‌یافته بر ضد دگراندیشان و پافشاریِ جمعی بر حق رسیدگی قضایی و لزوم دادخواهی جنایت‌های سیاسی انجام شد با سدی از تحریف و سرکوب از سوی نهادهای حکومتی روبرو گردید و به سرانجامِ بایسته نرسید».
آن‌ها هم‌چنین در بخش پایانی این اطلاعیه خواهان «همراهی» مردم با خود «در پافشاری بر دادرسی عادلانه‌ی جنایتی که بر آنان رفت» شدند.