Relationship-by-Roozbeh-Roozbahani
عکس از روزبه روزبهانی
تقاطع: نشریه معتبر “اکونومیست” چاپ بریتانیا در شماره روز شنبه ۹ آگست (۱۸مرداد) خود، در گزارشی از کنار رفتن پرده‌ها در خصوص روابط جنسی فزاینده در ایران خبر داده است.
این نشریه، با توصیف تهران به شهری که «مدتها است به خاطر رواج روابط جنسی زیرزمینی‌اش مشهور شده» نوشته که «دامنه و سرعت تغییرات اجتماعی به یکی از چالش‌های اساسی برای دولت و روحانیونی تبدیل شده که هر هفته در نماز جمعه به موعظه‌ی مردم می‌پردازند».
گزارش اکونومیست با استناد به نتایج تحقیق اخیر “مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی” در ایران می‌افزاید که «۸۰ درصد دختران مجرد ایرانی دوست پسر دارند» و روابط غیرقانونی تنها به روابط دختر و پسر محدود نمی‌شود به گونه‌ای که «۱۷ درصد از ۱۴۰ هزار دانش‌آموز شرکت‌کننده در این تحقیق نیز گفته‌اند که دارای گرایش هم‌جنس‌گرایانه هستند».
این گزارش، با اشاره به پیشنهاد “مرکز پژوهش‌ها” برای تشویق جوانان به “صیغه” به جای مقابله با روابط جنسی پنهانی، از “صیغه” به عنوان “ابزاری قانونی برای پوشش فساد و فحشا” در ایران نام برده و افزوده است که خود “روحانیان” به ویژه در شهر مذهبی قم از جمله بزرگ‌ترین گروه‌هایی هستند که از این قانون به منظور توجیه ازدواج‌های کوتاه‌مدت‌شان سود می‌برند.
به نوشته این نشریه‌ی بریتانیایی، گزارش این مرکز، در نظر گروه‌های “کمتر محافظه‌کار” ایرانی که خودشان را به شوخی “مسلمان غیرواقعی” توصیف می‌کنند، چیزی جز تایید حقیقت نیست.
زهرا، یک دختر ۳۲ ساله تحصیل‌کرده رشته شیمی است که همراه با دوست پسرش در شمال تهران زندگی می‌کند. او با بیان این‌که برای داشتن رابطه جنسی نیازی به اخذ مجوز از سوی دولت احساس نمی‌کند، می‌گوید: «من تنها یک بار زندگی می‌کنم و کشورم را هم دوست دارم اما نمی‌توانم آن‌قدر صبر کنم تا رهبران کشورم بالغ شوند.»
گفتنی است “مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی”، روز نوزدهم خردادماه گزارشی را با عنوان “ازدواج موقت و تاثیر آن بر تعدیل روابط نامشروع جنسی” منتشر کرد. این گزارش که نتیجه‌ی تحقیق بر روی ۱۴۱ هزار و ۵۵۵ دانش‌آموز دختر و پسر دوره متوسطه در سال تحصیلی ۱۳۸۷-۱۳۸۶ است، در روزهای اخیر یک بار دیگر مورد توجه رسانه‌های ایران قرار گرفته و این رسانه‌ها به ویژه آن بخش از گزارش را که از گرایش هم‌جنس‌گرایانه‌ی دانش‌آموزان ایرانی پرده برداشته، برجسته کرده‌اند.
این گزارش ۸۲ صفحه‌ای، به دنبال بازتاب گسترده‌ روزهای اخیر، از روی وب‌سایت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی حذف شده است.